Caol Ila 18y 1993, A. Dewar Rattray

Lekkere Caol Ila kan je zo goed als blind kopen. Caol Ila is maar zelden slecht of matig. Daarenboven blijft het aanbod aan bottelingen groot. Maar Caol Ila van begin jaren negentig op sherryvat, dat is volgens mij wel vrij uitzonderlijk. Ik proef een 1993 die rijpte op een sherry butt en die enkele maanden geleden door A. Dewar Rattray werd gebotteld.

 

Caol Ila 18y 1993/2011, 56.7%, A. Dewar Rattray, sherry butt #11145, 584 bottles
Frisse, mineralige en zoete neus. Dat frisse en mineralige uit zich in natte stenen, natte aarde en dennennaalden. Het zoete in karamel en sinaas. De schil van sinaas. Kaarsvet nog, net als motorolie. En onder dat alles turf natuurlijk. Zoete turf. Het coastal karakter zit goed verstopt, er is maar een klein beetje zilt waar te nemen. Droog mondgevoel met de zeste (sinaas) die samen met de turf en eik de toon zetten. Hier wel meer zilt dan op de neus. De sherry voert nog karamel en koffie aan. Naar het einde toe doemen ook kruiden op en krijgt de karamel een verbrand smaakje. Lange, droge afdronk. Water toevoegen? Niet doen! Nee, echt niet, zonder water had ik hoegenaamd geen sulfer, met water zowel op de neus als op de smaak. Weliswaar maar een beetje, maar zelfs een beetje is al snel te veel. Moeilijk om te scoren. Ik startte aan 87 maar heb er tot driemaal toe een punt afgetrokken, helemaal bekoren kon hij me uiteindelijk toch niet. 84/100