Kilkerran ‘Work in progress’

Kilkerran is een product van de Glengyle distillery. Deze distilleerderij was in 2004 de eerste die in 125 jaar op Campbeltown werd geopend. Zoals in een vorige post vermeld, was Campbeltown lange tijd de whiskyhoofdstad van Schotland (en dus van de wereld). Na massale sluitingen bleven enkel Springbank en Glen Scotia over. Distilleerderijen die het onderspit moesten delven waren onder andere Hazelburn en Longrow, namen die beide weer tot leven werden gewekt door de groep achter Springbank. Maar ook Glengyle was één van de vele slachtoffers. Opgericht in 1872 door William Mitchell, op dat moment mede-eigenaar van Springbank, sloot het z’n deuren in 1925 om 75 jaar later dus gereanimeerd te worden, opnieuw door de Springbank jongens. J&A Mitchell and Co. Ltd., de eigenaars van Springbank richtte in het jaar 2000 Mitchell’s Glengyle Ltd. op, de site van Glengyle werd volledig gerenoveerd en in april 2004 werd gestart met distilleren. De whisky die er sedert zes jaar wordt gemaakt, wordt vermarkt onder de naam Kilkerran en niet Glengyle, om verwarring met een merk van vatted Highland malt te vermijden. De naam Kilkerran verwijst naar Caenn Loch Cille Chiarain, in het Engels Head of the loch of Saint Kerran. De Heilige Kerran reisde er tijdens de middeleeuwen naar toe en stichtte er een religieuze gemeenschap, daar waar nu de stad Campbeltown staat.
Bon, genoeg duiding, de whisky nu. In tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden is hun Work in Progress een volwaardige whisky van vijf jaar oud, gerijpt op bourbonvaten. Elk jaar zal er een Work in Progress op de markt gebracht worden, tot de whisky 12 jaar oud. Pas dan willen ze spreken van een eerste échte whisky. Hiermee roeien ze stevig tegen de stroom in, ik bedoel dan de tendens om massaal jonge producten onder allerlei fancy namen, finishes en verpakkingen (i.e. marketing) te lanceren.

Kilkerran ‘Work in progress’, 46%, OB 2009, 12.000 bottles
Frisse, prikkelend neus. Jong, speels, lekker. Niet erg ‘new make’ evenwel. Mineralen, een zoete granigheid, vanille, appelsap, witte perziken, hooi, bijenwas, kruiden en een klein beetje turf. Of is het woodsmoke? Ja, misschien eerder rook van het hout. Zeer licht in ieder geval. Romig en vol in de mond met fruit (peren, limoen) als eerste smaak. Daarna komen het hout en de kruiden opzetten. En nogal stevig. Speculaaskruiden, kaneel, gember. What else? Amandelen, granen, een klein beetje vanille. Het geheel blijft wel vrij droog en bitter. Ik vond ‘m op de neus aangenamer. Best lange (alvast voor z’n leeftijd) afdronk met associaties van eikenhout, bittere chocolade en ook hier wat rook. De bitterheid van de smaak zet zich dus verder in de afdronk. Mocht ik het niet weten, ik zou dit geen 5 jaar schatten, eerder het dubbele. Maar de bitterheid in de mond stoort me wat. Nu ja, vermits dit nog maar Work in Progress is, is Kilkerran zeker een whisky om in het oog te houden. 80/100