Spring naar inhoud

Archief voor

29 dec

7 Reacties

Whisky kopen

Op zoek naar een goede fles whisky? Het is niet altijd even evident om je weg te vinden naar de betere whiskyhandel. In de meeste grootwarenhuizen vind je weliswaar single malt whisky, maar dat aanbod blijft veelal beperkt tot enkele standaardbottelingen. Hieronder enkele tips. For what it’s worth.

Als je graag rondsnuffelt in een ruim aanbod whisky’s en/of op zoek bent naar deskundig advies, moet je zeker eens bij Tasttoe in Kampenhout binnenspringen, misschien wel de mooiste whiskywinkel van het land. Tasttoe, het geesteskind van wijlen Guy Boyen, werd in 2007 trouwens uitgeroepen tot beste whiskyshop van België. Ook aan te raden zijn Broekmans te Heusden-Zolder, Whiskycorner in Houthalen en Whiskyhouse in Essene-Affligem. Al deze handelaren hebben een erg groot aanbod aan whisky in huis.
Jurgen’s Whiskyhuis is een recente aanwinst voor ons land. Naast een ruim aanbod aan whisky’s in de winkel in Zottegem, biedt het meer dan 3.000 whisky’s te koop aan op z’n website.

Van websites gesproken, een erg mooie online shop is The Bonding Dram, meer dan de moeite van een bezoekje waard. Je kan er trouwens ook terecht voor een tasting (waar en wanneer je maar wil), horeca-advies, investeringsadvies, etc.. En als je toch je kot niet uit wil, kijk eens op Whisky Van Zuylen, een whiskyhandel uit Nederland. Van Zuylen biedt een stevige catalogus, scherpe prijzen en een snelle levering. Gezien de koers van het Pond tegenwoordig zijn ook de prijzen van The Whisky Exchange best interessant. Maar de sterkte van TWE is toch vooral het aanbod aan zowel courante als zeldzame bottelingen.

Is de fles van je dromen nergens meer te krijgen, dan kan je nog altijd hopen dat ie ergens op één of andere veiling wordt aangeboden. Whisky Auction heeft jaarlijks een 12-tal veilingen van honderden zeldzame flessen en ook McTears organiseert regelmatig een veiling met unieke flessen (o.a. de duurste whisky ooit werd door hen geveild). En dan hebben we natuurlijk nog eBay waar je af en toe iets op de kop kan tikken.

Hieronder een recente eBay aanschaf:
 
Springbank 12y ‘175th Anniversary’, 46%, OB 2003, 12000 bottles – Campbeltown – 82/100
Lekkere neus! Fruitig (appel), wat zoet, licht ziltig. Vanille. Ook de smaak mag er wezen. Fruitig, maar eerder citrus hier, beetje zilt, mout en een lichte zoetheid. Daarna hint van turf. Middellange afdronk met lichte rook. In het lege glas blijft een turf-geur hangen, die in de neus helemaal niet zo prominent was.

27 dec

Twee Campbeltowns

Hazelburn 8y triple distilled, 46%, OB 2008, 4th release – Campbeltown – 71/100
Dit is ondertussen al de vierde batch van de 8 jarige Hazelburn, de eerste zag het licht in 2005. Vorige batches heb ik niet geproefd, maar deze valt me toch wat tegen. Veel granen, vanille en fruit (citrus). Iets ziltigs in de smaak ook. Mineralig. Vrij vlak, smaak is snel weg. Eerder korte, licht bittere afdronk.
 
Springbank 12y 100 proof (for Europe), 50%, OB 1995 – Campbeltown – 91/100
100 proof? 50%? Mmmm, is dit dan een 57% die versneden is? Whatever, lekker is ie in ieder geval. Frisse, kruidige en waxy neus. Kokos. Ook kokos in de smaak, naast hout, karamel en zout. Lange, droge afdronk. Heel lekkere whisky.

22 dec

1 reactie

De nieuwe Brora

Brora 25y 2008, 56.3%, OB, 7th release, 3000 bottles – Highland – 91/100
De nieuwe Brora is dus een 25 jarige, maar dat wisten we al. Deze is erg zacht en subtiel. Is wel typisch Brora: farmy, honing, lichte rook, fruit (appel, peer), kruiden, wat ziltig… maar het is allemaal wat minder direct dan de 30-jarigen. Mijn vrees dat deze me zwaar zou tegenvallen (gedaan met de jaren zeventig Brora), blijkt volledig ongegrond, hij is echt lekker. Ok, hij kan niet typen aan de pareltjes uit dat decennium, maar heeft toch nog genoeg Brora-karakter om mij te bekoren. Ofwel is dit enkel begin jaren tachtig distillaat en dan zitten er toch nog enkele geturfde batches bij (zie ook de Brora 18y 1981/1999 OMC). Ofwel zit er nog eind jaren zeventig Brora tussen. In ieder geval, het is weerom smullen.

20 dec

Oude Strathisla

Strathisla is één van die whisky’s die over het algemeen wél lekker is op oudere leeftijd. Vaak moet je vaststellen dat oude whisky’s gewoon te laat gebotteld zijn. De smaak volgt dan niet meer de verschillende sensaties die in de neus nog wel aanwezig zijn, hij wordt wat ‘plat’. Op basis van de neus kan je dan afleiden dat de whisky ook in de smaak ooit erg lekker moet zijn geweest.
Als ik mijn top-whisky’s (score van 90 of meer) bekijk, stel ik vast dat de meeste whisky’s hierin een leeftijd hebben tussen 15 en 25 jaar, weinig 30 plussers.

Natuurlijk bestaan hier heel wat uitzonderingen op, o.a. meerdere Stathisla’s. Blijkbaar leent deze whisky zich tot langere rijptijden. Zie o.a. de Strathisla 40y 1967/2007 gebottled door G&M voor LMDW die ik 90 scoorde. Een ander voorbeeld vind je hieronder.

 
Strathisla 40y 1967/2007, 48.8%, Duncan Taylor, cask 1894, 162 bottles – Speyside – 85/100
Zoete neus met vanille en citrus. Sinaas vooral. Vettige smaak met ook hier sinaas, honing, een beetje hout en een lichte hint van rook. Noten ook. Erg complex en mooi in balans. Vrij lange, lekkere afdronk.

19 dec

2 Reacties

Brora 21y 1977/1998 RM – een puntje erbij

Ik heb deze whisky thuis open staan en ik moet zeggen, hoe meer ik hem drink, hoe lekkerder ik hem vind. Nazicht leert dat ik deze whisky indertijd 92 scoorde. Wel, na gisteren nog 2cl tot mij genomen te hebben, doe ik er een puntje bij. 92 wordt 93.

16 dec

1 reactie

Kleppers – Laphroaig 30y

Mezelf zonet op een sampeltje van deze klassieker getracteerd. Gho, wat ben ik toch goed voor mezelf.

 
Laphroaig 30y, 43%, OB 2002 – Islay – 93/100
Dit is de batch van 2002 en bevat dus whisky van begin jaren 70. Zachte sherry in de neus, maar ook fruit (peer), turf, jodium, vanille, noten… complex! Pfiew, dit is heerlijk! De smaak is erg zacht en ook weer erg complex, met de sherry en de turf in perfecte balans. Daarnaast fruit en zee-associaties. Lange, droge en rokerige finish. Schitterende botteling, alhoewel hij niet het niveau van de 1974 voor La Maison du Whisky haalt, maar dat is dan ook een schier onmogelijke opdracht.

14 dec

Drie officiële Farclies

Ik bedoel dus Glenfarclas, maar wat is in godsnaam het meervoud van Glenfarclas? Glenfarclassen? Glenfarclasses? Glenfarclas’en? Whatever, Farclies dus.

 
Glenfarclas 15y, 46%, OB 2007 – Speyside – 83/100
Mmm, lekkere Speyside! Subtiel zoet in neus en smaak. Fruitig ook, naast de sherry. Heel lichte rook? Boenwas. Hout. Behoorlijk krachtige en gebalanseerde whisky. De overtreffende trap van de 10y.
 
Glenfarclas 18y 1985/2003, 48.5%, OB, sherry cask 2823, 308 bottles – Speyside – 82/100
Mijn sumiere notities vermelden ‘typische Glenfarclas met duidelijke sherry invloeden. Hout. Fruit. Best lekker. 82 punten’.
 
Glenfarclas 30y, 43%, OB 2007 – Speyside – 81/100
Oei, hier had ik meer van verwacht. Duidelijke sherry in de neus, naast het fruit (sinaas) en een klein beetje rook. Wat vettige smaak met de sherry en het fruit (peer?). Beetje kruidig (peper). Middellange afdronk. Lekker, maar de 15y is beter en vooral een pak goedkoper.

11 dec

Benriach & Woven Hand

Woven Hand, het project van David Eugene Edwards (ex 16 Horsepower) heeft tot nu toe vijf platen uitgebracht. De laatste, Ten Stones, moet ik mij nog aanschaffen. Maar ondertussen heb ik Mosaic – hun vorige – nog eens gespeeld. Net zoals het meeste werk van Edwards, geweldig mooie muziek. Donker, passioneel, hartstochtelijk… alsof Beëlzebub zelve hem op de hielen zit.
Nu ja, bij mooie muziek hoort mooie whisky. In dit geval werd het de 20 jarige Benriach. Deze whisky was voor mij één van de verrassingen op het Whiskyfestival Gent 2007. Heb me er dan ook direct een fles gekocht.

 
Benriach 20y, 43%, OB 2006 – Speyside – 87/100
Belegen neus met hout, malt, vanille, fruit (peer). Lichte rook. Tabak. Erg zachte smaak met vanille, honing, hout en kruiden. Droge, kruidige afdronk. Complexe en erg lekkere whisky.

10 dec

3 Reacties

Mijn eerste Glenburgie

En wat voor één!
 
Glenburgie 1966/2005, 45%, G&M for La Maison du Whisky, cask 11693, 150 bottles – Speyside – 91/100
Stevige sherryneus. Veel koffie, karamel, noten… maar ook een beetje fruit en lichte rook. Zalig! De smaak is van hetzelfde laken een broek. Stevig en erg lekker dus. Ook hier de koffie, de karamel, het fruit en veel hout (droog). Naar het einde ook kruiden. Best lange, droge en fruitige afdronk. Schitterende oude sherry.

7 dec

Wilson & Morgan

wilson-morgan

Wilson & Morgan is een Italiaanse onafhankelijke bottelaar, eigendom van de Venetiaanse familie Rossi. De Rossi’s waren vooral gekend als wijn- en oliehandelaar, onder impuls van peetvader Giuseppe. Na de tweede wereldoorlog nam Giuseppe’s zoon Mario de zaak over en vanaf de jaren 1960 begon hij zich toe te leggen op de import van Schotse whisky. Eerst betrof het de invoer van blended whisky, daarna van luxueuzere blends en tenslotte vanaf de jaren 1980 – onder impuls van de derde generatie Rossi – single malt whisky, onder het label ‘King of whiskies’.
In 1992 richtte Fabio Rossi, zoon van Mario, de firma Wilson & Morgan op. W&M specialiseerde zich van in den beginne in single malts. Maar omdat het niet éénvoudig was de hand te leggen op kwaliteitswhisky, ging W&M nauw samenwerken met William Cadenhead. Cadenhead had zelf hoge standaarden qua selectie van vaten en werd bereid gevonden bepaalde, door Fabio gekozen vaten te bottelen voor de Italiaanse markt, onder het Wilson & Morgan ‘Barrel Selection’ label.
Na een tijdje nam Fabio het besluit zélf vaten te gaan selecteren. Hiertoe bezocht hij zowat alle Schotse distilleerderijen en kocht die vaten die volgens hem goed genoeg waren voor z’n ‘Barrel Selection’. W&M laat de vaten rijpen in de warehouses van de distilleerderij zelf en verkoopt z’n flessen over gans de wereld.
Vandaag de dag is de leiding van W&M nog steeds in handen van Fabio Rossi en heeft de firma zich ook toegelegd op de import en het bottelen van rum, onder het ‘Rum Nation’ label.

 
Port Ellen 23y 1979/2003, 46%, Wilson & Morgan, sherry cask 6769 – Islay – 88/100
Dankzij Lindores en hun Whiskyfest (2007) kon ik deze fameuse botteling toch eens proeven. Zware sherry-neus met hout, fruit, tabak en lekkere, subtiele turf. En de geur van een natte hond. Na een tijdje komt er ook iets kruidigs door. Heerlijk complex! Ook stevige sherry in de smaak. Droge sherry, hout. Beetje té. Lichte turf en iets fruitigs (sinaas). Bittere chocolade. Lange afdronk, maar voor mij wat te droog, te veel hout. Dankzij de geweldige neus toch nog een score van 88.
 
Caol Ila 10y 1994/2004, 50%, Wilson & Morgan Barrel Selection – Islay – 81/100
Typische Islay neus, zonder al te scherpe kantjes. Ziltig, rokerig, wat zoet. Beetje fruitig ook. Ook in de smaak de eiland-kenmerken, ziltig met stevige turf. Droge, wat bittere afdronk met opnieuw de turf. Niet erg complex, maar wel lekker.

6 dec

Twee Jappen

Nikka Yoichi 1987/2005, 61%, OB, cask 89714, Warehouse no 24 – Japan – 68/100
Een sherryvat. Staat er wel niet bij, maar kleur en neus verraden alles. Hout, noten, rubber, gedroogd fruit. Smaak van (erg) sterke thee. English breakfast that is. Behoorlijk bitter en droog. Veel hout. Misschien help wat water, want is tenslotte een botteling op 61%. Nope, brengt weinig bij, blijft te wrang. Ook de eerder korte afdronk is erg droog met hout en zoethout. De sherry is hier veel te dominant voor mij.
 
Karuizawa 16y 1991/2007, 62.5%, OB, cask 3318 – Japan – 76/100
Nog een sherryvat. Neus blijft zonder water eerder gesloten. Rubber. Vernis. Met water komen er naast de sherry fruitige en bloemige tonen door. Noten ook. Ook drinken doe je ‘m best met wat water. Dan krijg je zoet en kruiden. Zoethout. Vrij lange, droge afdronk.

3 dec

Een bataljon standaardbottelingen

Het gebruik van het woord ‘bataljon’ is niet toevallig. Militaire termen geven mijn blog hopelijk een grotere overlevingskans.*

 
Glendronach 12y, 40%, OB 2008 – Speyside – 73/100
Zacht zoete whisky. Malt, vanille, hout, noten, zilt… Sherry? Aardig.
 
Royal Lochnagar 12y, 40%, OB 2007 – Highland – 68/100
Neus: granen, hout, fruit, lichte rook. Kruiden? Niets bijzonder. Hetzelfde kan gezegd worden over de smaak. Maltig, hout, zoet… behoorlijk saai eigenlijk. Droge (te droge) afdronk.
 
Glenkinchie 12y, 43%, OB 2007 – Lowland – 67/100
Eén van de Classic Malts, één die ik nog niet heb gehad. Neus: zoet, erg zoet. Honing. Granen, muesli. Perzik. Smaak: zacht met weerom honing, maar ook wat fruit (groene appels) en hout. Korte droge afdronk. De mindere middelmaat.
 
Auchentoshan Classic, 40%, OB 2008 – Lowland – 62/100
Saaie, platte malt. Granen, vanille, citrus… allemaal weinig uitgesproken. Kan me niet bekoren.
 
Cardhu 12y, 40%, OB 2007 – Speyside – 60/100
Lichte neus, zo licht dat er weinig waar te nemen valt. Citrus? Bloemen? Wat onbestemd zuur en zoet. Granen, ja, dat wel. Zwakke neus. Smaak is niet veel beter. Granen en vanille. En daar blijft het wat mij betreft bij. Korte, wat bittere afdronk. Snel vergeten deze Cardhu.
 
Glen Deveron 10y 1992, 40%, OB 2002 – Speyside – 56/100
MacDuff. Lijkt me minder dan de vorige editie, maar kan niet meer vergelijken, wat ik nu ook niet erg vind.
 
*Niet vertrouwd met de Belgische actualiteit? Gelieve deze opmerking dan straal te negeren.