Rare Malts – Diageo

Vandaag een clash tussen twee van mijn favoriete distilleerderijen, Brora en Port Ellen. Van beide een fameuze Rare Malts botteling. De Rare Malts reeks is een serie bottelingen van Diageo, dé grote speler op de whiskymarkt en eigenaar van een derde van alle Schotse distilleerderijen. Daarnaast is Diageo ook eigenaar van brands à la Johnny Walker, J&B, Smirnoff, Gordon’s Gin, Guiness, Baileys, Hennessy, Dom Perignon… kortom, een uit de kluiten gewassen KMO’tje. De Rare Malts zijn dus officiële bottelingen waarvan de eerste in 1995 en de laatste in 2005 het levenslicht zag.
 
Brora 21y 1977/1998, 56.9%, Rare Malts – Highland – 92/100
Rook en kruiden, that’s my dram! Ook zoet en fruitig in de neus. Peer. Banaan? Turf. Lichte Clynelish touch ook. Smaak: duidelijke turf, naast het zilte van de zee. Blind proeven zou me direct op Islay laten belanden. Licht zoet ook. Al even complex als de neus. Intens! Enorm krachtige whisky, maar laat zich perfect drinken op cask strength. Lange, kruidige, zoete en vooral héééérlijke afdronk. Niet het niveau van de 22y 1972/1995, maar toch een grootse Brora. Zijn er eigenlijk andere?
 
Port Ellen 20y 1978/1998, 60.9%, Rare Malts – Islay – 93/100
Dit is één van die whiskies die ik al lang graag eens geproefd had. Op het Lindores Whiskyfest 2007 was het zo ver. Neus met heerlijk zee-associaties en subtiele turf. Zeker niet zo dominant als bij sommige PE’s. Stevig mondgevoel met dezelfde zee-elementen, maar hier is de turf wel prominent. Daarnaast ook wat zoet en kruidig. Fantastisch! Erg lange, zalige afdronk op rook, zout en peper. Weerom een schitterende Port Ellen en een top-score!