Port Ellen

Zoals je in m’n sidebar kan lezen, staat Port Ellen op 3 in mijn top 10 van favoriete distilleerderijen, maar de top 3-4 ligt behoorlijk dicht bij elkaar. De Port Ellen distilleerderij ligt aan de zuidkust van Islay in het gelijknamige dorp, ten westen van Laphroaig en werd in 1825 opgericht door A. Mackay and Co.. In 1836 werd ze overgenomen door John Ramsey die als eerste een ‘spirit safe’ in gebruik nam en eveneens als eerste z’n whisky exporteerde naar de States. Distillatie lag plat tussen 1929 en 1966, om in 1967 met verdubbelde productiecapaciteit (twee extra stills) te herstarten. In 1973 werd er op Port Ellen een mouterij gebouwd, die nu nog steeds de verschillende distilleerderijen op Islay bevoorraad.
Door de huidige eigenaar Diageo definitief gesloten in mei 1983 (why oh why?), licentie teruggegeven in 1992 (idem), waardoor het behoorlijk onwaarschijnlijk is dat de distilleerderij ooit opnieuw wordt opgestart. Nu ja, de afbraak is volop bezig, laat ons onze wensen dus maar niet voor werkelijkheid nemen.

De productie tussen 1967 en 1983 wordt geleidelijk op de markt gebracht, zowel door onafhankelijke bottelaars als door Diageo. Deze laatste o.a. via twee Rare Malts eind vorige eeuw en vanaf 2001 via een jaarlijkse release. Van deze releases hebben er tot op heden zeven het licht gezien. Vermits de voorraden in dalende lijn gaan, maken de prijzen een omgekeerde beweging, oude bottelingen halen vaak 500 euro en meer. Nu ja, de reputatie van Port Ellen doet hier ook geen goed aan.

De whisky’s van Port Ellen worden gekenmerkt door hun complex aroma van turf, zilt en kruiden. Een Port Ellen op sherry vat waarbij de turf en de sherry perfect in harmonie zijn, is de hemel op aarde.
 
Port Ellen 24y 1982/2007, 57.8%, Dewar Rattray for The Nectar, cask 2464, 168 bottles – Islay – 93/100
Sherry cask gebotteld voor The Nectar Belgium. Heerlijke, complexe neus met zee-associaties (zeelucht, zilt, zeewier…), maar ook een lichte zoetigheid, appel, rook, nat hout. Licht zoete smaak met een grootse turf-explosie. Citrus (pompelmoes), zilt en een beetje kruiden. Lange, droge afdronk met zilt en turf. Beperkte sherry invloed, maar alles toch mooi in balans, complex en krachtig. I love it!