Port Ellen 1982, Thosop

Vandaag een whisky die me meer dan een jaar terug in de tijd doet belanden. Meer bepaald naar mijn eerste stappen op Islay, vergezeld van enkele andere whiskyfreaks, een frisse zeebries, kippenvel en Port Ellen 1982. En niet de eerste de beste Port Ellen 1982. Toen scoorde ik ‘m 100, vandaag een iet of wat objectievere herneming.

 

Port Ellen 1982/2010, 56%, Thosop, handwritten Label, 150 bottles
Een zalige Port Ellen is dit toch wel hoor! Hij heeft niet dat scherpe, rubberige dat sommige Port Ellens kunnen hebben. Neen, deze is erg elegant en complex. Op de neus geeft dat fruit (ik denk aan peer en rabarber), zilt, rook, vanille, vers gemaaid gras, mineralen (natte stenen – flinty!) en eucalytus. Top! Op de smaak is het qua fruit eerder citrus, aangevuld met turf, zilt en kruiden (peper en zout). Gestoofd fruit na enige tijd… ja, een geweldige zoetigheid. Perfect drinkbaar op 56%. Lange, erg lange finish op de turf en het zilt. Puur genieten! Ook nu. 92/100