Lochside 30y 1981, Cadenhead’s Closed Distilleries
Lochside 1981, na 2011 is dat niet meer gebotteld. Ik vrees dus dat we dat wel gehad hebben. Ik ben dan ook verheugd nog eens een Lochside 1981 te kunnen proeven. En niet zomaar een Lochside 1981, nee, de ondertussen al legendarische botteling uit de Closed Distilleries reeks van Cadenhead. Ongelooflijk bedankt Kris!
Lochside 30y 1981/2011, 54.9%, Cadenhead’s ‘Closed Distilleries’, bourbon hogshead, 246 bottles
De neus toont zich zoals ik ‘m verwachtte, nogal fruitig. En ‘nogal’ is hier een stevig understatement. Zeker met wat tijd te geven is dit een regelrechte fruitbom. Vooral zoet fruit voert de forcing. Veel ananas, mandarijn, roze pompelmoes, wat banaan, mango, passievrucht, rijpe meloenen, kiwi, papaja… wow! Citrus en tropische soorten op z’n mooist. Doorheen dit fruitgeweld ruik ik boenwas, vanille en boter, zaken die het nog wat extra smeuïg maken. Hooi en heide geven het diepte. Eik is aanwezig, maar gematigd. En weet je wat, met een beetje water wordt het zo mogelijk nog fruitiger. Op de smaak van hetzelfde laken een broek. Fruit, fruit en fruit. Allerlei tropisch fruit, perziken, peren, roze pompelmoes, mandarijn… De waxyness wijkt niet en ook het hooi blijft z’n ding doen. Ik heb wel meer kruiden. Peper, gember, nootmuskaat. Prikkelende en tintelend mondgevoel. Zestig ook wel. Vrij lange afdronk, fruit en kruiden in perfecte harmonie. Oké, dit is legendarische whisky. De hoop nog een fles vast te krijgen, zal ik bij deze maar opbergen. 93/100
Lochside 10y, 40%, OB MacNab Distillers +/- 1990, 75cl
Lochside 1991/2008, 43%, Gordon & MacPhail Connoisseurs Choice, bourbon barrels
Lochside 44y 1967/2012, 41.7%, Malts of Scotland, Bourbon Hogshead #MoS12016, 115 bottles


Klei? Vers gemaaid gras ook wel. Daarna kruiden (peperkoek met gember, bieslook, munt), met geleidelijk aan het fruit dat komt opzetten. Witte pompelmoes, mandarijn en limoen. Eens dat fruit er is, gaat het niet meer weg, zeker als je er wat water bij doet, treedt de citrus zelfs op de voorgrond. Maar deze neus blijft heerlijk schommelen tussen de verschillende sensaties (klassieke en dus veel minder klassieke), zonder ook maar één moment te vervelen. Integendeel, dit is verdomd lekker! Op de tong ontpopt hij zich als een stevige en kruidige whisky die doet vermoeden dat hij wel wat water kan gebruiken. Pas op, dit is ook erg genietbaar zonder. Kruiden (veel gember – ja, ik denk weer aan de peperkoek met gember, in België bij mijn weten spijtig genoeg niet te vinden, in Nederland daarentegen bij manier van spreken op elke hoek van de straat) en (citrus)fruit in perfecte harmonie. Heel lichte rook ook, net als noten. Met water wat zilt en honing. Limoen en mandarijn, en door het toevoegen van water zelfs wat lychees. Je merkt dat ik op de smaak minder vreemde associaties heb, maar hij is hier zeker even geweldig als op de neus. De afdronk is lang op citrus, kruiden en zilt. Een whisky met een hoek af, een beetje zoals ook de
Ja ja, weerom een zijdezachte, subtiele en aromatisch neus. Fruit (veel perzik, maar ook mandarijn en roze pompelmoes), bloemen en kruiden. Ik denk aan gember en nootmuskaat. Een beetje hout ook, boter… krijgt op de duur iets licht tropisch. Safari orange? Ha, op de smaak is dat tropische meteen aanwezig, maar dat kan zijn omdat ik er nu op lette. Passievrucht, mango, papaya en de mandarijn die ik al op de neus had. Een klein beetje zuur, maar dan de fruitige soort zurigheid. Een toegevoegde waarde hier, absoluut. De zachte kruiden en een beetje hout houden het geheel mooi in evenwicht. Water is hier niet nodig en voegt ook niets toe, hij is perfect zo. De zachte, romige afdronk ligt perfect in het verlengde van de smaak, op fruit en kruiden. Dit is echt geweldig goed, en zelfs nog beter dan de 51.8%. 1981, dat wordt zo’n beetje wat 1982 voor Clynelish is. 91/100
Lochside 29y 1981/2010, 51.8%, The Nectar of the Daily Dram, refill hogshead

