Lochside 44y 1967, Malts of Scotland

De meest bijzondere whisky uit de jongste Malts of Scotland release, is deze Lochside 1967. Het is meteen ook de oudste. Het bijzondere ligt ‘m vooral in het feit Lochside van de jaren zestig vaker grain of single blend (malt & grain van dezelfde distilleerderij) is, single malt van die leeftijd is zeldzaam. En omdat het zo zeldzaam (en zo oud is), is hij met z’n 345 euro ook erg prijzig.

Lochside 44y 1967/2012, 41.7%, Malts of Scotland, Bourbon Hogshead #MoS12016, 115 bottles
Zeer mooie, subtiele en elegante neus, waarbij meteen de eik opvalt, sappige, belegen eik. Maar het geheel is verre van droog of ‘woody’. Aarde en wortels spelen ook vooraan. Net als gepoetst zilverwerk. Het is pas nadien dat de meer expressieve aroma’s naar voor komen. En dat is in de eerste plaats heel wat fruit. Zoet en sappig fruit. Ik denk aan ananas, appelsap en abrikoos. Kokos ook. Daarnaast toast, gedroogd gras, geboende eiken meubelen, bijenwas en een honing/vanille combinatie. De wortels maken daarna nog een comeback. Ah, ook nog wat tabaksrook. Nice. Maar alles dus eerder subtiel dan wel exuberant. De smaak is al even complex maar ook hier weinig uitgesproken. Het goede nieuws is dat ook de eik dat niet is, ik had het gezien de leeftijd zeker op de smaak een stuk droger verwacht. De smaak is wel een beetje bitter, maar dat blijft aangenaam. Eik, pompelmoes, wortels, planten, kruiden. En ook hier pas in tweede instantie de vanille en het fruit, naast de pompelmoes dan. Perziken, abrikozen en kokos. Naar het einde toe en in de afdronk treedt de eik wel iets meer naar voor. Die afdronk is niet al te lang, maar dus eerder droog en (aangenaam) bitter. Dit is geen absolute hoogvlieger, daarvoor is hij niet expressief genoeg en wordt het geheel naar het einde toe misschien wat te droog. Maar als je er de tijd voor wil nemen, is het toch genieten geblazen. 89/100