Lochside 25y 1966, Signatory Vintage

Buiten een 1979 en een 1987 zijn alle Lochsides die ik tot nu toe proefde allemaal 1981’ers. Bijna uitlsuitend toppers. Oké, er is nog die geweldige single blend 1964, maar voor de rest dus 1981. Naar het schijnt is ook 1966 zo’n super vintage voor de distilleerderij. Hoog tijd dus om dat proefondervindelijk te euh… ondervinden.

 
Lochside 25y 1966/1991, 62.7%, Signatory Vintage, cask 3909
Dit is toch een ander profiel dan de 1981’ers die ik proefde. De neus start op veel kruiden en noten, en eigenlijk zo goed als geen fruit. Geroosterde noten, chocolade met noten in verwerkt. Munt, kruidnagel en zoethout. Zoute drop. Dan antiekshop, in de vorm van oude boeken, kaarsvet en antiekwas. Balsamico. Fudge. Marsepein. En pas dan komt er wat fruit door. Tropisch fruit, toch wel. Je moet er echter je tijd voor nemen, het verwachte tropische fruit liet even op zich wachten, maar geduld is hier een wel erg schone deugd. Erg stevig op de tong, het alcoholpercentage is er ook naar natuurlijk. Subtiele sherrytonen à la chocolade (richting praliné), sinaas (jawel, de onvolprezen orangettes), zachte karamel en kruiden (kruidnagel). Wat nog? Hoestbonbons, een hammetje aan het spit (licht zilt opnieuw), bijenwas, roze pompelmoes ook (met griessuiker), net als meloen. Het fruit tekent hier duidelijker en vooral sneller present dan op de neus. En dan die heerlijke bitterheid! Lekkere whisky is dit. Lange afdronk op aangename bittere tonen en vooral veel (citrus) fruit. Sinaas en pompelmoes. Mooie oldie! 91/100