Littlemill 17y 1991, Gordon & MacPhail Reserve

Vorige Littlemill deed me verlangen naar een betere. En dan speel ik op veilig met Littlemill van eind jaren tachtig, begin jaren negentig, altijd goed. Eéntje van Gordon & MacPhail, weliswaar ook al enkele jaren geleden gebotteld.

Littlemill 17y 1991/2008, 57.4%, Gordon & MacPhail Reserve, refill bourbon barrel #92, 201 bottles
Herkenbaar Littlemill van deze periode, en daar kan ik alleen maar blij om zijn. Expressief fruitig. Sappige rode appels, meloen, ananas, lychee, rijpe kruisbessen, kiwi en limoen. Dus zowel citrus, wit en tropisch fruit. En al dat fruit wordt ondersteund door vanille en eik. En – nog iets waar ik blij om ben – door een stevige portie bijenwas. Oude, geboende meubels, oud leder. Super is dit. Ook wat kruiden steken de kop op: munt, eucalyptus, peterselie en dille, wat het nog wat frisser en aromatischer maakt. De smaak is even complex, maar minder rond, hij is hier een stuk prikkelender. Eik, kruiden (peper, nootmuskaat, zoethout), noten en hars verdringen een beetje het fruit en de vanille. En wat dat fruit betreft, heb ik vooral limoen en pompelmoes, wat bitter en beetje zuur. Niet slecht, verre van, maar het is nogal springerig allemaal, en een beetje scherp. Wasabi? Jawel… De neus verdient een score tegen de negentig, op de smaak gaan er toch een paar punten af. De afdronk is redelijk lang en droog op kruiden, citrusfruit en gedroogd gras. Complexe whisky die me op de smaak niet helemaal kan overtuigen. 86/100