Benrinnes 24y 1972, Signatory

Benrinnes, zo één van die behoorlijk onbekende distilleerderijen. Het is ook nog maar de vijfde die ik hier bespreek. De vorige vier scoorden maar matig, dit is een kanon. Bedankt om deze te delen Bert!

Benrinnes 24y 1972/1997, 56.3%, Signatory, cask 9602, 394 bottles
Zalige sherryneus. Erg rijk en vol. Noten, gekarameliseerde appels, warme cake, kersen, aardbeien met suiker, tabak, hooi, drop… en dat blijft maar komen, en dat blijft maar evolueren. Daarna gaat de geur de tropische kant op. Mango, meloen, papaja. Prachtig vind ik dit. Bruine suiker. En dan iets wat ik nog maar zelden in whisky heb geroken: geroosterde sesamzaadjes. Gomasio, iemand? Ja, ook dat beetje zout zit er in. Het geheel wordt ondersteund door sappige eik. Wat een ontdekking! De smaak houdt dit niveau niet helemaal aan, maar ook hier blijft het toch genieten. Appelsienen en kersen op een bedje, of zeg maar bed) van kruiden. Hoestsiroop. Karamel. En een licht vegetale toets. Veel eik en ook okkernoten, welke maken dat het naar het einde toe vrij droog en een beetje bitter wordt. Krachtig en explosief. De afdronk is redelijk lang en licht drogend, met koffie en munt als extra. Zou het kunnen dat 15 jaar flesrijping zo z’n meerwaarde heeft? De vraag stellen, is ze beantwoorden. 91/100