Karuizawa 1969

Ik beëindig het rijtje Karuizawa met een 1969, ook voor La Maison du Whisky. Dit is in tegenstelling tot de andere een bourbonvat. Is de oudste de beste? Dan moet deze toch écht wel de pannen van het dak spelen.

Karuizawa 42y 1969/2012, 61.3%, OB for La Maison du Whisky, bourbon cask #8183
Jawadde, die neus moet niet veel onder doen voor deze van de 1972. Wat een power seg! En dat is 42 jaar oude whisky… Grootse eik, wel vrij drogend. Veel gedroogde vruchten zoals vijgen, dadels en rozijnen. En ook wat honing. Oud leder. Oud geboend leder. De rokerigheid hier is deze van een kampvuur. In het bos, want je ruikt ook de bladeren, de takken en het mos. Gerookte hesp ook wel (met een honingsausje). Een hesp boven dat kampvuur beter gezegd. Kruiden ook, en die kruidigheid groeit. Zoethout, munt, kaneel en gember. Ondanks dat hij best droog is, toch weer zalig om ruiken. De smaak is net zoals bij de andere zéér krachtig. Mondvullend is een eufemisme. Dezelfde soort rokerigheid als op de neus, veel kruiden (zie neus + peper) en veel eik. Hier gaat het droge karakter toch wat storen, meer dan op de neus. Wordt wel beter met wat lucht te happen. Dan komen er zoetere elementen bij, zoals cake en gekonfijt fruit (de geweldige bolus), en honing. Zachte karamel ook. Net als de rozijnen en pruimencompot. Tabaksdoosje. Maar de eik, de kruiden en erg sterke thee (Darjeeling?) verstoren de balans wel wat. Lange, verwarmende en drogende afdronk. Het geheel blijft toch droger dan bij z’n twee voorgangers (eerder in lijn met de 1984), wat ‘m net iets minder geweldig maakt. 91/100

De winnaar is voor mij dus de 1983, op de voet gevolgd door de 1972. Prijs/kwaliteit is dat dus met stip de 1983. Nu ja, ook daar betaal je op veilingen al meer dan 400 euro voor. Cult, ik zei het al. Maar niet geheel onterecht. Het zijn dan wel geen (door)drinkwhisky’s, daarvoor hebben ze een tè uitgesproken profiel, maar een aantal ervan zijn pure genietwhisky’s. 2 cl voor een ganse avond entertainment.