Fettercairn 12y

Er zijn de laatste dagen een aantal schitterende whisky’s de revue gepasseerd, meestal oude en dure en vaak ook ‘usual suspect’ bottelingen. Met usual suspects bedoel ik gekende distilleerderijen (‘namen’) die wel vaker knap uit de hoek komen. Tijd om de balans de komende dagen weer wat meer in evenwicht te brengen met enkele minder bekende en/of betaalbaardere bottelingen. Want ook daar zitten af en toe pareltjes tussen, whisky hoeft immers niet duur of oud te zijn om lekker te zijn. Een aantal van de minder bekende bottelingen ontdekte ik via Peter. Waarvoor dank Peter! We starten met de Fettercairn 12y, die de these dat whisky niet duur hoeft te zijn om lekker te zijn evenwel niet bekrachtigt.

Fettercairn 12y, 40%, OB 2010
De neus start niet echt aangenaam, wat stoffig en muf. Granig (ik denk aan havermout) met na enige tijd toch wel wat fruit (kruisbessen en appels) en met wat goede wil een beetje kruiden. Honing, ook een beetje. Vernis, wat ik trouwens ook heb op de smaak. Nog weinig fruit hier, dat is zo goed als afwezig. Karamel, dat wel. Het geheel is vlak, plat en saai. Eerder korte, droge afdronk. Een 10- of 12-jarige whisky kan men over het algemeen beschouwen als het visitekaartje van de distilleerderij, in dit geval is dat een weinig impressionant visitekaartje. Erg lichte, vlakke malt, waarin je de aroma’s echt moet gaan zoeken. Nogal vruchteloos. 68/100