Spring naar inhoud

Posts tagged ‘Malts of Scotland’

2 mrt

Laphroaig 16y 1996, Malts of Scotland

Vandaag nog een botteling uit de vorige batch van Malts of Scotland, een Laphroaig 1996. Deze fles ontving een ‘Thumbs Up award’ in de jongste Malt Maniac Awards.

 

Laphroaig 16 YO 1996/2012, 56.1%, Malts of Scotland, Pedro Ximinez sherry cask #MoS12041Laphroaig 16y 1996/2012, 56.1%, Malts of Scotland, Pedro Ximinez sherry cask #MoS12041, 240 bottles
Knap gebalanceerde, ronde neus. Weinig scherps. Is nochtans jonge Laphroaig op hoog alcoholpercentage. Mooi geïntegreerd allemaal. En met allemaal bedoel ik zoete elementen (karamel, sinaas, chocolade, appelcompot), zilte (zout, gerookte vis, zeewier) en rokerige (turfrook met een medicinale toets). Dat medicinale en dat zeewier komt van de turf die gebruikt wordt om het kiemen van de gerst te stoppen. De turf die Laphroaig hiervoor gebruikt is immers turf van onder het zeeniveau, en bevat dus resten van zeewier en jodium. Dit bijvoorbeeld in tegenstelling tot Ardbeg. Soit, terug naar de geur. Ik heb ook wat kruiden en – wat altijd een meerwaarde is – balsamico. Mondvullend en olieachtig op de tong. Romige chocolade, praliné en zachte karamel maken het zoet, mandarijn en sinaas maken het fruitig, zoethout, peper en gember maken pittig, zilt en medicinale turf maken het ‘Islay’. En opnieuw is alles knap verweven, er is niets dat harder dan de rest om de aandacht roept. De zoete sherrytonen zetten zich samen met het zilt en de turfrook verder in de lange afdronk. Verwevenheid, dat is het woord hier. Samen met perfect. 89/100

28 feb

Mortlach 18y 1994, Malts of Scotland

Mortlach 1994, ook dat zit in de nieuwe reeks Malts of Scotland. Een whisky die achttien jaar rijpte op sherryvat.

 

Mortlach 18 YO 1994/2012, 55.2%, Malts of Scotland, sherry hogshead #MoS12059Mortlach 18y 1994/2012, 55.2%, Malts of Scotland, sherry hogshead #MoS12059, 235 bottles
Zalige sherryneus, die zich ouder voordoet dan hij is. Geroosterde eik, geroosterde noten, toast met appelsienenconfituur, licht verbrande cake, vlees op de grill… ja, hij komt behoorlijk geroosterd binnen. Balsamico komt erbij, net als praliné en crème brûlée. Drop? Yep! Espresso. Gedroogde vruchten zoals rozijnen en dadels. Vooral die dadels vallen op. Echt heel mooie sherry is dit. En ik mag zeker de rook niet vergeten. Rook van het hout en tonen van tabak. Rijke, krachtige, gebalanceerde smaak. Zoete, fruitige elementen hand in hand met drogere en bitterdere zaken. Onder die laatste categorie vallen eik, kruidnagel, peper, noten en rode bessen. Onder de eerste karamel, rozijnen, appelsienen en mokka-ijs. Tabak en rook van het hout. Hoestsiroop ook. Lange, verwarmende, aromatische en mooi kruidige afdronk. Mooi droog. De verrassing uit deze reeks. 88/100

27 feb

Arran 16y 1996, Malts of Scotland

En ook Malts of Scotland brengt nieuwe whisky’s op de markt. Na een release die zich op Islay concentreerde, krijgen we nu een beetje van alles op ons bord. Het pronkstuk is een bijzondere Teaninich 1973, maar beginnen doe ik iets bescheidener met een Arran 1996.

 

Arran 16 YO 1996/2013, 56.3%, Malts of Scotland, sherry hogshead #MoS13002Arran 16y 1996/2013, 56.3%, Malts of Scotland, sherry hogshead #MoS13002, 249 bottles
De neus heeft tijd nodig voordat hij zich bloot geeft. Initieel heb ik lichte granen, een beetje honing en een florale toets. Na een tijdje wordt dat florale verdiept in planten en natte bladeren. Er komt appelsap bij, kruisbessen en vanille. En een aangename mineraliteit. Kalk. Een fris en clean profiel dat ik best kan appreciëren. Op de smaak laat hij zich sneller kennen. Veel kruiden zoals peper, gember en nootmuskaat. De schil van appels, een beetje citrus en ter compensatie van deze prikkelende elementen heb ik kandijsuiker. De kruiden brengen ook wat eik mee. En groene thee. Sterke groene thee. Krachtig op de tong, wat drogend. Met water komt de kandijsuiker meer naar voor, eerder dan het verwachte fruit. Koffie nu ook. Niet slecht, maar ik vind ‘m beter op de neus. Geen al te lange afdronk. Vooral de kruiden blijven hangen, maar ook nog wat kandij. De neus verdient zeker een hogere score.
84/100

22 jan

Caol Ila 22y 1990, Malts of Scotland

Een andere Islay whisky in de laatste Malts of Sotland release is een Caol la 1990, gerijpt op bourbonvat.

 

Caol Ila 22 YO 1990/2012, 55.6%, Malts of Scotland #MoS12042Caol Ila 22y 1990/2012, 55.6%, Malts of Scotland, bourbon hogshead #MoS12042, 180 bottles
Mooie, rokerige en zilte geur. Gerookte vis zoals zalm en vooral heilbot. Zeewier ook en jodium. Veel ‘zee’ dus. Geruggesteund door vanille (ook niet een klein beetje) en fruit. Perziken, citroenen en ananas. Lichte toets van hooi. En ook een klein beetje kaarsvet. Stevig op de tong, smaak gedomineerd door zoete turf. Vanille. Rietsuiker. Van het fruit van de geur komt vooral de citrus terug. Citroenschijfjes met suiker. Het zilt blijft prominent aanwezig. Ronde eik. Licht drogend. Met water komen er mineralen naar voor. Middellange afdronk op zoete turf, zilt en citrusfruit. Lekkere Caol Ila waarbij alle elementen mooi in het gelid lopen. 87/100

17 jan

Bruichladdich 24y 1988, Malts of Scotland

De eerste Bruichladdich die Malts of Scotland bottelde is deze 1988, op flessen getrokken ter gelegenheid van het Islay Whisky Dinner 2012 dat ik een tijdje geleden kon bijwonen.

 

Bruichladdich 24 YO 1988, 54.3%, Malts of Scotland for Islay Whisky Dinner 2012, MoS12040Bruichladdich 24y 1988/2012, 54.3%, Malts of Scotland for the Islay Whisky Dinner 2012, sherry hogshead #MoS 12040, 188 bottles
Droge sherryneus op tonen van noten, tabak, gedroogd fruit (zoals abrikozen, rozijnen en pruimen), zachte eik, koffie, chocolade en balsamico. Na enige tijd maakt het gedroogde fruit plaats voor een beetje sinaas en iets meer rode vruchten. Rode bessen, frambozen, aardbeien. Een licht waxy toets. Turf en zilt op de achtergrond. Rond en romig mondgevoel. De eerste indruk is zoet: vanille en karamel (sherryvat van Amerikaanse eik veronderstel ik dan), maar ook iets van nougat. De balans met de drogere sherry-elementen zit meer dan oké. Eik, noten en kruiden (de frisse variant), samen met het zoetere gedroogde fruit. En net zoals op de geur, komt er na enige tijd ook rood fruit door (de bessen), net als een klein beetje sinaas en limoen. De turf is op de smaak even discreet als op de neus. De afdronk is niet geweldig lang, en neigt me net iets te veel naar het droge, de balans van de smaak wordt niet helemaal doorgetrokken. Een ander profiel dan dat wat we gewoon zijn van Bruichladdich. Wel lekker. 86/100

26 dec

Aberlour 12y 2000 ‘Christmas 2012’, Malts of Scotland

De Kerst en al het bijhorende lekkers hebben we achter de kiezen, maar laat ons de Kerststemming nog een dagje doortrekken. Het is per slot van rekening Tweede Kerstdag. Malts of Scotland heeft immers een speciale Kerstbotteling op de markt gebracht, een Aberlour 2000, gerijpt op sherryvat.

 

Aberlour 12 YO 2000 'Christmas 2012', 57.1%, Malts of Scotland, sherry hogshead #MoS12053Aberlour 12y 2000 ‘Christmas 2012’, 57.1%, Malts of Scotland, sherry hogshead #MoS12053, 275 bottles
De geur start op zoete granen. Frosties. Havermout met honing. Die granen verdwijnen langzaam, om plaats te maken voor noten (geroosterde amandelen) en fruit. En dat is goed nieuws. Dadels, sinaas en druiven. Blauwe druiven. Ook wat bos-associates: varens, mos, natte bladeren. Lichte tonen van boenwas en geboend leder. Kandijsuiker. Zachte eik. Best aangenaam. De smaak vind ik minder, daar is de eik een stuk luider. Het is me te droog. Sinaas, vanillefudge, zoethout, er zijn wel wat elementen die voor wat zoeter weerwerk zorgen, maar ze verliezen nogal duidelijk het pleit. Sterke thee, noten en peper zijn dan weer zaken die het droge accentueren. Lichte tannines zelfs. Middellange, droge afdronk. De neus verdient beter. 81/100

6 dec

Bowmore 17y 1995, Malts of Scotland

Een andere nieuwe Malts of Scotland die ik kon proeven is de Bowmore 1995. Veel Islay whisky’s in deze release. Deze kost je 85 euro.

 

Bowmore 17 YO 1995, 56.8%, Malts of Scotland, Sherry Hogshead #MoS12018Bowmore 17y 1995/2012, 56.8%, Malts of Scotland, Sherry Hogshead #MoS12018, 225 bottles
Erg zoete neus op gestoofd fruit (allerlei confituren), stroopwafels en nougat. Rook natuurlijk ook, zowel turfrook als tabaksrook. Teer en roet. Best wat eik ook wel, gevolgd door kruiden zoals zoethout en kaneel. Zoete drop. Na enige tijd slaat het fruit om in gedroogd fruit, vergezeld van noten. De smaak is erg stevig en vrij droog. Noten, eik, turfrook, rozijnen, vijgen, pruimencompot, bramenfonfituur, zoethout, nootmuskaat en tabak maken de dienst uit. Licht medicinale tonen. Toch maar wat water toevoegen: dat brengt sinaas naar voor, net als een grotere ziltigheid (iets wat ik zonder water ook wel had). Lange, kruidige en rokerige afdronk met nog wat lichte tonen van sinaas. Stevig baasje, maar mocht echter iets ronder zijn om nog hoger te scoren. 86/100

4 dec

Bunnahabhain 31y 1980, Malts of Scotland

Vandaag één van de nieuwe Malts of Scotland, een Bunnahabhain 1980.

 

Bunnahabhain 31 YO 1980, 46.8%, Malts of Scotland, #MoS12038Bunnahabhain 31y 1980/2012, 46.8%, Malts of Scotland, bourbon hogshead #MoS12038, 220 bottles
Een neus die tijd nodig heeft. Hij start niet al te aromatisch op tonen van noten, vanille, gedroogd gras en gele appels. Daarna pompelmoes en sinaas, en nog wat later ananas en meloen. Wordt expressiever met de tijd. Honing. Eik? Ja, maar in beperkte hoeveelheid. Zilt, gember en zoethout vullen aan. Gezouten boter. Mooie evolutie. De smaak geeft zich wat makkelijker bloot. Zacht en fris op citrusfruit, munt, bijenwas, vanille, gras, noten, honing en eik. Peper en zout. Gember en nootmuskaat. Licht en aangenaam bitter. Het grassige groeit. Een subtiele rokerigheid. Het fruit verstopt zich en laat zich pas na enig zoekwerk kennen als appel en sinaas. Eerder korte afdronk, waar de sinaas, het zilt en de ronde eik nog wat om de aandacht vechten. Mocht ‘m ik geen tijd hebben gegeven, hij eindigde meerdere punten lager. 88/100

19 nov

1 reactie

Highland Park 1986, MoS Amazing Casks

Hoog tijd om terug wat recentere bottelingen te proeven, de laatste drie weken ben ik niet meer tot proeven gekomen en teerde ik vooral op tasting notes die ik nog had liggen. Ik begin met de jongste Amazing Cask van Malts of Scotland. Niet dat we er daar al veel van hebben gehad, deze Highland Park is nog maar de tweede. Wat het bijzonder karakter van deze bottelingen natuurlijk alleen maar onderstreept. Bedoeling van deze reeks is immers whisky’s te bottelen die uit de band springen, die een uniek en bijzonder karakter hebben, eerder nog dan dat ze uitzonderlijk lekker zouden zijn (wat we natuurlijk niet mogen uitsluiten), een beetje zoals het fameuse White Label van Cadenhead. De selectie gebeurt door Thomas Ewers (de man achter Malts of Scotland) en Luc Timmermans.
Deze HP kost je 160 euro.

 

Highland Park 1986/2012, 54.1%, Malts of Scotland ‘Amazing Casks’, Bourbon Hogshead #MoS12053, 245 bottles
Zeer frisse, aromatische neus. Veel ‘buitenlucht’. Een wandeling door de heide, en nog meer door de weide, met z’n hoge gras en bloemen. Boterbloemen, paardenbloemen. Ochtenddauw. Klei. Kalk. Natte stenen (we wandelen nu langs een bergriviertje). Aspirine. Honing? Mja, maar toch eerder vanille. En fruit zegt u? Reken maar van yes. Rode, sappige appels (Jazz), perziken, veel kruisbessen en een beetje lycheesap. Rook? Ook dat is er wel, maar ver op de achtergrond. Bijenwas, dat zeker wel. Hooi ook. En dennennaalden, samen met een klein beetje hars. Echt wel veel ‘buiten’-associaties. Clean, en vooral complex profiel. Frisse, zoete, florale en fruitige tonen mooi met elkaar verweven. Maar geef ‘m zeker tijd, hij groeit, evolueert prachtig. Eigenlijk veel meer Clynelish dan Highland Park. De smaak doet qua cleanigheid en complexiteit niet onder. Eerst valt het florale karakter op (hooi, gras, bloemen), gevolgd door het zoete (honing, vanille, nougat), dan door het mineralige, het fruit (perziken, peren, ananas en pompelmoes) en de bijenwas. Onderliggend kruiden (kaneel, zoethout en peper) maar zo goed als geen eik. Wel een beetje zout. Prikkelend mondgevoel. Lange, tintelende afdronk, zoet, zilt en kruidig. De neus is pure Clynelish, de smaak is iets meer Highland Park. Zeer complexe, en inderdaad toch ook wel bijzondere whisky. 91/100

27 okt

Dalmore 12y 2000, Malts of Scotland

De laatste uit de jongste batch Malts of Scotland, is een Dalmore 2000. Cask strength Dalmore aan 55 euro, je komt het niet makkelijk tegen. Hij is dan ook niet meer te krijgen…

 

Dalmore 12y 2000/2012, 53.4%, Malts of Scotland, sherry hogshead, MoS12035, 290 bottles
Een beetje een vuile neus heeft deze Dalmore. Schotelvot. De geur van ‘het putje’. Water dat te lang heeft stilgestaan. Dat vuile trekt wel wat weg om plaats te maken voor noten, dadels (enorm), karamel, en andere sherrytonen, maar helemaal lekker wordt het nooit. Meer en meer tuinkruiden. Munt, eucalyptus. Iets van praliné nu ook wel. Bwa, met ‘m tijd te geven kan ie er nog mee door. Ook de smaak is een randgeval. Hier niets storends maar ook niets wat me blij maakt. Erg zoet (kandijsiroop), kruidig (eucalyptus, gember) en maar een beetje (rood) fruit. De praliné opnieuw. Middellange, drogende afdronk. Matig, en voor mij veruit de minste uit deze reeks Malts of Scotland. 76/100

2 okt

Littlemill 24y 1988, Malts of Scotland

Wist je dat er geturfde Littlemill bestaat? Dominiek Bouckaert beweert dat al langer, maar Loch Lomond Distillers, de toenmalige eigenaar van Littlemill, heeft na wat geëxperimenteer geturfde Littlemill gebotteld onder het Dumbuck label. Dunglass was dan weer een ander label, dat niet-geturfde Littlemill bevatte. Beide whisky’s zijn echter zeer zeldzaam. Vandaag een Littlemill pur sang.

 

Littlemill 24y 1988/2012, 52.1%, Malts of Scotland, Sherry Hogshead #MoS12028, 125 bts.
Stevige sherry, perfect in balans met een even stevige fruitigheid, zowel op neus als op smaak. Ik zou er mij met voorgaande zin gemakkelijk van af kunnen maken, maar ik laat me niet kennen. Wat de sherryzijde betreft noteer ik op de neus kruiden zoals gember, kruidnagel en munt, rozijnen, tabak, koffie en best wat eik. Wat het fruit betreft sinaas, mandarijn en perzik. Oké oké, ik weet het, dat fruit komt voor een stuk van de sherry, maar ik bedoel dus eerder dat de drogere en zoete elementen van de sherry perfect in balans zijn, met elkaar en met het fruit. Het mondgevoel is groots. Stevige en mondvullende whisky. De eik, de kruiden (zie neus + peper), de noten, het maakt het pittig, het fruit (gedroogde en verse varianten) en de zoetere tonen zorgen voor het evenwicht. Het fruit krijgt een prachtig tropisch kantje. De eik is wat prominenter aanwezig dan in andere Littlemills uit deze periode, maar het is allemaal zoals vermeld mooi gebalanceerd. Lange afdronk in lijn met de rest, waarmee ik me er nu wel gemakkelijk van afmaak. Van hetzelfde hoge niveau als de 1989’ers van Thosop en Liquid Sun. 91/100

20 sep

Bladnoch 21y 1991, Malts of Scotland

In de recentste batch Malts of Scotland zat ook nog een Bladnoch 1991.

 

Bladnoch 21y 1991/2012, 50.9%, Malts of Scotland, bourbon barrel MoS12026, 163 bottles
Opnieuw dat frisse, cleane profiel, gekenmerkt door florale en zoete aroma’s. Ik heb vanille, honing, rietsuiker, bloemen, vers gemaaid gras en weide. Daarachter zit ook geel fruit. Gele pruimen, gele appels, gezoete citroen. Boter. De smaak start vrij scherp en prikkelend, op witte pompelmoes, citroenschil, gras, peper, zoethout, gember… maar deze elementen worden snel vervoegd door zoetere, zoals vanille en opnieuw de rietsuiker. Meer en meer eik, maar de balans tussen dit alles en dan vooral het bittere en het zoete zit goed. De afdronk laat zich niet als kort noch als lang kennen, maar de balans slaat hier wel iets om naar het droge. Clean, puur, scherp, typische Bladnoch uit deze periode. Een profiel dat je moet liggen, maar ik ben fan. Ik proefde hem naast de 1991 The Whiskyman voor The Bonding Dram. Dat niveau haalt hij niet, maar zo heel veel scheelt het nu ook weer niet. 86/100

22 aug

Twee Glenturrets van Malts of Scotland

Nu ik met de nieuwe Malts of Scotland bezig ben, viel mijn oog op twee samples van bottelingen uit een vorige batch van begin dit jaar, samples die wat aan mijn aandacht ontsnapt waren. Laat me daar vandaag even tijd voor maken. Het betreft twee Glenturrets, een 1980 en een 1977. Prijzen? 120 en 170 euro.

 

Glenturret 31y 1980/2012, 42.5%, Malts of Scotland, Bourbon Hogshead #MoS12008, 192 bottles
Zoete neus. Zowel zoet fruit als andere zoete elementen zoals vanille, honing en suikerspin. Zoete granen (Frosties). Wat het fruit betreft, denk ik aan ananas, rijpe sinaas en sappige perziken. Daarna natte bladeren en mos. En tenslotte een lichte mineraliteit. Ondanks het alcoholpercentage heeft ie iets etherisch. De geur is aangenaam zonder meer, iets te vluchtig, te weinig diepgang. De 42% maakt dat hij erg vlot drinkbaar is. Ook hier is het het zoete wat eerst opvalt, maar het is een wat bizarre zoetigheid. Een soort snoep dat ik niet direct kan thuisbrengen. Vanille, dat is dan weer wel vrij gewoon. Sinaas en ananas opnieuw, maar die ananas is wel erg rijp, overrijp eigenlijk. Pils ook. Eik, licht drogend. Weinig kruiden, het is enkel de eik die voor de wat drogere toets zorgt. Geen al te lange afdronk, op vanille en fruit. Lekker zonder meer. 85/100

 

Glenturret 34y 1977/2012, 47.4%, Malts of Scotland, Bourbon Hogshead #MoS12007, 222 bottles
Deze gaat op de neus alvast wat dieper, vertoont meer body. Het leeftijdsverschil is amper drie jaar, het lijken er minstens tien. Vol en rond, helemaal niets vluchtigs. Mooie, sappige eik en ronde zoete tonen van honing, vanille en rijpe bananen. Geflambeerd. Ook in deze wel wat granen, maar niet zoals in jonge whisky’s, niet zo scherp. Pas nadien komt er meer fruit door, de banaan wordt vergezeld van sinaas en mango. Praliné en melkchocolade. Hooi. Best complex, complexer dan de 1980 in ieder geval. Zoete en fruitige smaak: de banaan maar ook meer en meer citroen. Best wat kruiden ook, vooral gember valt op (met het zoete karakter komen we bij Canada Dry). Veel noten naar het einde. Mout, en in het verlengde daarvan komt ook hier de pils om de hoek kijken, iets waar ik niet altijd even enthousiast over ben. Lange afdronk, licht drogend met voldoende ruimte voor het (citrus)fruit. Beter dan de 1980, maar de pils op de smaak kost ‘m toch een punt of twee. 87/100

20 aug

3 Reacties

Springbank 21y 1991, Malts of Scotland

Eén van de nieuwe Malts of Scotland waar ik het meest naar uitkeek, is de Springbank 1991. Weet dat dit Springbank 21y is, maar dan voor een fractie van de prijs van de officiële 21. Deze kost immers 109 euro, de officiële kon je een jaar geleden nog aan 250 euro vinden, nu betaal je al gauw het dubbele. Spijtig genoeg kan ik ze niet naast elkaar zetten.

 

Springbank 21y 1991/2012, 51.5%, Malts of Scotland, Bourbon Hogshead #MoS12036, 144 bottles
Bijzondere neus. Zoet, fruitig en geroosterd. Bij dat laatste denk ik aan toast, geroosterde noten en licht verbrande cake. Vanille wat het zoete betreft, pruimen, rabarber en perzik wat betreft het fruit. Dan duidelijk ook de geur van heide, en droog hooi. Gember en zoethout. Bijenwas. Arachideolie. Misschien ook wat oud leder. Bijzonder, een uniek profiel. Op de smaak is hij meteen een stuk zilter, alhoewel hij erg zacht en romig is. Zilt dus, maar ook vanille, kruiden (peper, gember en kaneel), rabarber, cassis en bijenwas. Drogende eik. In de verte een klein beetje rook. Bittere sinaas. Lange afdronk op perzik, de rabarber die van geen wijken weet en ronde eik. Ik kan dus niet vergelijken met de OB, maar als ik naar de prijzen kijk, weet ik het wel. 90/100

17 aug

Glen Scotia 20y 1992, Malts of Scotland

Next in line bij de nieuwe Malts of Scotland is een Glen Scotia 1992. En dat is niet hun eerste, we hadden al een 1992/2010 die me niet zo kon bekoren. Ook een 1991 trouwens, die me dan weer wel erg beviel. Deze kost je 95 euro.

 

Glen Scotia 20y 1992/2012, 51.9%, Malts of Scotland, Sherry hogshead #MoS12031, 158 bottles
Zoete sherryneus met veel chocolade (donkere), gedroogde vijgen en pruimen (pruimentaart), tabak (tabaksrook en tabaksdoosje) en leder. Ook wel wat rood fruit, maar niet zo veel. Braambessen. Munt. Drogend op de tong, met een extra kruidigheid. Tuinkruiden, maar ook wat peper en zoethout. De pruimen, het leder, de chocolade en de tabak tref ik ook hier aan, samen met rozijnen en karamel. Eik natuurlijk ook, en noten, zorgend voor het droge karakter. Niet helemaal in balans hier. Naar het einde toe ook nog iets ziltigs. Zoute drop. Lange afdronk, waar het zoete meer dan op de smaak de strijd aangaat met de drogere elementen. De balans zit hier dan ook beter. 83/100

14 aug

Caol Ila 19y 1993, Malts of Scotland

Malts of Scotland heeft al een aantal oude Caol Ila’s gebotteld, een 1979, een 1980 en een 1981. In de nieuwe batch zit een jongere, een 1993. Net als de Port Charlotte een sherry hogshead. Te koop voor 95 euro.

 

Caol Ila 19y 1993/2012, 56.1%, Malts of Scotland, Sherry Hogshead #MoS12037, 225 bottles
Zachte en complexe neus. Turf, ja, maar niet dominant, genoeg fruit en zachte karamel. Het fruit is wit: peren en appel. Vers geperst appelsap. Misschien ook wat ananas, zonder echter de tropische toer op te gaan. Onderliggend enkele zee-elementen zoals jodium, zeewier en een beetje zilt. Licht mineralig ook wel (de natte stenen). Kaarsvet heb ik nog, net als wat zoetere zaken zoals praliné en warme cake. Redelijk complex. Aangenaam romig in de mond, met meer turfrook dan op de neus. Ook het zilt is prominenter aanwezig. En het fruit is anders, eerder de gedroogde variant: rozijnen, pruimen, vijgen. Bijenwas in de verte. Middellange afdronk, zoet en rokerig met een mooie lichte bitterheid. 87/100

13 aug

Port Charlotte 10y 2002, Malts of Scotland

Nu de zomervakantie stilaan naar z’n einde loopt, mogen we ons weer warm maken voor nieuwe bottelingen, zo ook voor een zevental van Malts of Scotland, een bottelaar die er vooralsnog een stevig tempo in weet te houden. En naar het schijnt hebben ze daar in Paderborn nog genoeg vaten liggen om dit een hele tijd vol te houden. Een eerste die ik bespreek, is een Port Charlotte 2002. Kost je 85 euro.

 

Port Charlotte 10y 2002/2012, 63.1%, Malts of Scotland, Sherry Hogshead #MoS12034, 265 bottles
Weer zo’n Port Charlotte bom, deze keer gerijpt op sherryvat. De neus is zoals verwacht krachtig en intens. De aroma’s die het hardst om de aandacht roepen (zeg maar schreeuwen) zijn zoete turfrook, sinaas en zilt. Leder en marsepein volgen, warme aarbeienconfituur vervolledigt. Gember en zoethout komen naar het einde toe ook nog meespelen. Een turfexplosie in de mond, of wat had je gedacht. Alhoewel die turf dus groots is, laat hij toch ruimte voor karamel, boter, zilt, gember, peper, rijpe sinaas en donkere chocolade (zonder te bitter te worden). En leder niet te vergeten. Toch ook maar wat water geprobeerd, wat het geheel logischerwijze minder scherp maakt, maar ook zoeter. En de turfrook gaat met nog wat extra water serieus assig worden. Dus best ook weer niet te veel water toevoegen. De afdronk is bijzonder lang, verwarmend, op zilte, rokerige en zoete tonen. Een beest van een whisky, wat jong, wat ruw (minder rond dan bij een aantal vorige bottelingen), maar zoals wel vaker bij jonge PC toch weer lekker. 86/100

18 jun

1 reactie

Banff 36y 1975, Malts of Scotland

De geschiedenis van Banff laat zich lezen als een opéénvolging van vernielingen en heropbouwingen. Het werd opgericht in 1824 als Mill of Banff, om daarna z’n naam te wijzigen in Inverboyndie. Na een sluiting werd het heropgebouwd in de buurt van de originele site. Nadien werd de distilleerderij vernield in 1877 door een grote brand, in 1941 door een bombardement, in 1953 door een explosie en tenslotte een laatste keer in 1991, toen opnieuw door een brand de overblijvende gebouwen – waar na de sluiting in 1983 geen activiteit meer was – eraan gingen.
Deze pas gebottelde 1975 van Malts of Scotland kost 189 euro, als je ‘m nog ergens vindt tenminste. Hype is nog zacht uitgedrukt.

 

Banff 36y 1975/2012, 43.8%, Malts of Scotland, Bourbon Barrel #MoS12015, 165 bottles
Subtiele neus die wat onderdrukt van start gaat en dan heel geleidelijkaan omslaat in erg aromatisch. Hij begint op olie (motorolie), noten, nat hooi en kruiden. Heel wat kruiden, maar vooral andere soorten dan je gewoonlijk in whisky aantreft. Ik denk aan dille, venkel, munt en mosterd. Onderliggend romige waxy tonen: bijenwas en vooral kaarsvet. Dan wat vanille en pas nadien het fruit. Ananas, sinaas, limoen en een hint van kokos. Op dat fruit moet je dus even wachten, maar je geduld wordt beloond. En het is nog niet gedaan, nu krijg ik ook nog leder en gerookt vlees. Schitterende evolutie. Ha, naast het natte hooi ook wat stalgeur, het geheel krijgt dus een farmy kantje. Prachtig! Eik? Wel ja, dat zit er toch ook (een beetje) in, onderliggend en ondersteunend. Man, wat een boeiende neus… En dan de smaak: ook hier neem je best een beetje tijd voor, maar dan: al even rijk en complex. Waar begin ik? Bij de vanille en honing bijvoorbeeld. Of bij de prominente kruidigheid (de mosterd en de dille van op de neus, plus nootmuskaat en zoethout). Vervolgens bijenwas, sappige eik en lichte tabaksrook. Het fruit groeit ook hier: sinaas, citroen en perzik. En ook hier is het daarmee nog niet gedaan. Melkchocolade, noten en hooi ontbreken niet op het appel. Perfect gebalanceerd allemaal, elegant en vol. Fruitiger en expressiever dan andere Banffs uit deze periode. Lange, zachte, zoete en kruidige afdronk. Indrukwekkende whisky. Cult in the making. En nu weet ik ook waarom deze whisky uitverkocht was alvorens hij in de winkel lag. Na de 1971 van de Dead Whisky Society, opnieuw een Banff die me compleet van m’n sokken blaast. Voor mij met stip de beste botteling uit de reeks. 93/100

15 jun

Springbank 14y 1998, Malts of Scotland

De laatste, nee, de voorlaatste (ik hou het beste voor laatst) botteling uit de reeks nieuwe Malts of Scotland is een Springbank 1998. Hij is hier en daar al besproken, en het blijkt een whisky te zijn die je ofwel geweldig vindt ofwel maar matig kan appreciëren. Benieuwd tot welke categorie ik me ga bekennen.

 

Springbank 14y 1998/2012, 51.5%, Malts of Scotland, Sherry Hogshead #MoS12014, 212 bottles
Bwa, ik vind dat toch geen slechte neus. Een beetje ongewoon misschien, maar zeker niet slecht. Een combinatie van geroosterd hout, natte aarde, mos, natte bladeren, (nieuw) leder, gekookte groenten en rubber. Vrij scherp wel. De sherry brengt ook nog rozijnen en pruimencompot aan. En ik moet ook ineens aan Canada Dry denken. Lichte turfrook op de achtergrond. Mmm, na enige tijd ook natte kranten en al even nat karton. Natte wol ook wel. Ha, zelfs de smaak is nat! En voor de rest vrij scherp. Eik, kruiden (veel gember), hars, cassis, druivenpitten (lichte tannines). Daardoorheen wat zoete tonen, maar de bittere overheersen. Mineralen mag ik niet vergeten te vermelden. En zilt, hoe langer hoe meer. Ook hier een (klein) beetje turf. Lange afdronk, moeizaam balancerend tussen scherpe, droge tonen en zoete. Moeilijke whisky. Er waren momenten dat ik ‘m in z’n vreemdheid best kon appreciëren (85), maar deze werden gecounterd door momenten dat het tegenwrong (75). 81/100

12 jun

Lochside 44y 1967, Malts of Scotland

De meest bijzondere whisky uit de jongste Malts of Scotland release, is deze Lochside 1967. Het is meteen ook de oudste. Het bijzondere ligt ‘m vooral in het feit Lochside van de jaren zestig vaker grain of single blend (malt & grain van dezelfde distilleerderij) is, single malt van die leeftijd is zeldzaam. En omdat het zo zeldzaam (en zo oud is), is hij met z’n 345 euro ook erg prijzig.

 

Lochside 44y 1967/2012, 41.7%, Malts of Scotland, Bourbon Hogshead #MoS12016, 115 bottles
Zeer mooie, subtiele en elegante neus, waarbij meteen de eik opvalt, sappige, belegen eik. Maar het geheel is verre van droog of ‘woody’. Aarde en wortels spelen ook vooraan. Net als gepoetst zilverwerk. Het is pas nadien dat de meer expressieve aroma’s naar voor komen. En dat is in de eerste plaats heel wat fruit. Zoet en sappig fruit. Ik denk aan ananas, appelsap en abrikoos. Kokos ook. Daarnaast toast, gedroogd gras, geboende eiken meubelen, bijenwas en een honing/vanille combinatie. De wortels maken daarna nog een comeback. Ah, ook nog wat tabaksrook. Nice. Maar alles dus eerder subtiel dan wel exuberant. De smaak is al even complex maar ook hier weinig uitgesproken. Het goede nieuws is dat ook de eik dat niet is, ik had het gezien de leeftijd zeker op de smaak een stuk droger verwacht. De smaak is wel een beetje bitter, maar dat blijft aangenaam. Eik, pompelmoes, wortels, planten, kruiden. En ook hier pas in tweede instantie de vanille en het fruit, naast de pompelmoes dan. Perziken, abrikozen en kokos. Naar het einde toe en in de afdronk treedt de eik wel iets meer naar voor. Die afdronk is niet al te lang, maar dus eerder droog en (aangenaam) bitter. Dit is geen absolute hoogvlieger, daarvoor is hij niet expressief genoeg en wordt het geheel naar het einde toe misschien wat te droog. Maar als je er de tijd voor wil nemen, is het toch genieten geblazen. 89/100

« Oudere berichten
Nieuwere berichten »