Rosebank 1990, Gordon & MacPhail Reserve

De geschiedenis van Rosebank gaat terug tot laat achtiende eeuw, t.t.z. in die tijd was er een illegale distilleerderij met die naam. In 1840 werden de huidige gebouwen opgericht door James Rankine.

Rosebank 1990/2004, 58.8%, Gordon & MacPhail Reserve, cask 494, 301 bottles
Prikkelende neus, de alcohol laat zich gelden. Nochtans is water geen optie, de aroma’s zijn er zo ook wel, met water blijven enkel de granen en het zoets over. Granen heb ik dus zonder water ook, maar er is heel wat meer te ontdekken. Warme appeltaart met kaneel, vloeibare kandijsuiker, warme toast, harde citroensnoepjes, gemaaid gras en gekonfijte gember. En een licht medicinale toets. Not bad. Stevig op de tong, dat liet zich raden. Redelijk bitter. Kruiden en pompelmoes. Citroen natuurlijk ook, dit is immers Rosebank. Groene thee. Toch ook zoete elementen zoals vanille en suiker. Suikerspin. Water brengt ook op de smaak niet veel bij. Eerder korte, licht bittere afdronk. De neus is het beste stuk van deze whisky. 81/100