Glen Garioch 13y Fino, Samaroli

Ik sluit het rijtje af met een whisky die mij simpelweg van de sokken blaast. Eén van de Glen Gariochs die Samaroli gebotteld heeft. Niet de meest gekende über-cult 8y 1971, maar een 13y (ook al zo jong) die rijpte op een finovat en in de tweede helft van de jaren tachtig op flessen werd getrokken. Aanschouw!

Glen Garioch 13y, 57%, Samaroli, +/- 1988, Fino sherry, 75cl
Eén van de mooiste turfneuzen die ik ooit al gehad heb. Krachtig, intens, expressief, complex, vol, rond, en nog een pak andere adjectieven. De turf is zoet en medicinaal (jodium, mercurochroom) en wordt vergezeld van zilt, gedroogde bloemen, noten, de heerlijke lapsang souchong thee en hoe langer hoe meer fruit. Sinaas, citroen en meloen vallen op. En niet te vergeten van een sublieme ‘farmy’ toets. De boerderij met al z’n stallen, nat hooi, mest (dat geweldige zoetzure) en de obligate natte hond. En dan proeven. Jawel, één van de mooiste turfsmaken die ik ooit al gehad heb. Krachtig, intens, expressief, complex, vol, rond, en nog een pak andere adjectieven. Erg dik, stroperig mondgevoel. Grootse turf, zalig farmy, licht kruidig (zoethout, munt, drop), smeuïg waxy (schoensmeer, kaarsvet), mooi zoet en fruitig (citroen en limoen). De okkernoten van de fino ontbreken niet, ik heb ook pollen, en ook een subtiele mineraliteit valt te ontwaren. Wat een ongelooflijk heerlijk goedje! En dan die afdronk… man, man. Dat doet verdorie niet veel onder voor de 8y 1971 van Samaroli. Wat zeg ik, dat kan er naast gaan staan. Denk ik toch, zou ze effectief eens naast elkaar moeten (kunnen) zetten. 96/100