Longrow 1987

Hoog tijd dat ik eens Longrow 1987 bespreek. 1987 was een uitzonderlijk goed jaar voor Longrow (ook gekend als de geturfde Springbank), in die mate dat Silvano Samaroli besloot de resterende stock op te kopen. Eind jaren negentig, begin jaren 2000 zijn dan ook verschillende Longrows 1987 onder het Samaroli label gebotteld. Alle zijn erg goed, sommige – zoals de 1987/1999 handwritten label ‘to celebrate 2000’ – waanzinnig goed. Ik proef de 1987/2002 cask 115.

Longrow 1987/2002, 55%, Samaroli, cask 115, 312 bottles
O ja, dit is zeer mooie turf. Rond, zacht, zoet en complex. Ik denk aan die harde fruitsnoepjes (vooral die met aardbeismaak) en suikerspin, naast zilt en zeewier, zonnebloemolie, rijpe sinaas, een beetje teer en na enige tijd een heerlijke kruidigheid. Dille, rozemarijn. Lapsang Souchong thee niet te vergeten. Krachtig maar niets scherps. Stevig, romig en olieachtig mondgevoel, ook hier op zoete turf, romige karamel (bijna boterig), Frosties, eik, zilt, kruiden… Gekonfijte gember, en niet zo’n klein beetje. Lange afdronk op zoete turf, wat eik en zilt. Prachtig! 91/100

 
En ook deze:

Longrow 14y 1990/2004, 57.8%, SMWS 114.4 ‘A Para Handy Tales’, 624 bottles
Stevige Longrow met veel turf, zilt en minerale tonen. De geur na een zomerse regenbui. Op de neus komt daar citrusfruit bij (limoen, sinaas) en wat kruiden. Diezelfde kruiden vergezellen de turf en het zilt op de smaak. Een zalige bitterheid ook. Stevig (dat is een understatement), mondvullend en licht drogend mondgevoel. Erg lekkere Longrow, maar niet voor watjes. 88/100