Spring naar inhoud

Posts tagged ‘Malts of Scotland’

7 sep

Glengoyne 40y 1972, Malts of Scotland

Schandalig dat ik deze Malts of Scotland vorig jaar niet heb kunnen proeven. Payback time.

 

Glengoyne 40 YO 1972/2012, 55.5%, Malts of Scotland, sherry hogshead MoS12044, Warehouse DiamondsGlengoyne 40y 1972/2012, 55.5%, Malts of Scotland, sherry hogshead #MoS12044, Warehouse Diamonds, 254 bottles
De kleur roept (nee, schreeuwt) sherry. Op de neus laat deze sherry zich kennen als de meeste expressieve en complexe variant. Fris en fruitig. Frisse kruiden zoals munt, tijm en eucalyptus, vermengd met zoet fruit. Veel zoet fruit. Druiven, pruimen, bramen, sappige kersen, langzaamaan omslaand in de gekonfijte variant. De goede oude bolus. Daarachter schuilen tabak, esdoornsiroop (maple), geboend leder en chocolade. After Eight. En natuurlijk een stevige portie eik. Maar het wordt nooit drogend, de eik is sappig en belegen. Samen met de kruiden doet dit wat aan de beste bourbons denken. Maar dan beter. Behoorlijk indrukwekkende neus toch wel. De smaak is erg rijk en geconcentreerd, het mondgevoel is dik en stroperig. Kandijsiroop, appel- en perensiroop… echt wel stroperig ja. Pruimencompot, braambessenconfituur, rozijnen, dadels, vijgen (zowel verse als gedroogde) maken het geheel extra fruitig. Kaneel, nootmuskaat, zoethout en (veel) munt zorgen voor een stevige kruidigheid. Tabak, karamel, noten en koffie, vier andere usual suspects bij dit profiel, vullen aan. Ha, balsamico ook. Machtige sherry. De eik blijft erg sappig. Het wordt wel een beetje droog. Nee, dit is meer ‘bitter’ dan ‘droog’. Maar dan bitter zoals in “zalig bitter”. En ik kan er niet aan doen, maar ik blijf aan geweldig lekkere bourbon denken. De afdronk is eh… nogal lang. Geweldig lang. Mooi bitter, vol frisse kruiden, eik en fruit. Een zalige bourbon voor single malt liefhebbers. Samen met de 1972 White Rioja mijn beste Glengoyne tot op heden. 92/100

5 aug

Highland Park 14y 1998, Malts of Scotland

Een whisky van Malts of Scotland die weinig aandacht heeft gekregen (ook hier niet) maar die wel erg snel uitverkocht was, is de Highland Park 1998 op sherryvat. Ik begrijp ondertussen waarom.

 

Highland Park 14 YO 1998/2012, 57.4%, Malts of Scotland, sherry hogshead #MoS12058Highland Park 14y 1998/2012, 57.4%, Malts of Scotland, sherry hogshead #MoS12058, 189 bottles
Mooie, fruitige sherryneus die een pak ouder overkomt dan 14 jaar. Gele sultanarozijnen, gedroogde abrikozen en dadels. Pruimencompot en bramenconfituur. Dat fruit wordt gevolgd door amandelen en een stevige portie zoethout. En een iets kleinere hoeveelheid peterselie. Geboend leder, koffie en tabak. Chocolade. Balsamico, wat al helemaal ongewoon is op deze leeftijd. Lekker om ruiken, doet zelfs wat aan Karuizawa denken. De eerste smaak is licht bitter, maar dat gaat snel weg, om in de afdronk terug te keren. Voor dat bittere zorgen eik, chocolade, noten en kruiden (zoethout opnieuw, munt, peper en kruidnagel). Drop. Pas op, dat bittere is hier echt mooi. Ook de obligate rokerigheid ontbreekt niet. Tabaksrook en turfrook. In het fruitcompartiment treffen we zwarte bessen en pruimen aan. Lange, mooi drogende afdronk waar vooral het zoethout en de donkere chocolade de plak zwaaien. Geweldige whisky. Volledig terechte hype. 91/100

25 jul

Port Charlotte 11y 2001, Malts of Scotland

De Longmorn 1976 van Malts of Scotland wordt vergezeld van een Port Charlotte 2001, gerijpt op een Riojavat. White Rioja neem ik aan. Ik ben echt wel fan van Port Charlotte, over het algemeen prefereer ik Port Charlotte boven jonge Laphroaig of Ardbeg. Samen met jonge Bowmore zowat het boeiendste wat ze tegenwoordig op Islay produceren. Niet goedkoop echter, 109 euro is gewoon duur voor single malt van deze leeftijd.

 

Port Charlotte 11 YO 2001/2013, 57.5%, Malts of Scotland, Rioja Hogshead #MoS13027Port Charlotte 11y 2001/2013, 57.5%, Malts of Scotland, Rioja Hogshead #MoS13027, 358 bottles
Zoet en zilt profiel op de neus. Een hammetje gebraden boven een houtvuur op het strand. Met een honingsausje. Ik krijg er honger van verdorie. Ook gerookte heilbot stimuleert de honger. Het geheel wordt hoe langer hoe zilter. Kappertjes. Gezouten boter. Natuurlijk is dit ook erg rokerig. Turfrook, rook van een haardvuur. De wijn maakt het zoet. Honing heb ik al vermeld, naast de geur van citroensnoepjes. Ik ruik ook een beetje schoensmeer en kaarsvet. Op de smaak wordt dit patroon van zoet, zilt en rokerig verder gezet. Met de (turf)rook nog wat meer op het voorplan. De gerookte vis doet verder z’n ding, vergezeld van best wat citrusfruit. Minder citroen hier, wel appelsienen en mandarijnen. Vanillefudge. Met water (nog) zoeter en (nog) rokerig. Ondanks de 57,5% is water niet noodzakelijk. Erg lange afdronk, perfect in lijn met de smaak. Zilt, rokerig en zoet dus. Toch weer erg lekker hoor. Het zijn extreme smaken, oké, maar het is allemaal wel zeer mooi verweven en geïntegreerd. 89/100

15 jul

1 reactie

Longmorn 36y 1976, Malts of Scotland

Wat ben ik blij dat er nog eens een top-vintage van een grote naam wordt gebotteld. Longmorn 1976, ik dacht dat dat gedaan was. Net zoals Caperdonich 1972, Clynelish 1981, Tomatin 1976… Ten onrechte dus. Mooi mooi.

 

Longmorn 36 YO 1976/2013, 53.7%, Malts of Scotland, bourbon hogshead #MoS13029Longmorn 36y 1976/2013, 53.7%, Malts of Scotland, bourbon hogshead #MoS13029, 143 bottles
Yep, dit hebben we dus even moeten missen: die typische, zoete, fruitige en kruidige neus. Honingkoek, warme appelcake, gekonfijt fruit, overgaand in meloen, mango, ananas en appelsien, ondersteund door gember, nootmuskaat en zoethout. En door zachte, sappige eik. Het geheel is best waxy ook. Bijenwas, oud geboend leder. Honing en heide. Heerlijk. De smaak doet niet onder, integendeel. Warme appeltaart (of appelcake), met kaneel. Taart van kruisbessen ook, met poedersuiker. Veel appelsien. En wat pompelmoes. De kruiden van de neus keren terug: gember en nootmuskaat vooral, maar ook wat peper en munt. Honing en melkchocolade. Orangettes. Ronde eik zorgt voor de nodige body. Die eik is niet veel dominanter aanwezig dan bij z’n twee/drie jaar jongere broertjes. Het is allemaal perfect gebalanceerd. Knap. Lange afdronk met redelijk wat eik en kruiden, maar nog meer dan genoeg fruit en zoets. Prachtige, fruitige Longmorn die niet moet onderdoen voor z’n gemiddelde voorganger. 91/100

2 jul

Glengoyne 16y 1997, Malts of Scotland

In de beginjaren van Malts of Scotland werden we zowat overspoeld door Glengoynes 1998 op sherryvat (de 113X-reeks). Whisky’s waar ik nooit echt fan van ben geweest. In de laatste batch Malts of Scotland zit een 1998, maar dan op bourbon. Vergelijken is dus onmogelijk.

 

Glengoyne 16 YO 1997/2013, 54.6%, Malts of Scotland, bourbon hogshead #MoS13020Glengoyne 16y 1997/2013, 54.6%, Malts of Scotland, bourbon hogshead #MoS13020, 269 bottles
Cleane, frisse neus. Knapperig, granig en fruitig. Fruitige malt. Wat het fruit betreft, vallen arme appels op. Appelmoes, warme appeltaart appeltjes uit de oven. Ik ruik ook rijpe kruisbessen, peren en gele pruimen. Vanille en zachte karamel. Gedroogd gras valt er ook te noteren. Een hint van kaneel, maar voor de rest niet al te veel kruiden. Een beetje eik. Niet extreem boeiend, maar wel genietbaar. Ronde, romige smaak waar de granen in eerste instantie de dienst uitmaken. Gevolgd door vanille en tuinfruit. Wit fruit. Peren nu vooral. En na enige tijd ook ananas. Jong. Ja, deze whisky doet jonger aan dan z’n zestien jaar. Clean, dat wel. En meer kruiden hier, kruiden zoals peper en kaneel. Een beetje zoethout. Eik, wat het samen met de kruiden een droog kantje geeft. Geen erg lange afdronk, op eik, kruiden en het witte fruit dat we ook in de geur en op de smaak hadden. Cleane, natuurlijke en jonge Glengoyne. Helemaal niets mis mee. 83/100

25 jun

Laphroaig 16y 1996, Malts of Scotland

Vandaag een mooie Laphroaig uit de recentste batch van Malts of Scotland. Kost je 110 euro.

 

Laphroaig 16 YO 1996/2013, 56.2%, Malts of Scotland, bourbon hogshead #MoS13028Laphroaig 16y 1996/2013, 56.2%, Malts of Scotland, bourbon hogshead #MoS13028, 213 bottles
De neus laat zich kennen als zilte en zoete turf met een medicinaal kantje. De turf is helemaal niet dominant of assig, het gaat hier om balans. Wat ik alleen maar kan toejuichen. Voor het zoete karakter zorgen vanille en zachte karamel, butterscotch. Maar ook marsepein en zoet fruit. Fruit zoals pruimen, perziken en rode sappige appels. Zilt dus ook, samen met zeewier en jodium. En wat nat hooi, altijd een meerwaarde. Na verloop van tijd ruik ik zelfs wat tropisch fruit. Ananas en papaja. Nice! Zoals wel vaker is de turf(rook) grootser op de smaak. Het zilt en de jodium zijn evenzeer aanwezig, het fruit wordt iets meer naar de achtergrond gedrukt maar wijkt nooit. Appels en citrus. De kruiden komen meer naar voor. Het geheel blijft zoet (vanille, zachte karamel, chocolade). Lange, rokerige en zilte afdronk met altijd een beetje citrus. Zoete en zilte Laphroaig, die alle sensaties mooi gebalanceerd weergeeft. 88/100

17 jun

Images of Islay (Ardbeg), Malts of Scotland

Naast de Images of Dufftown (Glenfiddich) bottelde Malts of Scotland ook een Images of Islay. De tekening op deze fles (het befaamde Kildalton Cross) verwijst naar de nabijgelegen Ardbeg distilleerderij. Ook onafhankelijk Ardbeg is zeldzaam, zeker na de overname door LVMH. Deze whisky vermeldt geen distillatiejaar. Naar de leeftijd is het dus raden. Kost 75 euro.

 

Images of Islay (Ardbeg) Kildalton Cross, 53.2%, Malts of Scotland 2013Images of Islay (Ardbeg) ‘Kildalton Cross’, 53.2%, Malts of Scotland 2013, 195 bottles
Jonge, prikkelende en zoete turf. Heel veel zoethout. Echt wel een paringsdans tussen turf en zoethout. Pas na enige tijd ruik ik andere zaken. Peperkoek en appelsap bevoorbeeld (maar geef het niet aan je kinderen). Daarna draait hij de citruskant op. Zoete citroenen en appelsienen. Geen medicinale elementen, het is turf van boven de zeespiegel. Wel wat zilt. Ardbeg all right. Houtskool komt er nu ook door, net als motorolie. En een hint van gerookt vlees. Of het ligt aan de BBQ van gisteren. De smaak maakt duidelijk dat dit vrij jonge whisky is, alhoewel dit niet zo assig is als sommige jonge Laphroaig (samen met het typische medicinale van deze laatste lijkt me dat een tweede element des onderscheids). Het zoethout is samen met de turf echt wel de dominerende factor in dit drankje. Het mondgevoel is stevig, maar water is niet nodig (daarenboven ben ik als de dood voor een overdosis assen). Best wat zoet fruit (goed zo), zoals rode appels en gezoete citrus. Schweppes Agrum (en dat zonder sponsoring). Naar het einde toe meer en meer zilt. Gerookte heilbot. Oesters. Lange, zoete, rokerige en zilte afdronk. Wel, ik vind dit meer dan lekker. Jong, ongetwijfeld, maar best complex en onderhoudend. Er komt te weinig onafhankelijke Ardbeg uit, dat is duidelijk. 88/100

12 jun

Port Charlotte 10y 2001, Malts of Scotland

De oude Port Charlotte distilleerderij, ook gekend als Lochindaal, was actief tussen 1829 en 1929. De gebouwen zijn nooit afgebroken en worden nu o.a. door Bruichladdich gebruikt om een deel van hun ‘Port Charlotte’ whisky te laten rijpen. Bruichladdich produceert immers vanaf 2001 sterk geturfde whisky, die dan onder de Port Charlotte of Octomore vlag wordt gebotteld.
Vandaag een PC die vorig jaar gebotteld werd voor het Islay whisky dinner van Malts of Scotland.

 

Port Charlotte 10 YO 2001/2012, 63.3%, Malts of Scotland, Islay Whisky dinner, sherry hogshead #MoS12039Port Charlotte 10y 2001/2012, 63.3%, Malts of Scotland for the Islay Whisky dinner, sherry hogshead #MoS12039, 302 bottles
Frisse en prikkelende neus, eerst kruidig, dan zoet. Het zijn munt, eucalyptus, kaneel en zilt die voor het prikkelende karakter zorgen. Daarachter treft ik chocolade en karamel aan, net als perensiroop en appelsienen(confituur). Oud leder. Sappige eik. En natuurlijk ontbreekt ook de stevige, zoete turf niet. Zoet turf die wat farmy tonen met zich meebrengt. Mooie balans tussen bitter en zoet. Op 63% is dit een stevig beestje, maar toch is het mondgevoel romig en (redelijk) zacht. Daar zorgt de zoete sherry voor: chocolade, karamel, siroop, rozijnen, mokka. Gekonfijte gember en zilt zorgen voor de nodige pit. Ook de sappige eik doet dat. Turf en barbecuetoestanden (gerookt vlees, smeulende houtskool) zorgen voor een lekkere rokerigheid. Erg lange afdronk, dankzij de turf, het zilt en het alcoholpercentage. Eén van die heerlijke Port Charlottes op sherryvat. 88/100

11 jun

Images of Dufftown 24y 1988, Malts of Scotland

‘Images of…’ is een nieuwe reeks whisky’s van Malts of Scotland. Onder dit label worden vaten gebotteld die bij blenders zijn gekocht en dus nooit bedoeld waren om als single malt op de markt te komen. In zekere zin werden ze gered van de blenden. Er kunnen dus ook whisky’s bij zijn die je zelden of nooit als single malt tegenkomt. Ik heb er hier twee voor mij staan, een Images of Islay en een Images of Dufftown. Laat ons met deze laatste beginnen. Op het label staat de klokkentoren van Dufftown getekend. Het zou hier om Glenfiddich gaan. Wanneer heb jij nog eens onafhankelijke Glenfiddich gedronken? Of Glenfiddich van de jaren tachtig?

 

Images of Dufftown 24 YO 1988/2013, Malts of ScotlandImages of Dufftown 24y 1988/2013 ‘Clock Tower Dufftown’, 53.2%, Malts of Scotland, 254 bottles
Wel wel, dit is een lekkere neus! Ik ruik appels, lindethee, honing, vanille en zachte eik. Wat gras (de vers afgereden variant), de geur van boterbloemen, heide en zelfs een klein beetje zilt. Gezouten boter moet dat eigenlijk zijn. En is dat witte chocolade? Ik denk het wel. En peperkoek? Jawel, met honing. Het geheel is clean en erg recht-voor-de-raap. Hij is niet gelaagd of erg complex, hij evolueert niet spectaculair, maar geeft meteen alles wat hij te bieden heeft. En dat is hier geen minpunt, want het is allemaal meer dan aangenaam. Dat alles geldt trouwens evenzeer voor de smaak. Ik proef warme appeltaart (met kaneel), zachte karamel, opnieuw de witte chocolade, gezoete kruidenthee (kamille?) en appelsienen. Zachte, mooi drogende eik. Eerder korte en cleane afdronk, waarin de appelsienen en kruiden het langst blijven hangen. Gered van de blenders? Wel, om eerlijk te zijn doet deze whisky mij denken aan een super-blend. Een blend met een hoog percentage aan oude single malt. 100% in dit geval dus. 87/100

6 jun

Ardmore 22y 1991, Malts of Scotland

Ik weet het, ondertussen zijn er al nieuwe Malts of Scotland bottelingen op de markt gebracht, maar ik moet de laatste van de vorige batch nog bespreken. Een Ardmore. Geen 1992 deze keer, wel een 1991. Die daarenboven rijpte op een rumvat (geen finish, hij bracht de volle 22 jaar door in een vat waar voordien rum op rijpte). Reken op net geen honderd euro.

 

Ardmore 22 YO 1991/2013, 53.8%, Malts of Scotland, rum barrel #MoS13018Ardmore 22y 1991/2013, 53.8%, Malts of Scotland, rum barrel #MoS13018, 234 bottles
Zoete neus, erg zoete neus. Maar niet op een manier dat het stoort, integendeel. Ik veronderstel dat dat te maken heeft met de turf en de mineralen die voor balans en complexiteit zorgen. De mineraliteit is misschien niet even prominent als bij enkele 1992’ers (denk vooral See me, Drink me), maar het is toch weer absoluut een meerwaarde. Natte grasmat, natte stenen, net gepoetst zilverwerk. De turf is zoet, en ook licht zurig. Het gaat een beetje de ‘farmy’ kant op. I don’t mind. Ook fruit tekent present, en laat zich kennen als zoet. Allerlei oranje snoep. Van die halve appelsienschijfjes met suiker. Niet zo erg verschillend van de meeste 1992’ers die ik proefde. Het patroon verschilt op de smaak van de neus in de zin dat de turf meer op de voorgrond treedt en minder zoet is. Iets scherper en assiger. Ook het fruit roept wat harder om de aandacht. Veel appelsienen (vers geperst sap, zoetzuur), rijpe kruisbessen, zuurzoete appels. Zuurzoet is echt wel het woord hier. De mineralen blijven hun ding doen, kruiden zoals peper en zoete gember vullen aan. Zoetzure afdronk, behoorlijk lang. Rook, citrus en kruiden. Verschilt in wezen niet erg veel van de 1992’ers, de rum maakt ‘m enkel wat zoeter. Maar al bij al even geweldig als z’n broertjes. 89/100

3 jun

Glen Highland Class, Malts of Scotland

De nieuwe aanwinst in de Glen Classes van Malts of Scotland is deze Glen Highland Class. Hij vult het rijtje aan van de Glen First Class, de Glen Peat Class, de Glen Speyside Class en de Glen Grain Class.

 

Glen Highland Class Malts of ScotlandGlen Highland Class 1999/2013, 50%, Malts of Scotland, batch 1, 999 bottles
Zachte, romige sherryneus op tonen van zowel gedroogd als gestoofd fruit. Onder de eerste categorie vallen pruimen, abrikozen, rozijnen en vijgen. Onder de tweede braambessen (confituur) en een beetje cassis. Melkchocolade, praliné en zachte karamel zorgen voor het romig karakter. Je neus in een doos pralines. Na enige tijd ruik ik ook wat appelsienen. En de sherry laat zich verder nog kennen door tabak, koffie en zoethout aan te slepen. Romig op de tong, mooi balancerend tussen zoete en drogere elementen. Gedroogde vruchten, appelsien, karamel, gezoete koffie, kruiden (peper, zoethout) en zachte eik. Zeer toegankelijke sherry zonder ook maar één scherp kantje. Middellange afdronk, blijft erg zacht. De perfecte instap-whisky voor sherryliefhebbers. A ja, sommigen beweren dat dit Glengoyne is. 84/100

29 mei

Bruichladdich 10y 2002, Malts of Scotland

En dan gaan we nu naadloos over tot de nieuwste batch Malts of Scotland. Deze werden voorgesteld op The Whisky Fair in Limburg, Duitsland en zijn heden te koop bij de gekende verdelers. Ik begin met een Bruichladdich (nu ja) 2002. Kost 75 euro.

 

Bruichladdich 10 YO 2002/2013, 55.2%, Malts of Scotland, bourbon barrel #MoS13026Bruichladdich 10y 2002/2013, 55.2%, Malts of Scotland, bourbon barrel #MoS13026, 235 bottles
Hola, zilt en turf, dat had ik niet verwacht. Alhoewel, 2002… er is in het verleden nog Port Charlotte 2002 als Bruichladdich gebotteld. Het is geen stevige turf echter, eerder het zachte, zoete en mineralige type. Het type dat best te pruimen valt, en dat is een licht understatement. Mooi zilt dus ook. Met de jongste zoon spelend aan het strand. In de regen. Niet dat dat al vaak voorgevallen is, maar dat is in deze compleet irrelevant. Houtskool. Een beetje munt. Oud en geboend leder, en zelfs wat nat hooi (ja ja, een beetje farmy that is). Zachte, zoete eik. Prachtige neus vind ik dit. Hij is zachter op de tong dan het alcoholpercentage doet vermoeden. De turfrook blijft daarenboven getemd door de mineralen en de zoete tonen. Nougat, vanillefudge. Kruiden ontbreken niet, hier zijn het vooral de tuinvarianten. Het zilt blijft zich op de voorgrond werken. Aarde. Doorheen dit alles is citrus de rode draad. Die proef je en blijf je proeven. Citroen en limoen. Zowel het sap als de zeste. Mooie bitterheid. Lange afdronk op zilt, citroen en zachte turf. Zesty, prikkelend en toch erg rond profiel. Balans weet je. 89/100

28 mei

Longmorn 21y 1992, Malts of Scotland

1992 is een zeer beschikbare vintage voor Longmorn. Malts of Scotland bottelde recent z’n tweede Longmorn 1992, de eerste vond ik best te pruimen.

 

Longmorn 21 YO 1992/2013, 54.2%, Malts of Scotland, bourbon hogshead MoS13014Longmorn 21y 1992/2013, 54.2%, Malts of Scotland, bourbon hogshead #MoS13014, 224 bottles
Wat me in de neus als eerste opvalt, is de geur van peperkoek. Zoet en kruidig dus. Peperkoek met gekonfijte gember, een favoriet van mij. Deze associaties worden gevolgd door warme appeltaart met kaneel, opnieuw een combinatie van iets zoets en kruiden. Vanille, kandijsuiker (iets van crème brûlée) en gekonfijt fruit vallen ook te noteren. Net als een stevige portie frisse eik, en een beetje hooi. Maar vooral de peperkoek valt op. Prikkelend en stevig mondgevoel op kruiden en hooi. Gember, peper, kaneel en zoethout. Niet zo veel fruit, wel wat abrikozen en mandarijnen. De vanille en de kandij blijven wel aanwezig. Middellange, kruidige en licht drogende afdronk. Het mineralige van de vorige botteling, wat daar toch een meerwaarde was, ontbreekt hier. Frisse, cleane en op de smaak licht scherpe whisky. 84/100

15 mei

1 reactie

Auchentoshan 21y 1991, Malts of Scotland

Een andere recente Malts of Scotland is deze Auchentoshan 1991. Auchentoshan is zo’n distilleerderij die mij vaker niet dan wel kan bekoren. Alhoewel het niet de eerste keer zou zijn dat het mij verrast. Altijd leuk om bij zo’n wat moeilijker liggende distilleerderij op zoek te gaan naar dat soort aangename verrassingen. De éne doet dat al fanatieker dan de andere.

 

Auchentoshan 21 YO 1991/2013, 52.3%, Malts of Scotland, MoS13016,Auchentoshan 21y 1991/2013, 52.3%, Malts of Scotland, bourbon barrel #MoS13016, 165 bottles
Oké, dat begint hier alvast meer dan behoorlijk. Floraal en zoet. Heide, gedroogde bloemen, gemaaid gras… vermengd met honing en vanille. Warme croissants. Een fruitigheid die subtiel van start gaat maar na enige tijd meer op de voorgrond treedt. Vooral citrus. Mandarijn en limoen. Harde citroensnoepjes. Ook wat appels en meloen. Zoethout en peperkoek. Best wat eik ook, wat de neus diepte geeft zonder het uit te drogen. Op de smaak wordt dit patroon doorgetrokken. Florale elementen (die heide is echt groots), ondersteunende eik (en ook een beetje hars hier), honing, kruiden (gember, nootmuskaat en zoethout), en fruit. Het fruit is minder schuw dan op de neus en laat zich hier eerder als tropisch dan wel als citrus kennen. Meloen, ananas, lychee. Het mondgevoel is stevig, mondvullend en verwarmend. Geen al te lange afdronk, kruidig en licht drogend. De eik groeit. Ik sprak van af en toe een aangename verrassing. Wel, dit is er zo één. Meer dan aangenaam. Vooral op de smaak weet deze mij te verleiden. 87/100

14 mei

North British 51y 1962, Malts of Scotland

Jawel, u leest het goed, onderstaande whisky is liefst 51 jaar oud. Dat kan dezer dagen alleen maar een grain whisky zijn. Of het moet een wel very-high-end single malt in peperdure uitvoering zijn. Soit, één van de recente Malts of Scotland dus. Kost je 250 euro, wat niet goedkoop is, maar lees de leeftijd en vintage nog een keer…

 

North British 51 YO 1962/2013, 41.5%, Malts of Scotland, bourbon hogshead #MoS13017North British 51y 1962/2013, 41.5%, Malts of Scotland, bourbon hogshead #MoS13017, 85 bottles
En die leeftijd ruik je. In de vorm van balsamico, sojasaus, geroosterde noten, geroosterde eik, toast en oud leder. De geur van een sigarendoosje ook, net als wat zoethout. En mos. Maar hij heeft vreemd genoeg (en leuk genoeg) ook een jonger kantje. In de vorm van fris en sappig fruit. Aardbeien, frambozen, rabarberspijs. En geflambeerde banaan. Oud en tegelijkertijd toch ook erg levendig. Knap! Op de tong is het zacht en romig. Het patroon van de neus wordt verder gezet. Oude, wat belegen zaken, hand in hand met frissere associaties. Aardbeien, banaan, appelsienen, rozijnen, kersen, ananas, kokos, vanille, zachte karamel, oud leder, balsamico, tabak, kaneel, anijs, zoethout, kruidnagel, chocolade, koffie, eik… het blijft maar komen. Complex, subtiel, elegant, gelaagd, verweven, gebalanceerd, en nog een hoop andere termen die ik uit m’n hoed zou kunnen toveren. De eik en de kruiden treden iets meer op de voorgrond, wat alles behalve abnormaal is bij grain en bij deze leeftijd. Vrij korte, lichte afdronk op (geen al te sterke) koffie, kruidnagel, de steeds weer terugkerende balsamico, geflambeerde bananen en verdacht weinig eik. Complexe en verfijnde oude grain. 89/100

4 apr

Port Ellen 28y 1983, Malts of Scotland

Port Ellen, waar blijven ze ze halen? Ondertussen al dertig jaar geleden gesloten, maar er blijken (voorlopig) nog genoeg vaten 1982 en 1983 beschikbaar te zijn om gebotteld te worden. Port Ellen van eind jaren zeventig zie je echter bij geen enkele onafhankelijke bottelaar meer verschijnen, die stock zal volledig door Diageo zijn opgekocht voor hun jaarlijkse releases. Vandaag een Port Ellen die een goed jaar geleden op de markt werd gebracht door Malts of Scotland.

 

Port Ellen 28 YO 1983/2011, 58.9%, Malts of Scotland, bourbon hogshead #MoS11011Port Ellen 28y 1983/2011, 58.9%, Malts of Scotland, bourbon hogshead #MoS11011, 267 bottles
Typische zilte en zoete Port Ellen neus. Zout, oesters, gerookte vis, vermengd met zoetere elementen zoals vanille en gesuikerde citrus (citroen, pompelmoes). Ronde turfrook en een mooie mineraliteit. Natte stenen, nat gras. Nat gemaaid gras (niet goed voor de grasmaaier, maar we wijken af). Gezouten boter schrijf ik ook nog op. Stevig en tintelend mondgevoel. Zilt, zoet en rokerig met een extra kruidigheid. Peper, zoethout. Wat samen met de citrus voor het prikkelend gevoel zorgt. Noten, eik en hars maken het wel wat bitter, maar echt storen doet dat niet. Lange afdronk, zilt, zoet en rokerig. Erg lekker maar voor mij niet écht bijzonder. Daarvoor gaat hij niet diep genoeg, is hij niet gelaagd genoeg. Voor een Port Ellen een lichte teleurstelling. De Laphroaig 2000 van maandag doet voor mij niet onder. 89/100

26 mrt

Teaninich 39y 1973, Malts of Scotland

De parel aan de kroon van de jongste Malts of Scotland release is een Teaninich 1973, die rijpte op een bourbonvat. Net geen veertig jaar oud en net geen 200 euro.

 

Teaninich 39y 1973/2013, 41.8%, Malts of Scotland #MoS13011Teaninich 39y 1973/2013, 41.8%, Malts of Scotland, bourbon hogshead #MoS13011, 198 bottles
Frisse en expressieve neus op veel fruit. Zoet en zuur. Kruisbessen (niet al te rijp), kiwi (enorm), ananas, banaan, appelsien… Pisang orange. Smeuïge acaciahoning. Marsepein. De geur van tabak (en tabaksbladeren) en sigarendoosjes. Houtskool. Geboterde toast. Delicate eik op de achtergrond. Yoghurt, wat samen met een deel van het fruit echt voor een mooie zurigheid zorgt. Perfect in balans gehouden door de zoetere aroma’s. Genieten. De smaak is licht maar meer dan gewoon aangenaam. The return of the pisang. Groene bananen, appelsienen, kiwi. Vanille. Een mooie bitterheid die nooit drogend wordt. De nog wat groene banaan, kruiden zoals zoethout en kaneel, groene thee en sappige eik. Hij valt wel vrij snel weg, de afdronk is voor z’n leeftijd verdacht kort. Wel mooi gebalanceerd op fruitige elementen enerzijds en de eik en de kruiden (eucalyptus nu ook) anderzijds. Complexe oude whisky die echter de nodige body en power mist om negentig of meer te scoren. 89/100

21 mrt

Clynelish 1997 for Whisky Live Belgium

Op het jongste Whisky Live festival in Spa, zorgde Malts of Scotland voor de festivalbotteling. Als je weet dat Dominiek Bouckaert invoerder van MoS is, hoeft het niet te verbazen dat de keuze op een Clynelish viel. Een Clynelish 1997. Verkrijgbaar in de handel voor een kleine 80 euro.

 

Clynelish 15 YO 1997/2013, 54.7%, Malts of Scotland for 10th Whisky Live Belgium, bourbon hogshead #MoS12051Clynelish 15y 1997/2013, 4.7%, Malts of Scotland for 10th Whisky Live Belgium, bourbon hogshead #MoS12051, 242 bottles
Yep, opnieuw bingo. Ronde, smeuïge geur op de obligate bijenwas, honing, vanille en sappig (wit) fruit. Rode appels, witte perziken, zelfs wat meloen. Pas in tweede instantie komt de zee opzetten. Zilt, zeewier, oesters. En ook het mineralige karakter geeft zichzelf pas na enige tijd bloot. Kalk. Sappige eik ondersteunt het geheel. En nu ik er aan denk, ik merk weinig kruiden op. Wel olie. Arachide-olie. En amandelen (marsepein). Rond, romig en vol mondgevoel. Perfecte drinksterkte, water is het laatste waar ik aan denk. Zoet en fruitig bovenaan, met een prachtig onderliggend bitter kantje. Vanille, honing, sappige appels en perziken, ananas, marsepein. Peperkoek. En daaronder dan witte pompelmoes, zachte eik en kruiden. Zoethout en gekonfijte gember. Een lichte zilte toets en een iets minder lichte waxy toets. Wat nat hooi ook nog. Erg complex voor z’n leeftijd. Middellange afdronk, waar de bijenwas, het zoete en sappige fruit, het zilt, de kruiden en de eik elkaar perfect in evenwicht houden. Misschien niet de allerbeste Clynelish 1997 die ik kon proeven, die eer gaat nog steeds naar de botteling van The Bonding Dram, maar veel scheelt het niet. Ik ben fan. 89/100

18 mrt

Fettercairn 22y 1990, Malts of Scotland

Fettercairn kennen we ook onder naam Old Fettercairn, maar deze benamingen worden door elkaar gebruikt en zeggen dus niets over de leeftijd van de whisky. Het is lang geleden dat ik nog eens een onafhankelijke Fettercairn kon proeven. Vandaag dus wel en dit dankzij Malts of Scotland. Deze 1990 kost net geen honderd euro.

 

Fettercairn 22 YO 1990/2013, 51.5%, Malts of Scotland, bourbon hogshead #MoS13004Fettercairn 22y 1990/2013, 51.5%, Malts of Scotland, bourbon hogshead #MoS13004, 242 bottles
Niet al te expressieve neus die start op een grote ‘granigheid’. Granen en gist. Vers gebakken brood en bierbeslag. Havermout en pils. Niet direct mijn favoriet profiel. Pas na enige tijd wordt het wat aangenamer met vanille, honing en appelsap. En amandelnoten. Het geheel doet wel jonger aan dan 22 jaar. Ook de smaak is niet om over naar huis te schrijven. Granen en gist leiden de dans, op de voet gevolgd door noten, kruiden (gember), toast en vanille. Misschien wat sinaas ook. Maar het wordt allemaal overheerst door de granen. Korte, wat bittere afdronk. Granen en eik. Te weinig complex voor z’n leeftijd en voor mijn smaak te gedomineerd door het graan. Voor de liefhebbers van het genre. 78/100

11 mrt

Bowmore 11y 2001, Malts of Scotland

Dat Bowmore na de desastreuze jaren tachtig weer helemaal terug is, weten we ondertussen wel. Ook jonge Bowmore stelt zelden teleur. Aan Malts of Scotland om dat nog eens te bewijzen.

 

Bowmore 11 YO 2001/2012, 58.2%, Malts of Scotland, bourbon hogshead #MoS12060Bowmore 11y 2001/2012, 58.2%, Malts of Scotland, bourbon hogshead #MoS12060, 221 bottles
Ronde neus op mineralen, veel zee en zoete turf. Een wandeling langs de zee, over een strand van keien. Natte keien met zeewier en zilt dat de zee achterliet. Zeevruchten besprenkeld met citroen. En die zoete turf heeft een mooi farmy kantje. Nat hooi en lichte tonen van stallen. Wat granen. En gezouten boter. Hoe langer hoe meer houtskool ook. Fruit? Wel ja, ondanks de jonge leeftijd al best wat fruit. Ook dat is Bowmore vandaag de dag. We hadden de citroen al, maar ook rijpe appelsienen en ananas in blik. Complex en erg onderhoudend. Romig en stevig in de mond. Het zilt en de turf nemen het heft in handen, gevolgd door medicinale tonen en kruiden. Zoethout valt het meest op. Pas daarna komt het fruit om de hoek kijken, samen met een vleugje vanille. Ananas en citrus, gelijkaardig als op de geur dus. Redelijk lange afdronk, op zoete en rokerige tonen. Tja, jonge Bowmore, zoals ik al zei, stelt het zelden teleur. Ook hier niet. 86/100

« Oudere berichten