Longmorn 36y 1976, Malts of Scotland

Wat ben ik blij dat er nog eens een top-vintage van een grote naam wordt gebotteld. Longmorn 1976, ik dacht dat dat gedaan was. Net zoals Caperdonich 1972, Clynelish 1981, Tomatin 1976… Ten onrechte dus. Mooi mooi.

Longmorn 36y 1976/2013, 53.7%, Malts of Scotland, bourbon hogshead #MoS13029, 143 bottles
Yep, dit hebben we dus even moeten missen: die typische, zoete, fruitige en kruidige neus. Honingkoek, warme appelcake, gekonfijt fruit, overgaand in meloen, mango, ananas en appelsien, ondersteund door gember, nootmuskaat en zoethout. En door zachte, sappige eik. Het geheel is best waxy ook. Bijenwas, oud geboend leder. Honing en heide. Heerlijk. De smaak doet niet onder, integendeel. Warme appeltaart (of appelcake), met kaneel. Taart van kruisbessen ook, met poedersuiker. Veel appelsien. En wat pompelmoes. De kruiden van de neus keren terug: gember en nootmuskaat vooral, maar ook wat peper en munt. Honing en melkchocolade. Orangettes. Ronde eik zorgt voor de nodige body. Die eik is niet veel dominanter aanwezig dan bij z’n twee/drie jaar jongere broertjes. Het is allemaal perfect gebalanceerd. Knap. Lange afdronk met redelijk wat eik en kruiden, maar nog meer dan genoeg fruit en zoets. Prachtige, fruitige Longmorn die niet moet onderdoen voor z’n gemiddelde voorganger. 91/100