Spring naar inhoud

Posts tagged ‘Lowlands’

23 mei

Bladnoch 21y 1990, Malts of Scotland

Malts of Scotland brengt een nieuwe reeks bottelingen op de markt, whisky’s die ik de komende dagen en weken zal bespreken. Beginnen doe ik relatief laagdrempelig met de Bladnoch 1990. Niet zo lang geleden proefde ik een 1990 van Single Cask Collection, een whisky die me erg kon bekoren. Zustervat? Deze MoS kost je 99 euro.

 

Bladnoch 21y 1990/2012, 54.4%, Malts of Scotland, bourbon barrel #MoS12019, 115 bottles
Lichte en delicate neus, zoet en floraal. Vanille, honing, weidebloemen en gras. Eerder gedroogd gras, hooi. Daarna appels, gele en rode, maar ook ananas. Een beetje peterselie en dan ook nog marshmellows. Wordt hoe langer hoe beter. Stevig en prikkelend op de tong. Honing, cake, hooi en heide om te beginnen, pompelmoes en citroen daarna en tenslotte kruiden (peper, gember en zoethout), groene thee, noten en lichte eik. Knappe balans tussen zoete en bittere toetsen. Middellange, bitterzoete afdronk op kruiden, groene thee en honing. Ik weet niet of het een zustervat van de Single Cask Collection is, hij moet in ieder geval niet onder doen. Integendeel. 87/100

20 mei

Auchentoshan 11y 1999 Bordeaux cask matured

Auchentoshan ligt niet ver van Glasgow en dus makkelijk bereikbaar als je op Glasgow (Prestwick) vliegt. Sinds 1984 is het in handen van de Bowmore Morrison groep, dat vandaag deel uitmaakt van het Japanse Suntory.
De 1999 die ik vandaag bespreek, rijpte volledig op rode wijnvaten

 

Auchentoshan 11y 1999 Bordeaux cask matured, 58%, OB 2010, 6000 bottles
Erg ‘notige’ start: amandelen, okkernoten, cashewnoten… Daardoorheen lichte fruitige (allerlei stoofd rood fruit) en kruidige toetsen (nootmuskaat, peper en kaneel). Licht zurig. Rode bessen. Iets van chocolade ook wel. De smaak is zoet en kruidig op kandijsuiker, vanille, peper, nootmuskaat en fruit. Opnieuw dat rode fruit (wat natuurlijk niet mag verwonderen), net als een beetje sinaas. Taninnes ook wel. Wordt echt wel bitter en wat wrang. Druivenpitten. Met water minder scherp en zoeter. Geen al te lange, droge, bittere afdronk. Zonder water niet lekker, met water ook niet. Of toch niet écht lekker, slecht zou ik deze whisky nu ook weer niet durven noemen, maar is natuurlijk veel betere Auchentoshan 1999… 75/100

16 mei

Rosebank 20y 1990, Silver Seal

Begin 2009 werd een vreemd bericht over Rosebank de wereld ingestuurd. Er werd gemeld dat de uitrusting van de distilleerderij gestolen was. Het vreemde is dat Rosebank in 2002 definitief verkocht werd aan de British Waterways Board met de bedoeling de gebouwen om te vormen tot appartementen en kantoorruimte. Het lijkt weinig waarschijnlijk dat de gebouwen zeven jaar later nog vol distilleermateriaal zouden staan. Maar de aandacht was wel weer even op de brand Rosebank getrokken. Slimme communicatie?
Vandaag een 1990 (de helft van de Rosebanks die de laatste jaren uitkomen zijn volgens mij van dat jaar) van Silver Seal.

 

Rosebank 20y 1990/2011, 56.7%, Silver Seal, Sestante Collection
Erg aangename en aromatische neus die op twee benen hinkt: een zoet en een fris, kruidig been. Tuinkruiden. Associaties die in me opkomen zijn zoethout, drop, munt, linde, dille en groene thee. Hij evolueert richting mineralige toetsen (natte stenen enzo), noten, iets van groene bananen en pas in laatste instantie de veel eerder verwachte citroenen en limoenen. Complex? Ja, maar het is vooral de knappe evolutie die me opvalt. Romig, smeuïg mondgevoel. Het zoete valt op, harde (en ook wel minder harde) citroensnoepjes. Honing. Kandijsuiker. Daarachter de tuinkruiden (zie neus + gember) en hooi. En het fruit natuurlijk, maar ook hier laat dit zich pas na enige tijd zien. Limoen, witte pompelmoes en citroen. Middellange afdronk met opnieuw een knappe balans tussen zuur (citrus) en zoet (suiker), maar ook hier wat hooi als extraatje. Rosebank 1990 zoals Rosebank 1990 is, maar dan beter. Eh, ik wil maar zeggen dat ik dit bangelijk lekker vind. 90/100

28 mrt

1 reactie

Littlemill 22y 1989, Archives

Ik put nog even uit klaar-om-te-publiceren proefnotities. Een Archives botteling uit de ‘Inaugural batch’ is een Littlemill 1989. We weten intussen dat Littemill uit die periode bijna altijd een schot in de roos is. Ik keek er dus naar uit deze te proeven. Te koop via de Whiskybase shop voor 120 euro.

 

Littlemill 22y 1989/2011, 48.6%, Archives, refill sherry hogshead #RTN-11-238, 120 bottles
Njummie, wat een krachtige en aromatische neus! En complex, vanaf het begin. Het is niet evident om de evolutie aan associaties te beschrijven, ze zijn er meteen en in grote getale. In willekeurige volgorde dus: aarde en varens, motorolie, opgeblonken zilverwerk (typisch voor oude flessen), bestek (of ijzerwaren in het algemeen), geboend leder, schoensmeer, rozijnen, warme pruimentaart, meloen, diverse tuinkruiden, karamel, tabaksdoosjes, sappige eik… en er is niets dat andere elementen wegdrukt. Knap! Vooral dat ijzer is bijzonder. Prachtig bitter op de tong, vol en romig, nooit drogend. Veel kruiden, zachte eik, cider, tabak, champignons, thee en opnieuw dat metalige (knabbelen op een vork of zoiets). Lijnzaadolie. Naar het einde toch ook nog een beetje fruit: witte pompelmoes en limoen. Lange, kruidige afdronk, ook hier bitter, maar geweldig bitter dan. Bijzonder profiel. 90/100

20 feb

Auchentoshan 20y 1990, A. Dewar Rattray

Zoals julie wel weten wordt Auchentoshan driemaal gedistilleerd. Een verklaring hiervoor kan (let wel ‘kan’) gevonden worden in het feit dat de distilleerderij rond 1825 opgericht werd door Ieren die de hongersnood in hun thuisland ontvluchtten. In Ierland wordt er traditioneel driemaal gedistilleerd.

 

Auchentoshan 20y 1990/2011, 55.9%, A. Dewar Rattray, bourbon cask 17287, 273 bottles
De neus start op zoete en granige tonen (vers gemaakt muesli met ahornsiroop), maar deze worden snel vervoegd door grassige. Nat gras, maar ook natter bladeren en even natte grond. Honing ook, maar het is de ahorn- (esdoorn-) siroop die luider om de aandacht roept. Wat appelsap ook (vers geperst, niet van dat tetragedoe). Zacht en olieachtig mondgevoel, licht prikkelend. Ik heb hier zowel fruit (mandarijn en pompelmoes) als drogere aroma’s: noten, eik, granen, een beetje hars, kruiden. Delicaat en subtiel, maar wordt een beetje bitter naar het einde. De afdronk is vrij lang en bitter. Voor mijn smaak wat té bitter om de tachtig te halen. 78/100

28 jan

2 Reacties

Littlemill 24y 1988, The Whiskyman

Eigenlijk wou ik Mandarine Napoléon 1988 als titel nemen, waarom wordt snel duidelijk, maar om verwarring te voorkomen, heb ik maar overgenomen wat op het label staat. Dominiek Bouckaert brengt onder z’n Whiskyman label twee nieuwe bottelingen uit, een Ardmore 1992 en een Littlemill 1988. Dit jaar staat niet meer in het teken van The Beatles, nu is het de beurt aan The Rolling Stones. De Littlemill die ik vandaag proef, gaat door het leven als Sympathy for the Whisky. Kost een 120 euro.

 

Littlemill 24y 1988/2012 ‘Sympathy for the Whisky’, 54.2%, The Whiskyman, 159 bottles
Ja, die neus doet mij ontegensprekelijk aan Mandarine Napoléon denken. En zijdelings ook aan Cointreau en Grand Marnier. Stevig op mandarijn, maar ook roze pompelmoes en de schil van sinaas, vermengd met suiker (suikerwater, suikerspin). Pas daarna ook andere elementen, zoals planten, kaneel en nat hooi. Maar het zijn vooral de bijzondere citrus en de suiker die de dienst blijven uitmaken. Bijzonder, op z’n minst. Die combinatie van mandarijn en suiker is echt uniek voor een whisky. Wel lekker, daar niet van. De smaak is minder speciaal en meer Littlemill. Alhoewel ook hier hetzelfde citrusfruit domineert (mandarijn, roze pompelmoes), met onderliggend mooie eik en kruiden (ik denk aan peper, gember, en nootmuskaat). Infusiethees ook (rozenbottel en ijzerkruid). Zeer mooie bitterheid. En opnieuw de suiker(spin). Lange afdronk op eik, kruiden en… juist ja, mandarijn. En dan de score… niet evident. Deze whisky (zeker de neus) is voor mij zo atypisch dat ik er maar moeilijk een score op kan plakken. Die score is hier dan ook niet zo belangrijk. Maar je moet deze Littlemill gewoon geproefd hebben, dit profiel kom je waarschijnlijk nooit meer tegen. 88/100

22 dec

Littlemill 22y 1989, Kintra Single Cask Collection

Littlemill is dus één van de oudste distilleerderijen van Schotland, opgericht in 1772. Doorheen z’n geschiedenis stopte het de productie meermaals, om in 1994 definitief de deuren te sluiten. Veel meer dan een ruïne blijft er niet over, na een alles verwoestende brand in 2004.

 

Littlemill 22y 1989/2011, 55.2%, Kintra Single Cask Collection, Bourbon Hogshead #k003, 90 bottles
Zachte, zoete en fruitige neus. Voor het fruit zorgen mandarijnen, abrikozen en peren. Voor het zoets amandelspijs, cake en frangipane. Wat eik, een beetje boter en een even weinig bijenwas vullen aan. Aangename neus, maar de sterkte van deze whisky is z’n smaak. Prikkelend en erg fruitig. Roze pompelmoes en mandarijn, naar het einde evoluerend naar licht tropische toetsen. Wat rietsuiker, eik en zoete granigheid. Hier meer kruiden dan op de neus. Gember, peper en zoethout. Zeer mooie bitterheid. Lange, bitterzoete afdronk in het verlengde van de smaak. Weerom een erg mooie Littlemill. 89/100
 

Bij publicatie van deze post zit ik met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid in Mortsel voor de rituele Kersttasting ofte Hoogmis ten kelder Luc Timmermans, een tasting die zich ook dit jaar aandient als behoorlijk legendarisch. Ondanks uitputting van het lyrisch en dramatisch vocabularium, en het feit dat ik dit jaar Bob ben (zucht, inderdaad), zal ik aan de hand van een hoop sampleflesjes de whisky’s van de line-up hier volgende week hun verhaal laten doen.

8 nov

1 reactie

Auchentoshan 16y, Duthies (Cadenhead)

Vorige week vielen er enkele samples van Master of Malt in de bus. Master of Malt heeft een ruim aanbod aan samples, wat het handig maakt een whisky eerst te proeven alvorens er een fles van aan te kopen. Eén van de samples die ik ontving is de Auchentoshan 16y Duthies van Cadenhead. Duthies is een recent label van Cadenhead. Maar bij ‘Duthies’ denken wij natuurlijk vooral aan de leverancier van enkele legendarische Samaroli bottelingen.
 

Auchentoshan 16y, 46%, Duthies, Cadenhead 2009, bourbon barrel
Gedempte neus die niet geheel onverwacht gekenmerkt wordt door een zoete granigheid. Mout, ontbijtgranen met yoghurt (lichte zurigheid), vanillepudding, karamel en sappige zure appels. Wat pompelmoes ook nog. Weinig complex maar niet onaangenaam. Stevig op de tong, voelt sterker aan dan 46%. Romig mondgevoel. Ook hier voeren de (zoete) granen de boventoon, maar daar komt niet veel anders bij, buiten wat citrus (mandarijn) en gember misschien. Middellange, droge afdronk met meer kruiden dan ik op de smaak had. Clean maar wat simpel profiel. 78/100

14 okt

Littlemill 18y 1975, Signatory

Morgen Lindores Whiskyfest in zeer aangenaam gezelschap, menselijk en vloeibaar. Vandaag een Littlemill 1975 van Signatory.
Littlemill werd ‘gemotbald’ in 1994. En vermits de gebouwen stilaan verwerden tot een ruïne, mag men deze sluiting als redelijk defintief beschouwen. De brand op 4 september 2004 – waarschijnlijk aangestoken – maakt een eventuele heropening nog minder waarschijnlijk.

 
Littlemill 18 YO 1975/1993, 55.8%, Signatory, cask 2144
Littlemill 18y 1975/1993, 55.8%, Signatory, cask 2144, 225 bottles
De neus neemt een wat stoffige start. Oude kleerkast, al lang niet meer geopend. Weinig fruit, alhoewel er na enige tijd wel wat pompelmoes doorkomt. Wat zoets ook, ik denk aan nougat. Maar veel meer kan ik er niet uithalen. Of ja, wat vegetale toetsen toch. Ook de smaak is niet bijzonder aromatisch noch expressief. Wel stevig, met smaken van zoethout, appelsap, pompelmoes en wat peper. Middellange, eerder kruidige afdronk. Verre van slecht, maar nogal simpel, niet erg boeiend te noemen. 80/100

30 sep

Littlemill 22y 1989, Malts of Scotland

Laat ons de nieuwe batch Malts of Scotland verder overlopen. Ik heb hier nog een Littlemill 1989 staan, een Longmorn 1975 en een Glen Grant 1972. Littlemill van rond 1990 is echt wel mijn meug, ik keek dus wel wat uit naar deze botteling. Vermits hij uit een butt komt, ga ik er van uit dat dit een split cask is…

 

Littlemill 22y 1989/2011, 52.8%, Malts of Scotland, sherry butt #2511, 325 bottles
De neus vermengt de typische fruitige Littlemill-elementen met duidelijke sherryinvloeden. Qua fruit denk ik vooral aan perzik en abrikoos, rijpe kruisbessen, alsook warme appeltaart met kaneel (ook niet de eerste keer dat ik dit in Littlemill op sherryvat ruik). Met een korstje op (op die appeltaart dus). De sherry vertaalt zich in rozijnen op rum, noten en wat eik. Een beetje bijenwas, wat boter en nat hooi maken het plaatje af. Zeer mooie neus. Stevig mondgevoel, licht drogend. Daar zorgen de eik, de kruiden (peper en nootmuskaat) en de noten voor. Maar dan zet er zich fruit door, en hoe. Mandarijn, roze pompelmoes, meloen en rijpe ananas. Ook wat gedroogde abrikoos. Lang leve het fruit! Wat rozenbottel nog en gedroogd gras. Best lange, droge afdronk, eerder kruidig. Op het einde verliest het fruit alsnog het pleit, daardoor net geen negentig punten, maar dit blijft een erg lekkere whisky. Voor 120 euro is hij de jouwe. 89/100

2 sep

Littlemill 20y 1990, First Cask

Vandaag dus de andere van het koppel Littlemills die ik gisteren proefde. De Platinum Selection vond ik best te pruimen, maar deze, ja, deze is beter. Is trouwens een zustervat van onze Fulldram botteling. Nu ja, bijna-zustervat.
Littlemill is één van de vele ondertussen verdwenen Lowland distilleerijen. Het sloot z’n deuren in 1992 en brandde later helemaal af.

 

Littlemill 20y 1990/2010, 56.2%, Whisky Import Nederland, First Cask, bourbon barrel #726, 225 bottles
Deze is expressiever op de neus, prikkelender en levendiger, exact wat ik van Littlemill 1990 verwacht. Ook fruitig, maar frisser, sappiger. Vooral wit fruit (appel, peer en perzik). Gras, bloemen (de geur van een wandeling door de weide, inclusief de boterbloemen), vanille en een beetje eik. Heerlijk! Ah, ook wat kruiden komen om de hoek kijken. Op de smaak ging ik op zoek naar dat beetje rook dat je wel vaker in Littlemill 1990 terugvindt, en inderdaad, een klein beetje. Maar het is vooral het fruit dat de eerste viool speelt. Daarna komen de eik en de kruiden opzetten. Best wat eik eigenlijk. Witte pompelmoes ook, wordt licht bitter. Lange, bitterzoete afdronk. Zalige neus, maar net geen negentig punten omwille van het iets te bittere op de smaak en in de afdronk. Let wel, iets. 89/100

1 sep

1 reactie

Littlemill 19y 1990, Douglas Laing Platinum Selection

Littlemill 1989, 1990 of 1991 stelt me zelden teleur. Onlangs dronk ik nog een geweldige botteling voor Falster (Denemarken), als ik me niet vergis was dat een 1991. Daarnet proefde ik twee 1990’ers naast elkaar, ééntje van Douglas Laing en ééntje van First Cask. Hieronder alvast mijn bevindingen van de Douglas Laing, morgen deze van de First Cask.

 

Littlemill 19y 1990/2009, 55.4%, Douglas Laing Old & Rare Platinum Selection, 333 bottles
Warme, zachte, zoete en fruitige neus, iets of wat onderdrukt (toch in vergelijking met de First Cask), met associaties van sinaas, perzik, appel en abrikoos. Abrikozencompote, warme appeltaart (met kaneel). Een beetje eik ook, kamille, cake en kandijsiroop. Licht waxy. En al even licht mineralig. Olieachtig mondgevoel, en vooral zoet van smaak. Harde fruitsnoepjes, zoete granen, karamel. Zoet fruit (perzik, sinaas). En hier stevig wat kruiden (peper, gember en zoethout), net als wat eik. Een klein beetje rook van het hout. Zoete, kruidige afdronk met wat sinaas ertussendoor. Het vattype staat niet vermeld op het label, maar het zou me niet verbazen als dit een refill sherry is. Whatever, ik vind dit lekkere whisky, alhoewel ik meerdere Littlemills uit deze periode heb gedronken die beter zijn. 86/100

9 aug

2 Reacties

Bladnoch 1990, Single Cask Collection

Single Cask Collection is anders dan de naam doet vermoeden geen nieuw label van een bestaande bottelaar maar een nieuwe bottelaar an sich, een Oostenrijkse bottelaar meer bepaald. De mensen achter SCC organiseren ook het Scottish Single Malt Spring festival in Linz.

 

Bladnoch 21y 1990/2011, 51.9%, Single Cask Collection, bourbon cask #134, 288 bottles
Delicate en cleane neus op zoete ontbijtgranen (honey pops), kruisbessen, limoen en vers gemaaid gras. Rietsuiker. De neus doet me wat aan Caipirinha denken (brengt me terug naar m’n verlof in Catalonië). Nat hooi ook na enige tijd. Lekkere neus, absoluut. Stevig en romig mondgevoel. Minstens even grassig als de neus, met ook hier citrus (eerder witte pompelmoes) en een zoete toets. Wat eik en kruiden (peper). Groene thee. Noten. Een onderliggende en aangename bitterheid. De best lange afdronk ligt perfect in het verlengde van de smaak, bitterzoet. Mooie vatselectie met voor nog geen zestig euro een erg sterke prijs/kwaliteitsverhouding. 86/100

23 jul

Littlemill 21y 1989, The Whisky Agency

Littlemill 1989, 1990 en 1991 blijkt vaak verrassend – alhoewel hoe langer hoe minder verrassend natuurlijk – lekker te zijn. Ik kijk dan ook uit naar deze 1989’er van The Whisky Agency, te meer omdat deze op sherryvat rijpte. Binnenkort volgt nog een 1990 van First Cask. En wat zetten we ernaast? De Littlemill 1990 voor Fulldram? You bet!

 

Littlemill 21 yo 1989/2011, 51,3%, The Whisky Agency, refill sherry hogshead, 239 bottles
Smeuïge zoete en fruitige neus. Perzik en abrikoos vooral, warme abrikozentaart. Appelmoes ook (met kaneel), cake met appeltjes, rijpe kruisbessen, sinaasconfituur, pruimencompot… dat soort zaken. De waxyness die ik ook in andere bottelingen had, heb ik ook hier. Bijenwas, zelfs iets licht farmy. Nat hooi en dito hond. Wat eik. En een erg aangename mineraliteit erbovenop. De zomerse regenbui. Stevig, fris en olieachtig in de mond. Veel fruit met hier meer kruiden dan op de neus. Qua fruitigheid enerzijds de gedroogde variant (abrikoos vooral, maar ook pruimen) en anderzijds de tropische (meloen, roze pompelmoes en mandarijn). Eik. Karamel. Qua kruiden denk ik aan peper en kruidnagel. Lange afdronk, vooral zoet en kruidig, het fruit geeft er vrij snel de brui aan. Bon, het niveau van ons aller Fulldram botteling haalt hij niet, die gaat nog dieper en evolueert meer, maar dit is wel erg lekkere whisky. 89/100

19 jul

St. Magdalene 23y 1982, Old Malt Cask

Alhoewel ik oude St. Magdalene enorm kan appreciëren, bevalt de whisky uit hun nadagen mij heel wat minder. St. Magdalene sloot z’n deuren, net zoals heel wat andere distilleerderijen van Diageo, in 1983.

 

St. Magdalene 23y 1982/2006, 50%, DL Old Malt Cask, cask 2918, 331 bts.
Cleane, granige en licht zoete neus. Ontbijtgranen, vers gebakken brood. Vanille. Vrij grassig ook (hooi). Iets licht zurigs… rottend hooi? Wat rubber misschien ook. Daarnaast heb ik de geur van boter, noten en wat vegetale toetsen. Net als kaarsvet. Een klein beetje turf vervolledigt het geheel. Al bij al een weinig boeiende neus. In de mond is dit een olieachtige whisky, redelijk dik. De start is ook hier zoet en granig en wordt net zoals op de neus gevolgd door grassige tonen. Wat bijenwas, citrus en ook hier een beetje turf. Wat ik niet zo op de neus had, zijn kruiden. Munt, peper. Best lange afdronk, zoetzuur (neigt richting farmy tonen). Een whisky die weinig met me doet. 78/100

11 mei

Littlemill 18y 1991, G&M Reserve for LMdW

Dat Littlemill 1990 wreed lekker kan zijn, weten we ondertussen wel, écht wel, eens zien of ook een 1991 mij kan bekoren. Deze Gordon & MacPhail werd in 2009 gebotteld voor La Maison du Whisky onder het G&M Reserve label.

 

Littlemill 18y 1991/2009, 46%, G&M Reserve for LMdW, cask 94, 287 bottles
De neus start zoet op honing, marsepein en nougat. Daarna komen er wat waxy tonen door. Bijenwas. Geboend leder. Zoet fruit ook: ananas en rijpe kruisbessen. Een heel klein beetje rook op de achtergrond (dit is niet de eerste Littlemill waar ik dit bij heb). Op de duur ook wat kruiden. De smaak is zacht en romig, fruitig en zoet. Vanille, pompelmoes en wit fruit. Appels en peren. Een lichte granigheid en ook hier wat kruiden. Middellange, eerder zoete en wat grassige afdronk. Erg lekkere (zeker op de neus) en vlot drinkbare Littlemill. 87/100

2 feb

Linlithgow 27y 1974, Silver Seal

Linlithgow is eigenlijk St. Magdalene onder een andere naam en verwijst naar het plaatsje Linlithgow waar de distilleerderij gevestigd is. De distilleerderij was enkel in z’n beginjaren gekend als Linlithgow, de naam werd spoedig veranderd in St. Magdalene. Er zit echter geen logica in het gebruik van beide namen in de bottelingen, zowel bij officiële als onafhankelijke bottelingen heb je beide. Blijkbaar drukte men soms de éne naam op de vaten en soms de andere. Bizar.

 

Linlithgow 27y 1974, 50%, Silver Seal ‘First Bottling’ 2001, 180 bts.
Cleane, sobere neus die me onmiddellijk doet denken aan olijfolie. Daarna krijgt hij een zoet en licht fruitig kantje. Perziken en tropisch fruit. Kaarsvet, amandelen (de noten welteverstaan), marsepein. Subtiel, je moet wat zoeken, maar dan is het een beauty. De smaak is zacht en fruitig. Na een tijdje komen er kruiden en hout bij. De noten zitten ook hier, net als wat citrusschil. Een aangename bitterheid. Lange, licht bittere afdronk. Erg lekkere St. Magdalene (of nee..), niet helemaal het niveau van midden jaren zestig spul, en eerder neigend naar 1966 St. Magdalene dan naar 1964 of 1965, voor zover ik dat kan beoordelen in functie van wat ik daar van gedronken heb tenminste. 89/100

29 dec

10 Reacties

Auchentoshan 1999, Fulldram Xmas bottling

Laten we ons nog even in de Kerstsfeer wentelen. Onze club Fulldram bracht enkele dagen geleden een tweede botteling uit. Na de voor mij fantastische Littlemill 1990, kon het bestuur een bepaald vat in de kelders van Malts of Scotland niet laten liggen. Volgens de aanwezigen stak dit boven andere geproefde vaten uit en was de drang te onweerstaanbaar om deze whisky niet te bottelen. Zo gezegd zo gedaan, leidend tot de ‘Fulldram Xmas 2010 bottling’. Zaterdag nog onder de kerstboom, vandaag ontkurkt.

 

Auchentoshan 11y 1999/2010, 56.4%, Malts of Scotland, Fulldram Xmas bottling, oloroso hogshead #2412, 186 bottles
Ruiken aan de fles geeft aan dat dit een heerlijk zoete whisky is. Stroperig zoet. Ik schreef meteen appel- en perenstroop (Sirop de Liège) op, kandijsiroop, en gekonfijt fruit. Ook rozijnen op rum mogen niet onvermeld blijven. Maar laat ons de whisky toch maar in een glas gieten, dat gaat eens zo makkelijk drinken (en ik moet toch ook aan de beeldvorming naar mevrouw Onversneden toe denken). In het glas komt er bij dat zoete een zeer aangename zurigheid. Balsamico. Oude balsamico, high-end. Het fruit gaat nu richting gedroogd fruit (vijgen, dadels) vergezeld van noten en daarna doemt een frisse bries op in de vorm van munt en eucalyptus. Nice. Very nice. Ook op de smaak is de aanzet zoet en ook hier heb ik gekonfijt fruit. En cake… juist ja, Christmas cake. Na enige tijd komen de noten er bij, gevolgd door een portie hout en kruiden. Kruidnagel, kaneel, nootmuskaat. Niet erg complex, wel lekker. Op de tong is hij droger dan de neus deed vermoeden, maar het zoete houdt het geheel toch mooi in balans. Lange, bitterzoete afdronk. Zalige sloeberwhisky! 89/100

2 dec

Littlemill 1975

Littlemill zou met stichtingsjaar 1772 de oudste distilleerderij van Schotland zijn. Ze is echter niet meer actief, want in 1994 de deuren gesloten.

 

Littlemill 1975, 40%, OB 1999
Lekkere neus, zoet en fruitig. Wat hout erdoorheen, mooi in balans met de rest. In de mond is deze Littlemill zacht en wat plakkerig (stroperig) met veel fruit (ik heb onder andere perzik en meloen), perensiroop, kandijsiroop, daarna ook wat sinaas en een lichte kruidigheid op het einde. Zoete afdronk. Niet echt complex maar zeker ook niet slecht. Bijlange na niet het niveau van onze Fulldram botteling echter! 83/100

6 nov

Rosebank 18y 1990, Chieftain’s

Rosebank sloot in 1993 de deuren en werd in 2002 door Diageo verkocht aan de British Waterways Board. Jaarlijks verschijnen er nog meedere onafhankelijke bottelingen van deze distilleerderij. Het wordt door sommigen als de beste Lowland malt beschouwd.

 

 

Rosebank 18y 1990/2008, 46%, Chieftain’s, sherry, cask 614, 312 bts.
Zachte en zoete neus. Ik heb geroosterde noten, honing en zoet fruit. Ananas, peer. Koffie met melk en suiker. Ook de smaak is zoet en fruitig maar vooral – en dat had ik niet op de neus – kruidig. Peper, gember, nootmuskaat. Een beetje hout, gedroogde abrikozen en dadels. Niet al te lange, bitterzoete afdronk. Lekkere Rosebank. 85/100

« Oudere berichten
Nieuwere berichten »