Spring naar inhoud

Posts tagged ‘Longmorn’

20 nov

1 reactie

Longmorn 46y 1964, G&M for La Maison du Whisky

De Longmorn die ik vandaag proef, won een gouden medaille op de Malt Manic Awards. Ik heb al vaak geproefd en al even vaak mee geworsteld. Tijd om ‘m eens grondig te analyseren.

 

Longmorn 46y 1964/2010, 45%, Gordon & MacPhail for La Maison du Whisky, sherry hogshead #1034
Met de neus is absoluut niets mis. Integendeel, dit is sherry op z’n best. Oude Longmorn, wat wil je? Rijk, aromatisch, dik. Op associaties van fruit (braambessenconfituur, gekonfijt fruit, gedroogde varianten zoals gele rozijnen, dadels en pruimencompot), sappige eik, kruiden (kruidnagel, kaneel), koffie, kandijsiroop, tabak en rook van het hout. Ook iets subtiel vegetaals. Complex en gewoonweg heerlijk om ruiken. Maar dan, de smaak… dat is wringen en wroeten. Werken. De smaak is lekker, zeer zeker, maar slingert nogal wild van fruit en zoet naar bitter en droog. Rood fruit en stroop, maar ook veel eik, noten en kruiden (kaneel, peper, munt en kruidnagel). Lichte rook. Koffie. Maar op de duur slaat de slinger te veel door naar het bittere, het wordt me echt wel te droog. Sterke thee. Zelfs wat tannines (druivenpitten). En zeker dat laatste kost ‘m toch punten. De afdronk is lang, verwarmend en droog. De neus is fantastisch (92, 93 punten), maar op de smaak wint de eik. Dit is volgens mij enkele jaren te laat gebotteld. Spijtig. 89/100

17 okt

Longmorn 34y 1976, The Whisky Agency

Het is niet de eerste maal dat ik dit schrijf, maar Longmorn 1976 is zo één van die whisky’s waar ik graag naar teruggrijp. Zeker in de wat minder interessante tijden wat nieuwe releases betreft. Deze werd gebotteld door The Whisky Agency in de landscapes reeks.

 

Longmorn 34 YO 1976/2010, 50.2%, The Whisky Agency, LandscapesLongmorn 34y 1976/2010, 50.2%, The Whisky Agency, Landscapes, bourbon hogshead, 139 bottles
All right, de neus komt tegemoet aan de verwachtingen. Ruimschoots. Zeer fruitig, een beetje kruidig, een beetje waxy en de perfecte hoeveelheden vanille en eik ter ondersteuning. Het fruit is zowel tropisch (met o.a. mango en ananas) als minder tropisch (appelsienen en rijpe kruisbessen). Qua kruiden noteer ik zoethout en munt. Smeuïge bijenwas. Geboend leder. Vanille, praliné en melkchocolade benadrukken het smeuïg karakter nog wat extra. Het mondgevoel is rond en romig, de smaak fruitig en kruidig met de was en vanille die ik ook in de geur had. Appelsienen en ananas qua fruit, gember, zoethout en munt qua kruiden. De eik is samen met de kruiden nog wat grootser dan op de geur, maar de balans blijft behouden. Lange afdronk met dezelfde balans tussen het fruit en de vanille aan de éne kant en kruiden en eik aan de andere. Tja, Longmorn 1976, meer commentaar is er niet nodig. 91/100

14 sep

Longmorn 35y 1975, The Nectar of the Daily Drams

Longmorn 1975 of 1976, daar grijp ik graag naar terug. Zeker nu we na de Malts of Scotland het waarschijnlijk zowat gehad hebben wat Longmorn uit deze periode betreft. Wat trouwens ook voor andere iconische vintages betreft, denk maar aan Caperdonich 1972, Tomatin 1976, Lochside 1981, Clynelish 1982, Benriach 1976, enzomeer. Ligt het beste echt achter ons?

 

Longmorn 35 YO 1975/2011, 50.8%, The Nectar of the Daily DramsLongmorn 35y 1975/2011, 50.8%, The Nectar of the Daily Drams
De verwachte aromatische neus, waar zoet fruit, honing en kruiden hand in hand gaan. Wat het fruit betreft, gaan we richting de tropen. Veel ananas, papaja, appelsienen en rijpe kruisbessen. Perziken en sappige rode appels ook. Wat de kruiden betreft, denk ik aan gember, peper en eucalyptus. Dat alles op een bedje van zachte eik, hooi en boenwas. Deze laatste elementen geven het geheel extra diepte, extra gelaagdheid. En wat ook hoe langer hoe meer op de voorgrond treedt, is een florale toets. Weidebloemen zoals boterbloemen. Stevig mondgevoel, gedomineerd door het fruit en de kruiden. In perfecte harmonie. Rode appels, perziken, ananas, appelsien… Peper, gember en nootmuskaat. Honing, bijenwas en eik vullen aan. Een licht zilte toets. Naar het einde toe een mooi bitter kantje in de vorm van witte pompelmoes. Lange, fruitige afdronk ondersteund door de kruiden en de eik. Ha, oude Longmorn… 91/100

15 jul

1 reactie

Longmorn 36y 1976, Malts of Scotland

Wat ben ik blij dat er nog eens een top-vintage van een grote naam wordt gebotteld. Longmorn 1976, ik dacht dat dat gedaan was. Net zoals Caperdonich 1972, Clynelish 1981, Tomatin 1976… Ten onrechte dus. Mooi mooi.

 

Longmorn 36 YO 1976/2013, 53.7%, Malts of Scotland, bourbon hogshead #MoS13029Longmorn 36y 1976/2013, 53.7%, Malts of Scotland, bourbon hogshead #MoS13029, 143 bottles
Yep, dit hebben we dus even moeten missen: die typische, zoete, fruitige en kruidige neus. Honingkoek, warme appelcake, gekonfijt fruit, overgaand in meloen, mango, ananas en appelsien, ondersteund door gember, nootmuskaat en zoethout. En door zachte, sappige eik. Het geheel is best waxy ook. Bijenwas, oud geboend leder. Honing en heide. Heerlijk. De smaak doet niet onder, integendeel. Warme appeltaart (of appelcake), met kaneel. Taart van kruisbessen ook, met poedersuiker. Veel appelsien. En wat pompelmoes. De kruiden van de neus keren terug: gember en nootmuskaat vooral, maar ook wat peper en munt. Honing en melkchocolade. Orangettes. Ronde eik zorgt voor de nodige body. Die eik is niet veel dominanter aanwezig dan bij z’n twee/drie jaar jongere broertjes. Het is allemaal perfect gebalanceerd. Knap. Lange afdronk met redelijk wat eik en kruiden, maar nog meer dan genoeg fruit en zoets. Prachtige, fruitige Longmorn die niet moet onderdoen voor z’n gemiddelde voorganger. 91/100

29 jun

Longmorn 36y 1970, Single Malts of Scotland

1969 is volgens velen (die ik niet tegenspreek) het beste jaar voor Longmorn. Met deze 1970 van Specialty Drinks zitten we daar dus dicht in de buurt.

 

Longmorn 36 YO 1970/2006, 56.1%, Single Malts of Scotland, sherry cask #28Longmorn 36y 1970/2006, 56.1%, Single Malts of Scotland, sherry cask #28, 255 bottles
Prikkelende geur. Wat alcoholisch (dit ís natuurlijk ook 56% alcohol) en scherp. Veel kruiden in het begin. Maar dat scherpe verdwijnt na enige tijd naar de achtergrond om plaats te maken voor fruit. Aardbeidenconfituur, bramen en cassis. Na enige tijd ook lichte tropische toetsen (lychee, meloen) maar niet zo rijk als de 1971 voor Spirito Divino bv. De kruiden verzachten wat van karakter. Gember en peper maken plaats voor nootmuskaat en kaneel. Gaat verder op vanille, marsepein en bijenwas. Onderliggend een lichte rokerigheid. En vrij veel eik ook. Op de smaak valt die eik nog meer op, het start behoorlijk droog. Maar er is voldoende zoets (zachte karamel) en fruit (perzik, meloen, aardbei, appelsien) aanwezig om het geheel te balanceren. Wel veel kruiden. Ik denk daarbij onder andere aan kruidnagel, kaneel, nootmuskaat en zoethout. En ook hier de zachte rook. Lange, kruidige afdronk met het fruit dat het onderspit delft. Misschien net iets te droog op de smaak om de negentig te halen. 89/100

28 mei

Longmorn 21y 1992, Malts of Scotland

1992 is een zeer beschikbare vintage voor Longmorn. Malts of Scotland bottelde recent z’n tweede Longmorn 1992, de eerste vond ik best te pruimen.

 

Longmorn 21 YO 1992/2013, 54.2%, Malts of Scotland, bourbon hogshead MoS13014Longmorn 21y 1992/2013, 54.2%, Malts of Scotland, bourbon hogshead #MoS13014, 224 bottles
Wat me in de neus als eerste opvalt, is de geur van peperkoek. Zoet en kruidig dus. Peperkoek met gekonfijte gember, een favoriet van mij. Deze associaties worden gevolgd door warme appeltaart met kaneel, opnieuw een combinatie van iets zoets en kruiden. Vanille, kandijsuiker (iets van crème brûlée) en gekonfijt fruit vallen ook te noteren. Net als een stevige portie frisse eik, en een beetje hooi. Maar vooral de peperkoek valt op. Prikkelend en stevig mondgevoel op kruiden en hooi. Gember, peper, kaneel en zoethout. Niet zo veel fruit, wel wat abrikozen en mandarijnen. De vanille en de kandij blijven wel aanwezig. Middellange, kruidige en licht drogende afdronk. Het mineralige van de vorige botteling, wat daar toch een meerwaarde was, ontbreekt hier. Frisse, cleane en op de smaak licht scherpe whisky. 84/100

13 dec

3 Reacties

Longmorn 1971 for Spirito Divino

Vandaag een bijzondere Longmorn. Eéntje die ik twee jaar geleden een eerste keer proefde maar die toen blijkbaar wat aan mij voorbij gegaan was. Enkele weken geleden proefde ik ‘m een tweede keer (Bert Bruyneel had deze mee op een Fulldram tasting) en was danig onder de indruk. Een gunstige wind deed een sample van deze whisky op mijn bureau belanden waardoor ik ‘m nu een derde keer kan proeven. Bedankt voor deze gunstige wind Johan.

 

Longmorn 1971/2009, 57.3%, OB for Spirito DivinoLongmorn 1971/2009, 57.3%, OB for Spirito Divino, 56 bottles
Heerlijke neus met een knappe balans tussen fruitige en kruidige aroma’s. Wat het fruit betreft kan ik onmogelijk volledig zijn, maar ik noteer alvast banaan, citroen, kokos, ananas, mango, papaya, lychee… tropical all right. Vanille, honing en marsepein geven het een zoet kantje. Gember, zoethout, peterselie en salie zorgen voor het kruidig karakter. Het geheel is erg rijk en vol. De geur evolueert naar bostoestanden. Natte bladeren, mos en varens. Maar ook tabaksbladeren. En tevens wat nat hooi (resulterend in een lichte ‘farmy’ toets). Mokka nog. Onderliggend is er ook een bepaalde rokerigheid te ontwaren. Tabaksrook en rook van het hout. Sandalwoodolie (en wierrook). In verhouding tot de leeftijd is de eik behoorlijk getemd, het zorgt voor de nodige (en perfecte hoeveelheid) body en ondersteuning. Schitterende, complexe neus, die prachtig evolueert en waar je eigenlijk een avond zoet mee bent. Maar laat ons toch maar proeven. Zoete en kruidige start met het fruit dat pas in tweede instantie naar voor komt. Ik bedoel losbarst. Man, dit is goed! En knap hoe deze whisky zich op de tong aandient. Zoals vermeld krijg je eerst zoete (kandij, honing, marsepein, sultana rozijnen, gedroogde vijgen) en kruidige (kaneel, peper, kruidnagel, zoethout) elementen gepresenteerd, nadien volgt de hoofdschotel onder de vorm van succulent fruit. We hadden al de gedroogde variant, maar de sappige neemt het heft in handen. Passievrucht, meloen, mango, ananas, meloen, roze pompelmoes, banaan, mandarijn… en ik vergeet er ongetwijfeld nog een tiental. Ook een licht gestoofd kantje (confituur van o.a. sinaas). Fris en complex. Subtiele rook en iets minder subtiele eik. De eik is zeker prominenter aanwezig dan in de geur, zonder dat de balans evenwel verstoord wordt. Gezouten boter merk ik nog op. Erg lange, licht drogende afdronk, waar de balans tussen de eik en de kruiden enerzijds en het (tropisch) fruit helemaal bewaard blijft. Tja, zo goed kan Longmorn dus zijn. Amper 56 flessen? Schokkerend. 93/100

12 nov

1 reactie

Longmorn 23y 1988, First Cask

First Cask kennen we van het Britse Direct Wines, maar sinds kort ook van Whisky Import Nederland (WIN) van de heren Jan Kok en Marcel Bol. Onder hun First Cask label (ik ga ervan uit dat ze de rechten van Direct Wines hebben overgekocht) bottelen zij single casks, zoals deze Longmorn 1988. Hij kost je net geen honderd euro. Bedankt voor de sample Steven.

 

Longmorn 23y 1988/2012, 52.6%, First Cask, sherry hogshead #14379, 259 bottles
Volle, smeuïge sherryneus. Veel zoet fruit: rozijnen op rum, gekarameliseerde appels, warme appelstrudel, tarte tatin, appelmoes met kaneel… eigenlijk alles wat je kan bedenken met warme appels. Vergezeld van een bolletje vanille-ijs. Bramenconfituur ook, en pruimencompot. Daaronder zorgen vanillefugde en bijenwas voor een extra smeuïgheid. Gevolgd door sappige eik, gekonfijte gember en zoethout, die de neus extra gewicht geven. Mooi. Zéér mooi. De vanille groeit trouwens, we hadden al vanillefudge en vanille-ijs, nu zijn het zuivere vanillestokjes. Leder ook nog en een beetje heide. Een heel lichte rokerigheid. Van de heide, en van sigarendoosjes. Die evolutie is echt knap. Erg aangenaam mondgevoel, perfecte sterkte. Zoete en kruidige tonen vallen op. Kandijsuiker, rozijnen, gedroogde pruimen en melkchocolade met pralinévulling. Lichtgroene bananen (zoals ik ze het liefst heb). Qua kruiden noteer ik zoethout, kaneel en nootmuskaat. Speculaaskruiden ook wel. De balans is perfect, het zoete blijft mooi in de pas van de drogere elementen lopen. Lange afdronk waarbij het gedroogde, zoete fruit blijft domineren. Een whisky die startte op 87/100 om uiteindelijk zonder blikken of blozen te eindigen op 90/100

24 sep

Longmorn 35y 1976, The Perfect Dram

En dan nu de volgens menig liefhebber beste Longmorn 1976 die er ooit gebotteld is, de 35y van The Whisky Agency, vorig jaar gebotteld onder het Perfect Dram label maar onmiddellijk uitverkocht. Blij dat ik hier in extremis nog een fles van heb kunnen bemachtigen. Als je er zelf ook achter aan wil gaan, reken op een kleine 300 euro op veilingen.

 

Longmorn 35y 1976/2011, 53.6%, The Perfect Dram (TWA), bourbon hogshead, 187 bottles
Wow, simpelweg wow. Wat een heerlijke neus! Volle, aromatische en rijke neus. Hoe moet ik hier aan beginnen? Met het fruit natuurlijk: ananas, mango, lychee, warme aardbeienconfituur, roze pompelmoes en mandarijn. Pruimentaart en honing maken het smeuïg zoet. Peperkoek met honing, praliné en cake doen dat ook. Maar er zo veel meer in deze neus te ontdekken dan fruit en zoets. Ik heb ook de geur van oud leder en natte bladeren. En een stevige portie bijenwas. Ik heb zelfs zachte rook, eerder rook van het hout dan turf. Kruiden? Ja, ook wel. Kaneel en gekonfijte gember. Een beetje eik, maar ver op de achtergrond, juist genoeg om voor wat extra body te zorgen. Genieten in overdrive. Wie maalt er nog om de smaak met een neus als deze? Voor de volledigheid dan maar, en natuurlijk ook uit nieuwsgierigheid of hij hier het niveau van de neus kan doortrekken, want dan hebben we een absolute winner. Wel ja, op de smaak is hij al even rijk, complex en vol als op de neus. Intens fruitig (meloen, mango, abrikozencompot, mandarijn, rijpe sinaas, ananas), zoet (cake, honing), kruidig (peper, kaneel, munt, gember) en waxy (oud geboend leder, bijenwas). Lichte eik en al even lichte rook (van het hout). Rum-rozijnen. Schitterend. Afdronk? Ge moogt gerust zijn. En lang dat die is… op dezelfde aroma’s als de smaak. Veel fruit, lichte eik en kruiden blijven het langst hangen. Longmorn 1976 ís gewoon lekker, maar deze steekt toch nog boven de andere Longmorns 1976 die ik al kon proeven uit. Met sprekend gemak. Indrukwekkende whisky. En zelfs de huidige veilingprijzen meer dan waard. 94/100

10 aug

Longmorn 19y 1992, Archives

Een andere whisky uit de nieuwe Archives release is een Longmorn 1992, gerijpt op bourbonvat. Hij kost 70 euro.

 

Longmorn 19y 1992/2012, 48.5%, Archives, Whiskybase, bourbon cask #86607, 60 bottles
Zoete neus, veel vanille, vermengd met fruit, wit fruit. Witte perziken. Rode appels, krokant en sappig. Pink Ladies (ik heb het nog steeds over appels). Best mineralig ook: natte stenen en kalk. Geboend leder en mos valt ook nog te vermelden. Net als ronde eik. Rond en romig in de mond, gelijkaardige sensaties als in de geur. Appels, perziken, vanille, mineralen. Abrikoos ook wel. Tuinkruiden en zoethout vullen aan. Middellange afdronk op vanille, appels, eik en kaneel. De eik groeit. Mooie ‘moderne’ combinatie mineralen, vanille, eik en fruit. Fris. 85/100

13 jul

Longmorn 22y 1988, Silver Seal

Vandaag een Longmorn 1988 eind vorig jaar gebotteld door Silver Seal. En zoals je kan verwachten bij Silver Seal, hangt hier een stevig prijskaartje aan, reken op een 160 euro.

 

Longmorn 22y 1988/2011, 54.4%, Silver Seal
Volle, zoete en romige neus. Ik denk aan de geur van appeltjes uit de oven, inclusief de kaneel. Ananas uit blik en roze pompelmoes maken het nog wat fruitiger. Vanille, honing en melkchocolade nog wat smeuïger. Eik, maar niet veel. Stevig mondgevoel, op de smaak vallen vanille, kandij en noten op. Naast de appels van op de neus heb ik hier ook banaan en kokos. De zoet/bitter balans wordt een beetje verstoord door taninnes. Best lange en droge afdronk. Spijtig van de tainnnes, die zelden een meerwaarde zijn, anders had ie nog hoger gescoord. 86/100

9 apr

Longmorn 19y 1992, Malts of Scotland

Een andere nieuwe Malts of Scotland is een Longmorn 1992. Ik proefde hem naast de zeer lekkere Glen Scotia 1991 MoS. Deze kost ongeveer 90 euro.

 

Longmorn 19y 1992/2012, 52.6%, Malts of Scotland, Bourbon hogshead #MoS12011, 205 bottles
Frisse, prikkelende en mineralige neus. Erg mineralig is dit. Daarnaast vallen vanille, amandelen, abrikoos en cider op. Een beetje gekonfijt fruit ook en cake. Gras. Tabak in de verte. Maar vooral die mineralen dus. Op de smaak is het de cider die nadrukkelijk op de voorgrond treed. Gele appels. Granen, vanille, sinaas en kruiden vullen aan. Gember, nootmuskaat. De abrikoos doemt ook weer op. Best lange, kruidige afdronk. Kaneel en nootmuskaat. Ook wat granen blijven hangen. Lekkere whisky, met mineralen op de neus en cider op de smaak. Oké, heel wat meer dan dat, maar het geeft een idee. 86/100

25 feb

Longmorn 12y G&M white label

Van deze Longmorn bestaan er meerder batchen, de deze vermeldt ‘pure malt’ op het label en zou gebotteld zijn midden de jaren tachtig van vorige eeuw (dat klinkt ouder dan het is).

 

Longmorn 12y, 40%, Gordon & MacPhail licensed bottling, white/red label, +/-1985
Frisse en aromatische neus op honing, bloemen, sinaas, appel, limoen, verse pruimen, bijenwas en noten. Zachte, ronde en boterige smaak op cake, florale toetsen, honing, granen, bananen, abrikozen, sinaas en… jawel, een toefje rook. Rook van het hout, geen turf. Behoorlijk lange afdronk op sinaas en honing. Deze Longmorn is niet echt complex te noemen, maar wel erg genietbaar. En dat kap je binnen alsof het limonade is. 85/100

25 nov

5 Reacties

Longmorn 23y 1969, G&M Cask

Bert Bruyneel bottelt niet alleen lekkere dingen, hij heeft daarnaast ook nog heel wat lekkers staan. Zo ook deze Longmorn 1969 van Gordon & MacPhail. 1969 is hét topjaar voor Longmorn en G&M heeft er heel wat gebotteld. Bedankt Bert!

 

Longmorn 23y 1969/1993, 61.2%, G&M Cask, cask 3721 & 5297
Complexe, volle en ‘diepe’ neus. Met diep bedoel ik dat je vele lagen hebt, geuren die niet zo zeer naast elkaar (en tegelijk) maar onder of achter elkaar naar boven komen. Een whisky om bijna letterlijk in te graven. De start is alvast zoet. Fudge, honing en praliné. Dat zoete krijgt daarna een fruitige toets. Gedroogde abrikozen en ananas. Dan volle eik en kruiden, die het geheel dragen. Daarna was. En niet een beetje… dit is de heerlijkste bijenwas met associaties van geboende meubelen en dito leder. Een vage rokerigheid ook. Alles erg krachtig natuurlijk, maar absoluut geen behoefte om water toe te voegen, deze neus is perfect zo. Zelfs op de smaak is water niet echt nodig. Je proeft weinig alcohol, de smaken barsten meteen open op je tong. Vooral het fruit dan. Nog meer tropisch fruit dan op de neus. De ananas, maar ook meloen, passievrucht, papaya, you name it. Mandarijnen ook. Praliné opnieuw. De eik en de bijhorende kruiden geven stevigheid, het fruit en de bijenwas elegantie, en ronden alle scherpe kantjes af. Lange afdronk, eerder droog maar met het tropische fruit dat lang blijft hangen. Misschien niet de beste Longmorn 1969 die ik al proefde (dat is een andere uit dezelfde reeks), maar veel scheelt het niet. Wat kan Longmorn 1969 toch lekker zijn. 93/100

18 nov

Longmorn 12y 1996, Dun Bheagan

Met al die Longmorns van midden-jaren-zeventig die recent zijn uitgebracht, zou je bijna vergeten dat ze daar ook nadien nog volop gedistilleerd hebben. Bij deze dus wat recenter werk, een 1996 gebotteld door Ian MacLeod onder hun Dun Bheagan label. Hier en daar nog te koop voor een 40 euro.

 

Longmorn 12y 1996/2009, 46%, Dun Bheagan, sherry hogshead #156876, 384 bottles
Wat eentonige neus op zoete en granige toetsen. Nougat, honing, noten, havermout… gevolgd door cider (appels) en gras. Niet bijzonder. Ook de smaak is dit niet. Zacht, granig en zoet. En ook hier doet ie me wat aan cider denken. Abrikoos schrijf ik nog op, net als wat kruiden. Kaneel bijvoorbeeld. Middellange, kruidige afdronk. Zoals ik al zei, niets bijzonders deze Longmorn. 78/100

4 okt

Longmorn 36y 1975, Malts of Scotland

Vandaag nog een Malts of Scotland, de op één na laatste in mijn rijtje van de nieuwe release, een Longmorn 1975 die rijpte op bourbonvat. Ook hier moeten we vaststellen dat het niet de eerste Longmorn 1975/1976 is die deze dagen op de markt komt. Maar anderzijds is het natuurlijk een profiel waar er niet genoeg van gebotteld kan worden.

 

Longmorn 36y 1975/2011, 46.4%, Malts of Scotland, bourbon hogshead #3977, 122 bottles
Aangename neus, fruitig en zoet. Ananas uit blik, harde appels en peren. Veel vanille en wat honing. Een klein beetje eik, en lichte tonen van gedroogd gras. Niet echt complex deze neus, wel lekker om ruiken. Zacht en romig op de tong, ook hier niet al te veel houtinvloeden. Nougat, vanille, tuinkruiden (gezoete kruidenthees), het gedroogde gras opnieuw, en wat tropisch fruit erdoorheen. Middellange afdronk, fruit en kruidig. Mist wat complexiteit om hoger te scoren. Lekker, absoluut, maar anderzijds niet de beste Longmorn uit deze periode. 88/100

11 aug

Longmorn 1996, A.D. Rattray

Longmorn 1996? Een keer iets anders dan al die 1976’ers. Het is A.D. Rattray (ben nog altijd geneigd te spreken van Dewar Rattray) die ons de kans biedt ook eens Longmorn 1996 te ontdekken.

 

Longmorn 14y 1996/2011, 46%, A.D. Rattray, bourbon cask #97630, 304 bts.
Mmm, niet slecht die neus. Verre van. Fris, clean en grassig. Ik denk in willekeurige volgorde aan limoen, kruisbes, appel, hooi, mos, olijfolie, zilverpoets, natte stenen (mineralig dus), kaneel (appel-kaneel, o ja)… vrij complex en erg aangenaam om ruiken. Krachtig en olieachtig op de tong. Het fruit van op de neus, aangevuld met wittte perziken, en een meer prominente kruidigheid. Kaneel, nootmuskaat, peper. Wat eik en noten geeft de smaak een lekkere bitterheid. Een beetje honing zorgt voor het zoets. De balans zit goed. Best lange afdronk, bitterzoet op de kruiden en het fruit van de smaak. Oké, het is geen 1976, maar vanuit prijs/kwaliteit oogpunt moet deze niet onderdoen voor de meeste van die ouwelui. 87/100

14 jul

1 reactie

Longmorn 1976, Thosop

Ha, een nieuwe Thosop Handwritten label! Altijd iets om naar uit te kijken. Thosop is het geesteskind van Luc Timmermans, die de bottelingen onder het handwritten label nog steeds zelf selecteert, maar sedert kort doet hij dat samen met Dominiek Bouckaert (The Whiskyman), die de whisky’s ook verdeelt. Hun recentste selectie is dus deze Longmorn 1976 op 134 flessen. 134 flessen die wel eens snel uitverkocht kunnen zijn.

 

Longmorn 35y 1976/2011, 53%, Thosop, Handwritten label, bourbon barrel, 134 bottles
O ja, even ruiken maakt duidelijk dat dit absoluut geen slechte vatselectie is… integendeel, zalig zoet en fruitig. Rijpe kruisbessen, peren, perzik, meloen, biscuit, meringue. Ik proefde deze een eerste maal naast een Longmorn 1975. Een erg lekkere 1975, ook erg fruitig en zoet, maar daar bleef het grotendeels bij. Deze gaat een stuk verder, hier komen nog wat extra lagen bij. Vooral de eik zorgt voor extra diepte en complexiteit, net als kruiden (gember, veel, maar ook nootmuskaat en kaneel), oude en stoffige meubels, romige melkchocolade, wat vanille en leder. Erg complex. Ook de smaak is dat. Net als op de neus is het het fruit dat eerst opvalt. Ik denk aan perzik, meloen en sinaas. Gebakken appels ook. Met bruine suiker. Tarte Tatin. Dan komt de eik erbij, die zorgt voor diepte maar gaat nooit overheersen. Kruiden vergezellen de eik, gevolgd door leder en iets licht waxy. Heerlijk! Rond en olieachtig mondgevoel. Lange, volle afdronk, fruitig en kruidig. Een top-Longmorn, een van de beste die ik al dronk. 92/100

7 jun

Weedram Masters – Het tweede paar

Voor het tweede koppel zorgde Longmorn (eigenlijk Bert, maar soit): de standaard 16y zij aan zij met een vrij legendarische 1969/1991 van Gordon & MacPhail, waarvan er trouwens twee versies bestaan. Wij kregen de G&M Cask white label ingeschonken, er bestaat ook een G&M for Intertrade (Highlander Label, Turatello). Verschillende bottelingen, dezelfde whisky. Reken op 300, 350 euro op veilingen of bij verzamelaars.

 
Longmorn 16y, 48%, OB 2011
Deze besprak ik eerder al, ik ga er van uit dat dit dezelfde batch is. Frisse, fruitige whisky, niet echt complex maar foutloos.
 
 

Longmorn 22y 1969/1991, 61%, G&M Cask, White Label
Yééhaa, dit noemt men een stevige neus. Punchy! Alcoholisch, ja, maar de schitterende sherry laat zich meteen kennen. Veel rood fruit, noten, kruiden, koffie en tabak. Dat fruit krijgt op de duur zelfs een tropisch karakter. Iets zalig zurigs zit er ook in, iets wat ik niet onmiddellijk kan thuisbrengen. Limoen, dat in ieder geval wel. Pollen en bijenwas. Zachte rook. Die rokerigheid wordt nog versterkt met wat water toe te voegen. Alhoewel water, ondanks het alcoholpercentage niet noodzakelijk is. Deze whisky is inderdaad perfect drinkbaar op 61%. Krachtig, dat spreekt. Mondvullend, brandend. Opnieuw veel fruit: roze pompelmoes, sinaas, frambozen, perzik, meloen. Noten, karamel, espresso, eik. Een afdronk op het fruit van de smaak, peper, vanille en eik, blijft lang hangen. Best veel eik in deze Longmorn, maar op geen enkel moment storend, de andere smaken krijgen vrij spel. Een dijk van een whisky. 93/100
 

Blij deze eens geproefd te hebben, stond al lang op m’n verlanglijstje. I get the fuss…

13 apr

Longmorn 34y 1976, Malts of Scotland

Longmorn werd opgericht in 1894 tijdens de zogenaamde whisky-boom door John Duff, die in de jaren 1870 reeds Glenlossie uit de grond had gestampt, en in 1898 ook nog eens Benriach bouwde, toen onder de naam ‘Longmorn #2’. Even later echter werd Duff failliet verklaard, waarop de distilleerderij overgekocht werd door James Grant. Deze overname luidde een periode van grote bloei in, het aantal stills werd verdubbeld, de productie schoot de hoogte in. Vandaag is Longmorn in handen van Pernod-Ricard (Chivas).

 

Longmorn 34y 1976/2011, 51.5%, Malts of Scotland, cask 5892, bourbon hogshead, 132 bottles
Heerlijke zoete en kruidige neus. Honing en honingkoek. Gekonfijt fruit, cake, wat me onvermijdelijk bij de bolus brengt (je weet wel, de koffiekoek die je niet vaak meer tegenkomt, toch niet in onze regio). Naast het gekonfijte fruit denk ik ook aan lychee en sinaas, en qua kruiden zijn het gember en nootmuskaat die bij me opkomen. Zachte eik. Butterscotch. En dan iets waar ik heel lang op heb zitten zoeken en dat ik heel duidelijk aanwezig vind, nl. Maitrank. Maitrank is een aperitief uit Luxemburg op basis van witte wijn en Lievevrouwbedstro. Het wordt meestal met een schijfje sinaasappel geserveerd. De smaak is minstens even goed als de neus, misschien zelfs nog iets beter. Zoet, fruitig en kruidig. Appel-kaneel, apfelstrudel, rozijnen op rum… I love it! Munt ook, gember, vanille, marsepein, sinaas (de marsepein met sinaas omhuld door donkere chocolade van Dominique Persoone, ha!), ja, dit is smullen! Met water wordt het geheel wat droger, zowel op de neus als op de smaak. Ook hier geen water nodig dus. Lange, erg lange, verwarmende en licht drogende afdronk in het verlengde van de smaak (kruiden en fruit), bitterzoet. Zalige whisky! 91/100

« Oudere berichten