Spring naar inhoud

Posts tagged ‘19yo’

13 mrt

Balvenie 19y 1990, The Whisky Agency ‘House Malt’

Balvenie 19y 1990/2009, 53.2%, The Whisky Agency ‘House Malt’, 180 bottles – Speyside
Rijke, romige neus op noten, marsepein, vanille, gedroogd fruit (dadels, vijgen) en kruiden (dille, munt). Een beetje hars ook, en hop. Hop? Best complex. Op de smaak toont ie zich een echte kaarterswhisky, zoals algemeen geweten een zeer gevaarlijk soort. Vanille, boter, wit fruit en een beetje hout kleuren het plaatje. Licht drogende finish. Een echte daily dram, dus niet te verwonderen dat ze dit bij The Whisky Agency tot house malt hebben gedoopt. Of misschien was het omdat ze de naam Balvenie niet mogen vermelden… 85/100

31 jan

7 Reacties

Verjaardagsdram

Buiten een after-dinner Cragganmore heb ik m’n 40e verjaardag voorbij laten gaan zonder een deftige verjaardagsdram. ’t Is dat ik die dag niets binnen handbereik had, het was anders niet waar geweest. Laat me dit vandaag goedmaken met een Port Ellen uit m’n geboortejaar, een Port Ellen die best wel als ‘deftig’ kan doorgaan.

 

Port Ellen 19y 1970/1989, 40%, Sestante import, Parma, 75cl – Islay
Woensdag gedronken bij Mara, rest van de fles (een zestal centiliter) zonder twijfelen aangeschaft en mee naar huis genomen. Djééé man, er is echt niet veel lekkerders dan Port Ellen van eind jaren zestig, begin jaren zeventig. Deze Sestante bewijst dit eens te meer. Neus: fantastisch! Sappig fruit. Peer op het toppunt van z’n rijpheid, mango, perzik. Boter, romige vanillepudding, crème brûlée. Zachte zoete turf op de achtergrond. Na enige tijd komt er een beetje zilt en een vleugje peper door. Oesters. Héél subtiel allemaal. Smaak: idem dito. Complex en o zo verfijnd, de alcohol is amper te proeven. Wel veel fruit (citrus – witte pompelmoes vooral), honing, amandel, peper en turf. De turf prominenter dan op de neus. Lange filmende afdronk met het fruit, de turf en het zilt die strijden om de aandacht. OK, misschien was ie beter niet versneden, 45 à 50% had ‘m wat meer pit gegeven, maar de ‘sterkte’ van deze whisky ligt juist in het succulente mouth-watering zacht-zoete karakter ervan. Je hebt echt niet het idee iets op – toch nog – 40% alcohol te drinken. Het kapt binnen als (goddelijk) fruitsap. Dit is genieten in overdrive. 95/100

15 dec

2 Reacties

Laphroaig 1990, Malts of Scotland

Een andere recente botteling van Malts of Scotland is een Laphroaig 1990. Deze werd gedistilleerd op 18 juni 1990 en vorige maand gebotteld.

 
Laphroaig 19y 1990/2009, 53.2%, Malts of Scotland, cask 6463, 154 bottles – Islay
Mmm, zalige neus! Zachte, zoete en fruitige turf. Ik heb kruisbessen, rijpe sinaas, marsepein, turf, zilt. Een beetje hout. Paraffine? Menthol zeker wel. Gerookt vlees ook. Spek, of eerder een hammetje aan ’t spit. Meer rook in de smaak, assen, wat medicinaal. Punchy! Citrus, zilt, zoethout en peper zorgen voor het nodige tegengewicht. Lange ziltige finish met terugkerende rook. Complexe en perfect gebalanceerde laffie. 90/100

11 dec

Aberlour 1990, Malts of Scotland

Tweede in de rij is één van de nieuwelingen, een Aberlour van 1990. Ik kon deze reeds proeven op Spirits in the Sky vorige maand en was er behoorlijk door verrast. Een Aberlour 1990 is immers niet direct een whisky die mij doet watertanden. Nochtans…

 
Aberlour 19y 1990/2009, 54.5%, Malts of Scotland, cask 18847, 167 bottles – Speyside

Gedistilleerd 15/10/1990, gebotteld 10/2009. Ik ga er dus maar gemakshalve van uit dat dit een 19 jarige whisky is, alhoewel het in principe ook een 18-jarige kan zijn vermits ik niet weet op welke dag in oktober deze Aberlour op flessen is getrokken. Soit, wat belangrijker is, is dat ik dit lekkere whisky vind. Ik ben absoluut geen sherryhead, zwaar gescherriede whisky laat ik graag aan mij voorbijgaan, maar indien de sherry mooi verweven is met andere smaken, dan is het smullen geblazen. Ook hier dus. Erg aangename, zachte, zoete sherryneus. Karamel, zoethout, pruimencompot annex -taart, kruiden, wood smoke (hebben we daar trouwens geen nederlands woord voor?), bloemen en een lichte waxyness. Compact en complex! Ik moet ook denken aan bolussen. Dat zijn van die koffiekoeken met geconfijt fruit die ik in mijn kindertijd graag at, maar nu gewooon nergens meer tegenkom. Dat geconfijt fruit komt er trouwens hoe langer hoe duidelijker door en zit ook wat in de smaak. Die smaak is vrij stevig, bitterzoet en geeft ook karamel, rozijnen, bosbessen, hout, tabak en kruiden. Droogt een beetje uit, maar dat stoort absoluut niet. Vrij lange, kruidige afdronk. Een onafhankelijke A’bunadh die makkelijk naast de betere OB’s kan gaan staan. 88/100

14 nov

3 Reacties

Twee toppers op het Lindores Whisky Fest

Hieronder mijn impressies van de twee whisky’s die op mij het meeste indruk maakte tijdens het voorbije Lindores Whisky Fest in Oostende.

 
Scapa 37y 1965/2003, 45.6%, SMWS 17.24 ‘Cherry lips and stately homes’, 65 bottles – Orkney – 93/100
Als je Luc Timmermans naar iets echt lekkers vraagt, dan weet je dat je niet bedrogen wordt. Fruit en hout, in perfecte harmonie. De neus spreidt ook een zeer mooie waxyness ten toon, naast sinaas, rozijnen, gestoofde appels en nog heel wat meer waar ik op dat moment geen zin had om naar te zoeken. Ronduit fantastische neus. Maar de smaak doet niet onder, zalig fruitig en zoet. Rijp, sappig fruit (peer o.a.), honing, mooi verweven hout, top! Dit is een fantastisch lekkere Scapa, denk niet dat ik er ooit nog een betere zal proeven. Alhoewel, laat ons niet ophouden met dromen…
 
Ardbeg 19y 1974, 46%, First Cask 1993 for Direct Wines, cask 4380 – Islay – 94/100
Sublieme Ardbeg, geproefd aan de stand van Geert Bero. Zachte, fruitige turf vermengd met honing, bijenwas, zilt en de heerlijkste kruidenmix. Geen enkel scherp kantje, deze is zo zacht en romig… lovely! En alles danst in perfecte harmonie. Old school top-notch turf.

Deze Ardbeg is een nobele (zeer nobele) onbekende. First Cask is een reeks bottelingen van Direct Wines voor The Sunday Times Wine Club. Zij hebben er bij mijn weten een vijftiental op de markt gebracht, waaronder dus deze fantastische Ardbeg. Volgens Geert Bero komt hij serieus in de buurt van de Provenance for Asia. Ik geloof hem graag. Je vindt evenwel niks terug over deze whisky, hij staat niet vermeld in de Malt Maniacs Monitor, er is nergens een tasting note van te bespeuren. Groot was dan ook mijn verrassing toen ik amper een week na het Whisky Fest een fles zag staan in de laatste Rare & Collectable Whisky Sale bij McTears. Plezant, zo’n live online bieding waarbij je de veilingmeester hoort afroepen. Nog plezanter was dat ik won, tegen een best redelijke ‘hammer price’. Nu m’n vrouw nog wijsmaken dat ‘redelijk’ eigenlijk ‘belachelijk’ was…

2 okt

Royal flush!

Ok, ok, de jaartallen volgen elkaar niet op, zo royal is deze flush dus ook niet…
 
Highland Park ‘High Dark Plan’ 10y 1998/2009, 46%, Daily Dram – The Nectar – Orkney – 85/100
Herkenbare bitterzoete HP neus met fruit (citrus), honing en (lichte) turf. Ook de smaak is fruitig (appel) en zoet (vanilla, honing) en vermengt zich mooi met de turf. Na een tijdje kruiden. Zoete en kruidige finish. Peper. Klassieke en dus aangename Highland Park.
 
Highland Park 11y 1997/2008, 57.6%, Gordon & MacPhail, sherry cask 5820, 298 bottles – Orkney – 62/100
Wow, dit is speciaal! En niet in positieve zin. Neus is erg scherp, met veel zwavel. Toch is ie ook zoet, mierzoet zelfs. Karamel, maar dan verbrande karamel, zwaar verbrande karamel. Chicorei. En iets van gerookte bacon. Maar de zwavel is veel te dominant. Ook de smaak is erg aggressief. Droog, wrang en scheepladingen zwavel. Water helpt iets, maar niet veel. Doet ook hier chicorei naar boven komen. Afdronk? Welke afdronk? M’n zintuigen zijn KO.
 
Highland Park 12y 1989/2001, 56.5%, Caledonian Selection, cask 1897 – Orkney – 83/100
Elegante sherryneus met fruit en honing. Krachtige, wat zoete smaak. Sinaas en bittere chocolade. Orangettes, jawel! Lichtjes rokerig. Lange droge afdronk. Een lekkere malt.
 
Highland Park 19y 1986/2005, 55.3%, OB for Maxxium Holland, cask 2793, 1120 bottles, 35 cl – Orkney – 90/100
Schattig flesje! En lekkere whisky dat daar in zit! Subtiele en zoete sherryneus op honing, kandijsiroop, rozijnen, rum (en de combinatie van deze laatste twee), hout, koffie, rubber, leder, lichte rook,… zalig complex. Hetzelfde kan gezegd worden van de stevige, ronde smaak. Sinaasschil, bittere karamel, noten, rozijnen (studentenhaver toestanden), beetje turf, hout, chocolade. Mooie bitterheid. Middellange, bitterzoete afdronk. Top-notch HP!
 
Highland Park 24y 1981/2005, 52.3%, Dewar Rattray, cask 6061, 263 bottles – Orkney – 86/100
Zalige zoet-zilte neus. Honing, zee en lichte turf. Appels ook. En na een tijdje krijgt ie iets bloemigs. Erg complex allemaal. Smaak ligt mooi in het verlengde hiervan. Zoet en zilt hand in hand. Ook wel wat hout op het einde en in de lange, zoete afdronk.

Nieuwere berichten »