Spring naar inhoud

Posts from the ‘Glenturret’ Category

3 feb

Glenturret 10

Glenturret is gekend van z’n whisky én van Towser. Towser is de kat van Glenturret, ééntje die de eer heeft te figureren in het Guinness Book of record. Towser zou in totaal 28.899 muizen gedood hebben. Om dit record te valoriseren, werden enkel de dode muizen in de gebouwen geteld. Het aantal betreft ook enkel muizen, de ontelbare ratten, konijnen en fazanten (!) werden niet meegeteld.

 

Glenturret 10y, 40%, OB +/- 2013
Deze standaardbotteling heeft een lichte neus met aroma’s van granen, honing en vanille, noten, kaneel en zoethout, heide, appels en peren en zachte eik. Nogal een klassiek patroon, met daarenboven weinig diepgang, noch kracht. Doet me eerder aan de betere blend denken. De smaak ligt in de lijn daarvan. Het is ook licht, met de nadruk op granen, wit fruit, kaneel, nootmuskaat en vanille. Redelijk kruidig en droog naar het einde. De eik groeit. De afdronk is behoorlijk kort op zoete granen en appels. Niet mijn langste bespreking ooit, daarvoor heeft deze Glenturret te weinig te bieden. Op de smaak vond ik ‘m daarenboven te droog. Ik blijf op m’n honger zitten. Morgen iets beters. 72/100

3 jul

Glen Turret 75 proof

Jawel, Glen Turret en niet Glenturret. Dit is een officiële botteling van een veertig jaar geleden, toen het nog zo geschreven werd. 75 proof, dat is dus 43%. 26 2/3 fl. oz., dat is dus 75,7 cl.

 

Glen Turret 75 proofGlen Turret 75 proof, OB 1970’s, Paisley Whisky Co, 26 2/3 Fl. Oz.
Bizarre neus die nog behoorlijk start op zoete en florale tonen: zoete granen, appels, sinaas, marsepein, tuinkruiden en gedroogde bloemen. Potpourri. Maar het florale karakter slaat snel om in zeeptoestanden. Op de duur ruik je niet veel meer dan zeep. Of toch wel, kaarsvet, maar dan nogal stevig geparfumeerde kaarsen. En spijtig genoeg komt er ook nog nat karton om de hoek kijken, nog zo’n afknapper. Op de smaak is er geen ontkomen aan de zeep. Parfum op 43%. Ook niet aan het karton. Het natte karton. Dit is op het randje van vies. Het geheel wordt daarenboven erg bitter. Okkernoten en hout. De afdronk is niet erg lang, maar sowieso te lang. Lang geleden dat ik nog zo’n slechte whisky gedronken heb. 55/100

22 aug

Twee Glenturrets van Malts of Scotland

Nu ik met de nieuwe Malts of Scotland bezig ben, viel mijn oog op twee samples van bottelingen uit een vorige batch van begin dit jaar, samples die wat aan mijn aandacht ontsnapt waren. Laat me daar vandaag even tijd voor maken. Het betreft twee Glenturrets, een 1980 en een 1977. Prijzen? 120 en 170 euro.

 

Glenturret 31y 1980/2012, 42.5%, Malts of Scotland, Bourbon Hogshead #MoS12008, 192 bottles
Zoete neus. Zowel zoet fruit als andere zoete elementen zoals vanille, honing en suikerspin. Zoete granen (Frosties). Wat het fruit betreft, denk ik aan ananas, rijpe sinaas en sappige perziken. Daarna natte bladeren en mos. En tenslotte een lichte mineraliteit. Ondanks het alcoholpercentage heeft ie iets etherisch. De geur is aangenaam zonder meer, iets te vluchtig, te weinig diepgang. De 42% maakt dat hij erg vlot drinkbaar is. Ook hier is het het zoete wat eerst opvalt, maar het is een wat bizarre zoetigheid. Een soort snoep dat ik niet direct kan thuisbrengen. Vanille, dat is dan weer wel vrij gewoon. Sinaas en ananas opnieuw, maar die ananas is wel erg rijp, overrijp eigenlijk. Pils ook. Eik, licht drogend. Weinig kruiden, het is enkel de eik die voor de wat drogere toets zorgt. Geen al te lange afdronk, op vanille en fruit. Lekker zonder meer. 85/100

 

Glenturret 34y 1977/2012, 47.4%, Malts of Scotland, Bourbon Hogshead #MoS12007, 222 bottles
Deze gaat op de neus alvast wat dieper, vertoont meer body. Het leeftijdsverschil is amper drie jaar, het lijken er minstens tien. Vol en rond, helemaal niets vluchtigs. Mooie, sappige eik en ronde zoete tonen van honing, vanille en rijpe bananen. Geflambeerd. Ook in deze wel wat granen, maar niet zoals in jonge whisky’s, niet zo scherp. Pas nadien komt er meer fruit door, de banaan wordt vergezeld van sinaas en mango. Praliné en melkchocolade. Hooi. Best complex, complexer dan de 1980 in ieder geval. Zoete en fruitige smaak: de banaan maar ook meer en meer citroen. Best wat kruiden ook, vooral gember valt op (met het zoete karakter komen we bij Canada Dry). Veel noten naar het einde. Mout, en in het verlengde daarvan komt ook hier de pils om de hoek kijken, iets waar ik niet altijd even enthousiast over ben. Lange afdronk, licht drogend met voldoende ruimte voor het (citrus)fruit. Beter dan de 1980, maar de pils op de smaak kost ‘m toch een punt of twee. 87/100

15 apr

1 reactie

Glenturret 29y 1979, Signatory

Als ik me niet vergis is met de sluiting van Littlemill in 1997 Glenturret nu de oudste actieve distilleerderij in Schotland. Het werd opgericht in 1775 en een deel van de oorspronkelijke gebouwen is zelfs nog in gebruik. Volgens bepaalde bronnen zou er zelfs al in 1717 gedistilleerd zijn, maar op dat moment dus nog zonder licentie.

 

Glenturret 29y 1979/2009, 48%, Signatory Cask Strength Collection, cask 1440, 163 bottles
Lichte neus op citrusfruit, appel, hout en vanille, associaties waar ik wat moeite voor moet doen, het is allemaal nogal snel weg. Na enige tijd krijgt hij een kaasgeurtje, wat hier toch een beetje misplaatst is. De smaak is licht bitter op hout en kruiden met fruit en vanille die voor wat zoet tegengewicht zorgen. Stevige, eerder bittere afdronk. Niet slecht, maar de kaas op de neus en het wat te bittere op de smaak doen hem onder de tachtig tuimelen. 77/100

22 mei

Een mélangeke

Hieronder enkele whisky’s die ik op diverse gelegenheden heb gedronken, en dus meestal maar van summiere notities heb kunnen voorzien.

 
Bunnahabhain XVIII, 43%, OB 2005 – Islay – 79/100
Fruitige neus, met wat hout. Ik smaakte fruit, beetje zoet en granen. Lichte bitterheid in smaak en afdronk. Lekker maar had hier toch iets meer van verwacht.
 
Auchentoshan Three Wood, 43%, OB 2008 – Lowland – 74/100
Neus is lekker maar smaak is me te wrang. Te droog, te veel hout. Two wood was genoeg geweest. Ook heel veel drop. Ben nooit z’n drop-fan geweest. 74 (voor de neus).
 
Glenturret 12y, 40%, OB 2003 – Highland – 73/100
Granige neus met zoet fruit. Gestoofd fruit. Honing. En een beetje kruiden. De granen ook in de smaak, van die muesli toestanden. Wit fruit en wat zilt. Korte, ziltige afdronk. Aangename whisky zonder meer. Vooral zonder meer.
 
Strathisla 8y ’70 proof’, Gordon & MacPhail, bottled mid 1970’s – Speyside – 75/100
Dit moet dus whisky van de tweede helft van de jaren 1960 zijn. Ter info, 70° proof is ongeveer 40%. Fruit, karamel, wat platte smaak. Te vroeg gebotteld? Te fel versneden?
 
Talisker 10y Cask Strength, 58.1%, OB 2006, only available at the distillery – Skye – 78/100
Niet gecommercialiseerd, gedronken tijdens ons Skye-reisje (november 2006) op de distilleerderij zelf. Viel wat tegen, miste de finesse van de versneden 10y. Maar moet wel zeggen dat ik geen water bij de hand had.
 
Bruichladdich 16y 1990/2007, 46%, Duncan Taylor NC², sherry Cask – Islay – 62/100
Neus van een witte wijn. Slap, zonder veel associaties. Wat bittere en droge smaak met ook hier weinig boeiends. Korte, wijnige finish.