Bunnahabhain 1963

Vandaag een oude Bunnahabhain, ééntje van 1963, in de typische groene, gedrongen fles. Dat is een botteling van 1997. Er is ook een veertigjarige 1963, gebotteld voor het Feis Ile 2003.

Bunnahabhain 1963, 43%, OB 1997, green dumpy
Een neus die zeer mooi evolueert van wat gesloten en stoffig (champignons zelfs) naar expressief op tonen van exotisch fruit (meloen, papaya, mango, perzik), gember, kandijsuiker, koffie en lichte turf. Ook lichte zee-associaties zoals zilt en zeewier. En een heerlijke ‘waxyness’. Mooi rond, complex en aromatisch. De smaak is licht, doet wat een slappe thee denken. Maar dat klinkt te negatief. Laat me het op subtiel houden. Subtiele toetsen dus van gember, kaneel, bijenwas, zilt, turfrook en fruit. Eerder rood fruit zoals aardbeien en rode bessen, maar ook perzik opniew. Zachte eik. Mist toch wel een beetje body. Ondanks deze lichte body toch nog een redelijk lange afdronk op zilt, gember en turf. Super neus, maar een iets te slappe smaak om een score in de negentig te verantwoorden. Nee, het is geen Auld Acquaintance. 89/100