Mortlach 21y 1980, Gordon & MacPhail Cask

En dan nu een op het eerste zicht misschien niet zo bijzondere Mortlach 1980 van Gordon & MacPhail. Op het eerste zicht.

Mortlach 21y 1980/2002, 63.8%, Gordon & MacPhail Cask, refill sherry butt #3646
Halleluja! Dikke, stroperige sherry. Oud leder (enorm), kandijsiroop, rozijnen, dadels, pruimen, bramen, walnoten, en veel kruiden. Peper, kruidnagel, zoethout, peterselie en eucalyptus. Een lichte zilte toets (alhoewel, hier is niets ‘licht’ aan). Doorheen dit alles grootse, sappige eik. En dan heb ik die geweldige rokerigheid nog niet vermeld. En marsepein. Njummie. Wat hars ook. En balsamico niet te vergeten. High end. Erg krachtig en gigantisch complex. Met wat water groeit het fruit, naast het reeds aanwezige gedroogde fruit nu ook harde peren en rode bessen. Man, 1cl in mijn glas en ik ben een ganse avond zoet. Alhoewel je behoorlijk masochistisch moet zijn om hier niet van te drinken. De smaak is immers even rijk en complex als de neus. Zowel gedroogde vruchten als de rijpe bosvruchten (rode bessen, bramen, frambozen), noten, tabak, koffie, karamel, donkere chocolade (maar zeker niet te bitter), rook, allerlei noten, allerlei kruiden, en heel veel puntjes. Machtige eik. Wat een body. Water is zelfs niet noodzakelijk, het maakt het geheel misschien wat vlotter toegankelijk, maar alle smaken tekenen zonder ook present. Het goede nieuws is dat hij van geen wijken weet, die afdronk blijft maar duren, perfect gebalanceerd tussen de drogere sherytonen en het zalige fruit. Proeft als Macallan van de jaren vijftig, no kidding. De score lijkt niet te matchen met wat het is, zijnde relatief recente en relatief jonge Mortlach. Maar wacht tot je ‘m proeft. Als je ooit de kans krijgt tenminste. 94/100