Een Glen Scotia die z’n naam niet gestolen heeft

Vandaag proef ik een Glen Scotia van de Scotch Malt Whisky Society. Glen Scotia is de minder bekende distilleerderij op Campbeltown, naast grote broer Springbank (en recente aanwinst Glengyle). Dat oude Glen Scotia overheerlijk kan zijn, bewees de 1972 van Malts of Scotland al, nu eens zien hoe het met recentere zit.

 
Glen Scotia 16y 1992/2008, 55.1%, SMWS 93.34 ‘Absolutely delicious!’, 178 bottles
Laten we ons vooral niet beïnvloeden door de naam die de Society deze whisky meegaf. The proof of the pudding enzo. Mooie, rokerige en zoete neus. Het zoete laat zich vertalen als karamel, zachte karamel. Daarnaast is hij licht ziltig en kruidig. Maggi. Wat nog? Leder, tabak en peper. Ook de smaak is zilt en zoet. Pittig op de tong en wat stroperig. Ik heb tonen van pruimen, zoethout, appel, rozijnen, rook… complex. Vrij lange afdronk op gedroogd fruit en kruiden. Doet me wat aan oude rum denken. Heerlijke whisky, en volledig terecht die naam. 87/100