Spring naar inhoud

Posts tagged ‘Wilson & Morgan’

Caol Ila 20y 1988, Wilson & Morgan

Caol Ila werd in 1846 gebouwd door Hector Henderson, op dat ogenblik de eigenaar van Littlemill. In 1863 verkocht Henderson Caol Ila aan Bulloch Lade, wiens naam nog op heel wat oudere bottelingen prijkt (Bulloch Lade & Co).

 

Caol Ila 20y 1988/2008, 46%, W&M Barrel Selection, casks 4224 & 4225
De neus is zoet (vanille), fruitig (appel, peer, witte perzik) en licht floraal. Onderliggend zachte turf en even zachte sherry-aroma’s (koffie, tabak). Zacht en olieachtig op de tong. Romige chocolade, praliné… mellow. Best wat eik. Witte pompelmoes, wat kruiden. Licht (maar aangenaam) bitter. Mooi evenwicht tussen de eik en de fruitige turf. Wat zilt hier ook. Lange, bitterzoete afdronk. Niets mis mee, integendeel, I like this. 87/100

Bowmore 1995, Wilson & Morgan

Bowmore 1995, altijd weer iets om naar uit te kijken. Laat het duidelijk zijn dat Bowmore z’n zeepverleden achter zich heeft gelaten, wat ik al dronk aan Bowmore van de jaren negentig (1993, 1994, 1995 en 1998) was over het algemeen allemaal erg drinkbaar tot bangelijk lekker. Vandaag eentje van Wilson & Morgan.

 

Bowmore 1995/2009, 46%, W&M Barrel Selection, Sherry finish
De neus neemt een frisse en florale start. Kamille, bloemen. Daarna zoet met honing en veel fruit. Banaan, ananas, meloen. Een beetje rubber en gedroogd gras. Bloesems ook en wat anijs. Lichte turf. Erg lekkere neus. Op de tong is hij licht en prikkelend, fruitig (hier vooral citrus) en floraal. Het mondgevoel is romig, mondvullend en licht stroperig. Bloesems, noten en honing heb ik nog. Wat kruiden en zilt naar het einde. En ook hier maar een beetje turf. De afdronk is middellang, ziltig, kruidig en zoet. Frisse, levendige whisky. Ik vind dit lekkere whisky, Bert Bruyneel vond dit niet te drinken, vertrouwde hij mij onlangs toe. Malt Maniacs! 87/100

En dan nog een Islay ‘in disguise’

De laatste Islay in het rijtje van zes is één van de Born on Islay’s van Wilson & Morgan, ook gekend als hun ‘house malt’. Iemand enig idee welke whisky dit is?

 
‘Born on Islay’ 1999/2009, 43%, W&M Barrel Selection ‘House Malt’, casks 12732-12739
Deze neus zou ik omschrijven als ‘vegetale turf’. Turf vermengd met planten en groenten. Broccoli, groene kool, peterselie. En dit alles slecht gekuisd, waarmee ik bedoel dat ik ook aarde ruik. Het wroeten in de aarde. Wat nog? Kalk, spek & eieren, lichte sherry… al bij al vrij complex zonder dat ik dit echt lekker kan vinden. De smaak is zacht, vegetaal met de turf die langzaamaan de bovenhand krijgt. Een lichte kruidigheid naar het einde en in de lange afdronk. Verre van slecht, maar ook niets bijzonder. 79/100

Wilson & Morgan

wilson-morgan

Wilson & Morgan is een Italiaanse onafhankelijke bottelaar, eigendom van de Venetiaanse familie Rossi. De Rossi’s waren vooral gekend als wijn- en oliehandelaar, onder impuls van peetvader Giuseppe. Na de tweede wereldoorlog nam Giuseppe’s zoon Mario de zaak over en vanaf de jaren 1960 begon hij zich toe te leggen op de import van Schotse whisky. Eerst betrof het de invoer van blended whisky, daarna van luxueuzere blends en tenslotte vanaf de jaren 1980 – onder impuls van de derde generatie Rossi – single malt whisky, onder het label ‘King of whiskies’.
In 1992 richtte Fabio Rossi, zoon van Mario, de firma Wilson & Morgan op. W&M specialiseerde zich van in den beginne in single malts. Maar omdat het niet éénvoudig was de hand te leggen op kwaliteitswhisky, ging W&M nauw samenwerken met William Cadenhead. Cadenhead had zelf hoge standaarden qua selectie van vaten en werd bereid gevonden bepaalde, door Fabio gekozen vaten te bottelen voor de Italiaanse markt, onder het Wilson & Morgan ‘Barrel Selection’ label.
Na een tijdje nam Fabio het besluit zélf vaten te gaan selecteren. Hiertoe bezocht hij zowat alle Schotse distilleerderijen en kocht die vaten die volgens hem goed genoeg waren voor z’n ‘Barrel Selection’. W&M laat de vaten rijpen in de warehouses van de distilleerderij zelf en verkoopt z’n flessen over gans de wereld.
Vandaag de dag is de leiding van W&M nog steeds in handen van Fabio Rossi en heeft de firma zich ook toegelegd op de import en het bottelen van rum, onder het ‘Rum Nation’ label.

 
Port Ellen 23y 1979/2003, 46%, Wilson & Morgan, sherry cask 6769 – Islay – 88/100
Dankzij Lindores en hun Whiskyfest (2007) kon ik deze fameuse botteling toch eens proeven. Zware sherry-neus met hout, fruit, tabak en lekkere, subtiele turf. En de geur van een natte hond. Na een tijdje komt er ook iets kruidigs door. Heerlijk complex! Ook stevige sherry in de smaak. Droge sherry, hout. Beetje té. Lichte turf en iets fruitigs (sinaas). Bittere chocolade. Lange afdronk, maar voor mij wat te droog, te veel hout. Dankzij de geweldige neus toch nog een score van 88.
 
Caol Ila 10y 1994/2004, 50%, Wilson & Morgan Barrel Selection – Islay – 81/100
Typische Islay neus, zonder al te scherpe kantjes. Ziltig, rokerig, wat zoet. Beetje fruitig ook. Ook in de smaak de eiland-kenmerken, ziltig met stevige turf. Droge, wat bittere afdronk met opnieuw de turf. Niet erg complex, maar wel lekker.