Spring naar inhoud

Posts tagged ‘Teaninich’

4 mei

Teaninich 29y 1973, Berry’s Own Selection

De naam Teaninich verwijst naar het gelijknamig landgoed dat eigendom was van Kapitein Hugh Munro. Deze Munro stichtte er de distilleerderij in het jaar 1817. In die tijd moest Teaninich opboksen tegen de zware concurrentie van de illegale distilleerders uit de buurt. Het was dan ook pas na de invoering van het vergunningenstelsel in 1823 dat de productie een grote bloei kende. Vandaag is Teaninich onderdeel van Diageo.

 

Teaninich 29 YO 1973, 43%, Berry Bros, Berry’s Own Selection, cask 20225Teaninich 29y 1973/2002, 43%, Berry Bros, Berry’s Own Selection, cask 20225
Ronde, gepolijste geur die start op zoute drop, gezouten boter en zachte rook. Daarna wordt het redelijk zoet door tonen van vanille, marsepein en kweeperen. Best wat fruit, want naast de kweeperen noteer ik aardbeien, appels en abrikozen. Onderliggende eik. De geur zet zich door op de smaak, waarbij het fruit (appels, peren, perziken) en de eik de bovenhand halen op de ziltere elementen. Ook de vanille tekent present. Kruiden zoals kaneel en peper als extra. Middellange, zoete en kruidige afdronk (vanille en peper). Zeer aangename whisky die omwille van een iets te beperkte diepgang niet echt potten breekt. 85/100

26 mrt

Teaninich 39y 1973, Malts of Scotland

De parel aan de kroon van de jongste Malts of Scotland release is een Teaninich 1973, die rijpte op een bourbonvat. Net geen veertig jaar oud en net geen 200 euro.

 

Teaninich 39y 1973/2013, 41.8%, Malts of Scotland #MoS13011Teaninich 39y 1973/2013, 41.8%, Malts of Scotland, bourbon hogshead #MoS13011, 198 bottles
Frisse en expressieve neus op veel fruit. Zoet en zuur. Kruisbessen (niet al te rijp), kiwi (enorm), ananas, banaan, appelsien… Pisang orange. Smeuïge acaciahoning. Marsepein. De geur van tabak (en tabaksbladeren) en sigarendoosjes. Houtskool. Geboterde toast. Delicate eik op de achtergrond. Yoghurt, wat samen met een deel van het fruit echt voor een mooie zurigheid zorgt. Perfect in balans gehouden door de zoetere aroma’s. Genieten. De smaak is licht maar meer dan gewoon aangenaam. The return of the pisang. Groene bananen, appelsienen, kiwi. Vanille. Een mooie bitterheid die nooit drogend wordt. De nog wat groene banaan, kruiden zoals zoethout en kaneel, groene thee en sappige eik. Hij valt wel vrij snel weg, de afdronk is voor z’n leeftijd verdacht kort. Wel mooi gebalanceerd op fruitige elementen enerzijds en de eik en de kruiden (eucalyptus nu ook) anderzijds. Complexe oude whisky die echter de nodige body en power mist om negentig of meer te scoren. 89/100

26 jan

Teaninich 22y 1959, Samaroli

Toch een geweldige reeks bottelingen, die zogenaamde ‘Flowers’ reeks van Samaroli. De etiketten vermelden ‘The never bottled top quality’, en dat is niet geheel gelogen. Ik had reeds het genoegen de Benromach 14y 1967, de Glen Keith 12y 1969 en de North Port 15y 1966 uit deze reeks te kunnen proeven (zonder review echter), allemaal vrij jonge whisky’s, en nu dus ook de Teaninich 1959. Reken op een dikke 500 euro op veilingen.

 

Teaninich 22 YO 1959, 43%, Samaroli 'flowers'Teaninich 22y 1959, 46%, Samaroli ‘flowers’, 300 bottles
Tsjakka! Dit is dat type whisky waarbij je gewoon heel even je neus in het glas steekt en meteen een halleluja prevelt. Ik toch. Man, wat een schitterende neus! Maar niet evident om te beschrijven. Een profiel dat je zelden of nooit tegenkomt. Laat me toch een poging wagen. Ik start met olie. Lijnzaadolie, amandelolie (ja, vooral deze laatste). Rijpe bananen (geflambeerde). Wat het fruit betreft domineren die bananen, maar ik heb ook kiwi (jawel, iets van Pisang), vers geperst appelsiensap (dat wordt dus Pisang-Orange) en mango. Heel veel smeuïge bijenwas. Ook pollen en honing in dat compartiment. Weinig eik, wel wat kruiden (geen zin om om te gaan zoeken welke). Houtskool en subtiele turfrook. Geweldig vind ik dit. Op de tong heb ik meer eik, en ook wat meer kruiden, maar perfect geïntegreerd in de zoete en fruitige aroma’s. Halfrijpe bananen, sappige appels, veel mango (wie heeft er daar iets op tegen?) en sappige groene pruimen. De bijenwas is even groots als in de geur. Ook de subtiele turfrook is dat. Honing en melkchocolade maken het zoet. Het mondgevoel is olieachtig en vrij dik. Lange afdronk, kruidig, fruitig, zoet en licht rokerig. Complex quoi. Wat een pareltje weer van Silvano Samaroli. Heeft die man al een standbeeld? 94/100

25 mei

Teaninich 17y Manager’s Dram

Elk jaar bracht een distilleerderij van Diageo (of van wat later Diageo zou worden) een botteling op de markt die geselecteerd werd door de manager ervan. In totaal zijn er 26 Manager’s Drams op de markt gebracht, waaronder in 2001 deze Teaninich 17y, een distillaat van 1983/1984 dus.

 

Teaninich 17y Manager’s Dram, 58.3%, OB 2001
Stevige, wat alcoholische neus (niet verwonderlijk op bijna 60%) die start op medicinale tonen (zoals daar zijn ether en verbanden), vernis, opgelegde peren en peper. Eigenlijk allemaal associates die wijzen op een erg hoog alcoholpercentage. Maar met ‘m tijd te geven wordt het een stuk ronder, beter ook. Dan krijg je schoensmeer, wat honing en sinaas. Vervolgens doemt ook kamille op. Mooie evolutie. Het hoeft niet te verbazen dat ook de smaak erg stevig en mondvullend is. Granen, zoete tonen zoals Frosties, kandijsuiker en esdoornsiroop. Cider. Geroosterde noten noteer ik nog, en wat sinaas opnieuw. Lange afdronk op gesuikerde sinaas. Niet erg complex, wel zeer genietbaar, maar je moet ‘m tijd geven. 86/100

2 mei

1 reactie

Teaninich 12y, The Nectar of the Daily Drams

Vandaag proef ik een 12-jarige Teaninich van The Nectar. Ik heb geen idee wanneer deze whisky gebotteld is, maar ik hoef me niet te schamen want ook de mensen van The Nectar weten dit niet, volgens James waarschijnlijk reeds ergens in de jaren negentig. Het betreft blijkbaar een pallet flessen dat enkele malen de wereld heeft rondgereisd en vergeten was in één of andere magazijn. Pas recent wordt het te koop aangeboden bij verschillende slijters.

 

Teaninich 12y, 40%, The Nectar of the Daily Drams
Deze whisky laat zich onmiddellijk kennen als een échte daily dram. Zacht, aangenaam en erg vlot drinkbaar. De neus geeft in eerste instantie een zoete granigheid, ontbijtgranen en vanille, gevolgd door lichte, frisse, grassige tonen. Tevens heb ik een klein beetje bijenwas, noten, citrus en zachte eik. Ook de smaak is zoet, maar hier wordt deze Teaninich wat fruitiger. Naast de citrus doemen ook appels en gele perziken op. Vanille, eik en gember maken het plaatje af. Romig, licht boterig mondgevoel. En dat kapt dus verschrikkelijk gemakkelijk binnen. De afdronk is niet geweldig lang maar wel aangenaam, romig, op appels, zacht hout, kandij en peper. Voor een 40 euro iets om snel in huis te halen, maar let op, want de fles zal al even snel leeg zijn. 84/100

4 jan

Teaninich 1971, Samaroli

Teaninich 1971, 45%, Samaroli ‘Expression’, 2006, cask 3574 – Highland
Aangename, zachte neus met veel fruit en bloesems. Peer, appel, perzik, Europees fruit dus. Planten, gras. Ook de smaak is fruitig, met zoete vanilletoetsen, kruiden en een beetje hout erdoorheen. De finish is kruidig en licht drogend. Kaarterswhisky, zo’n fles is leeg voor je het merkt. 83/100