Highland Park 1998, Dewar Rattray
Na de verrassende Mortlach en de net iets minder verrassende Tullibardine, proef ik vandaag nog een nieuwe van Dewar Rattray, een Highland Park 1998 op bourbonvat, dit jaar op 11-jarige leeftijd gebotteld. Morgen een Arran.
Highland Park mout een deel van de gebruikte gerst zelf en droogt het met turf uit de buurt, welke het dan vermengt met ongeturfde malt van het vasteland.
Highland Park 11y 1998/2010, 46%, Dewar Rattray, cask 5789, 317 bts
Ola, deze neus is lekker! Veel zoet fruit vermengd met zachte, zoete turf. I love that. Het fruit is echt om van te smullen. Ik heb sinaasappelconfituur, ananas, peer, citroenschil… Redelijk wat mineralen ook, natte stenen en kalk, met daarnaast nog wat vanille, honing, gras en bloesems. En turf dus, meer turf dan ik verwachtte bij een Highland Park. Elegant en perfect gebalanceerd die neus. De smaak is vol en prikkelend met ook hier veel fruit, net als de vanille en de zoete turf. En de grassige toets. Een tikkeltje hars, wat citroen en gember maken het plaatje af. Redelijk lange afdronk op fruit, iets meer hout dan op de smaak, kruiden en diezelfde aangename turf. Prijs/kwaliteit een topper. 87/100
Zachte en lichte neus op rozijnen, pruimen, kersen, honing, lichte turf, vanille, noten, gedroogde bloemen en een beetje hout. Maar alles erg subtiel en licht, weinig power. Hetzelfde kan gezegd worden van de smaak. Licht, floraal, wat sinaas, wat gedroogd fruit, zachte rook, een beetje vanille, een hintje kruiden, maar ook hier erg gedempt. Wordt vrij bitter na enige tijd. Hout, okkernoten, wat zilt. Korte, bittere finish met honing die voor wat tegengewicht zorgt. Een beetje een tegenvaller. 76/100

