Spring naar inhoud

Posts tagged ‘52.5%’

Glentauchers 7y 2005, Archives

Glentauchers is zo één van die distilleerderijen die je zelden als single malt tegenkomt, de productie ging en gaat bijna volledig naar de blends van de groep Pernod Ricard, sinds 2005 eigenaar van Glentauchers.

 

Glentauchers 7y 2005/2013, 52.5%, Archives, Whiskybase, sherry butt #900392, 167 bottles
Wel wel, dit ruikt best lekker. Ik moet zeggen dat de verwachtingen bij zeven jaar oude Glentauchers niet echt hoog gespannen waren, maar dit is een zeer aangename verrassing. Romig en aromatisch op zoete tonen van ananas, papaja, pruimen, gele rozijnen, Frosties, witte chocolade en nougat. Lichte kruiden en sappige eik. Ook op de smaak proeft deze whisky een stuk rijper, ouder dan zeven jaar. Veel zoet fruit, zowel sappig vers fruit als de gedroogde variant, vermengd met nougat, kandijsuiker, kruiden zoals kaneel en zoethout, en zachte eik. Niet super-complex, wel erg lekker. Middellange, warme en zoete afdronk. Aan 45 euro biedt deze Glentauchers meer dan waar voor je geld. 85/100

Lagavulin Distillery Only

Ook Lagavulin heeft zijn ‘Distilery Only’, ofwel een botteling die je enkel op de distilleerderij zelf kan kopen. En zoals blijkbaar ook de gewoonte is, is het een whisky zonder leeftijdsaanduiding of jaartal. Sedert 2010 ter plekke te koop voor minder dan 100 euro, bij handelaars die ‘m verkopen mag je op 250 euro rekenen.

 

Lagavulin ‘Only Available at the Distillery’, 52.5%, OB 2010, 6000 bottles
Op de neus stroperige turfrook. En daarmee bedoel ik een dik en romig gevoel, turf vermengd met kandijsiroop, appel- en perenstroop. Behoorlijk zoete turf dus. Warme aardbeienconfituur ook. En warme krieken. Zilt, teer, peper en zoethout vullen aan. Sappige eik. Nog vermeldenswaard is Lapsang Souchong thee. Heerlijk. Een extra puntje is dat. Romige, mondvullende smaak, rokerig en zoet. Turf op chocolade en praliné nu, minder op siroop. Tabak, koffie en pruimen, gevolgd door wat meer rood fruit zoals kersen en frambozen. Geweldige evolutie. Ook kruiden ontbreken niet, kruiden zoals zoethout, gember en peper. Erg complex. Zeer lange afdronk op zoete en kruidige associaties. De sherry en de turf in perfecte harmonie. Lagavulin hoeft niet lang te rijpen om top te zijn. 91/100

Highland Park 25y 1986, The Whisky Agency for Sweden

Niet alleen The Whiskyman, ook The Whisky Agency heeft al eens iets voor de Zweedese markt gebotteld. Onder andere deze Highland Park 1986.

 

Highland Park 25 YO 1986, 52.5%, The Whisky AgencyHighland Park 25y 1986/2011, 52.5%, The Whisky Agency for Origo import Sweden, bourbon hogshead, 233 bottles
Deze whisky heeft een typische HP neus. En dat wil zeggen dat ik appelsienen ruik, vooral de schil ervan, honing, zilt, heide en zachte turfrook. Turf die heide bevat dus. Daarnaast en daarna ruik ik ook bijenwas, vanille en anijs. En de heide wordt vergezeld van gedroogde bloemen. Zacht en eerder droog mondgevoel. Naast de appelsienen ook ander citrusfruit zoals pompelmoes. Chocolade. Eik, gember en zoethout zorgen voor het drogere karakter. Zachte turf en heide op de achtergrond. En ook enkele lichte mineralige elementen. De afdronk is niet geweldig lang en moet het hebben van appelsien, heide, eik en kruiden. Minder turf dan we gewoon zijn bij Highland Park, maar voor de rest vrij typische en dus lekkere HP. 86/100

Highland Park 27y 1984, The Whisky Agency ‘insects’

Highland Park heeft vier distilleerkolven in gebruik, wat resulteert in een productie van ongeveer 2,5 miljoen liter alcohol per jaar. Het water dat men gebruikt, is afkomstig van de Cattie Maggie’s Pool. De whisky van Highland Park wordt onder andere gebruikt voor de samenstelling van de Long John blends. Interessant? Yeah right. Deze 1984 van The Whisky Agency, dat is interessant.

 

Highland Park 27 YO 1984, 52.5%, The Whisky Agency 'insects'Highland Park 27y 1984/2011, 52.5%, The Whisky Agency ‘insects’, bourbon hogshead, 222 bottles
Expressieve, aromatische neus. Zoet, floraal en fruitig tegelijkertijd (het is niet dat het in lagen of in vlagen komt, het is er allemaal meteen). Gedroogde bloemen en heide wat het florale karakter betreft, honing en nougat qua zoets, en een hele fruitsla wat het fruitige betreft. Citroen, sinaas, evoluerend naar tropische toestanden zoals lychee, meloen en ananas. Dat alles ondersteund door sappige eik, zachte munt en rook van het hout. En qua appreciatie: I love it! De smaak is stevig en prikkelend. De heide, de honing, de ronde eik, het fruit, de rook van het hout, het komt allemaal terug. De kruiden zijn hier (zoals wel vaker) wel prominenter aanwezig. Peper, nootmuskaat en munt. Lange afdronk op citrusfruit, kruiden en eik. Heerlijke whisky. En bedankt om deze te delen Gunther. 91/100

Cragganmore 29y 1973

Cragganmore was lange tijd vooral gekend via onafhankelijke bottelaars, maar het werd pas echt populair dankzij Diageo’s Classic Malts waar het van bij de start in 1988 deel van uitmaakte. Vandaag wordt dan ook een 30% van de productie als single malt gebotteld.
Ik proef wat volgens velen één van de beste Cragganmore’s ooit is.

 

Cragganmore 29y 1973, 52.5%, OB 2003, 6000 bottles
Delicate en frisse neus die floraal en zoet van start gaat. Gedroogde bloemen, tuinkruiden en heide, vermengd met honing en harde aardbeisnoepjes. Daarna fruit, gaande van wit fruit zoals peren en perziken, tot de meer tropische varianten zoals banaan, meloen en ananas. Daarna leder en toast, wat voor de nodige body zorgt, het geheel wordt dus wat minder delicaat. De smaak is helemaal niet delicaat, integendeel, stevig mondgevoel en best expressief. Opnieuw veel fruit (zie de neus) en honing, maar ook vanille en hier meer kruiden en eik dan ik in de geur had. Wordt naar het einde toe vrij bitter. Lange, licht drogende, peperige afdronk, waar het fruit stilaan uit verdwijnt. Ja, ook voor mij is dit de beste Cragganmore die ik al dronk, alhoewel ik er gezien z’n reputatie toch nog een ietsje meer van verwachtte. De niet helemaal aangename bitterheid op het einde kost ‘m de 90 punten. 89/100

Enkele heerlijke Islay’s

Caol Ila 15y 1992/2007, 52.5%, Duncan Taylor, cask 3633 – Islay – 86/100
Typische frisse Caol Ila neus met vanille, turf en zilt. Appels. Sappige groene appels. Stevige smaak. Zoet (de vanille), kruidig (peper) en voorzien van een behoorlijke dosis turf. Robuust, maar toch erg vlot drinkbaar. Lange zoete finish met de klassieke zilte turf. Foutloze en dus erg lekkere Caol Ila.
 
Laphroaig 15y, 43%, OB 2008 – Islay – 89/100
Complexe, subtiele neus. Vrij medicinaal. Zilt, jodium, turf… een echte eilander. Beetje zoet en fruitig ook. Smaak is wat vettig (olie), zoet en fruitig (citrus vooral). Turf natuurlijk ook, en naar het eind wat zilt. Hout ook, die de lange afdronk licht drogend maakt. Allemaal wat minder direct dan bij de andere OB’s heb ik de indruk. Wel héél lekker.
 
Port Ellen 26y 1979/2006, 50%, DL OMC, 514 bottles – Islay – 88/100
De herkenbare Port Ellen neus met zilt, zeewier en turf. Ook smaak dominant turf, maar daarna komt het fruit, citrus. Lichte aangename bitterheid. Bittere chocolade. Orangettes! Middellange rokerige afdronk.

Drie Cadenheads op vatsterkte

Glen Grant 18y 1989/2007, 60.8%, Cadenhead – Speyside – 69/100
Neus: alcohol! Nu ja, met 60,8% is dat niet verwonderlijk. Erg gesloten dus. Langzaam komen er wat fruittonen door. Sinaas. En kruidnagel ook. Ook de smaak is redelijk kruidig. Maar blijft vrij scherp. Met water wordt het niet veel beter.
 
Bladnoch 15y 1992/2008, 53.5%, Cadenhead, 320 bottles – Lowland – 73/100
Eerste whisky op de Cadenhead tasting van 4/6/2008, door Grant MacPherson. Zoete neus. Karamel. Met een beetje water erbij krijgen we fruit (perzik, abrikoos), daarna evoluerend naar bloemen en boter. Vlot drinkbaar, maltig en zoet. Smaak is wel snel weg.
 
Glenglassaugh 23y 1984/2007, 52.5%, Cadenhead, sherrywood – Speyside – 72/100
Sherry vat, en een behoorlijk actief… Lekkere neus met aangename sherry. Hout, karamel, rubber, rozijnen. Kruiden ook. Smaak is behoorlijk scherp zonder water. Erg droog. Bittere, zéér bittere chocolade. Propolis. Water help niet geweldig, weliswaar minder scherp, maar wat… tja, verwaterd. Middellange, droge afdronk. Door de aangename neus krijgt ie nog een score vooraan in de zeventig.

Kleppers – Ardbeg 32y 1974/2006 for LMDW

De 22 jarige Brora 1972/1995 Rare Malts krijgt gezelschap aan de top van m’n track record. Deze Ardbeg uit het magische jaar 1974 werd gebotteld voor La Maison du Whisky. Heb hiervan een sampeltje kunnen kopen op het Lindores Whiskyfest 2007 en mee naar huis genomen omdat ik hier echt wel m’n tijd voor wou nemen. Hou u vast.

 
Ardbeg 32y 1974/2006, 52.5%, OB for LMDW, cask 3309, 109 bottles – Islay – 96/100
Ronduit schitterende neus met turf en kruiden. Vrij medicinaal. Honing ook, van de beste soort. En vanille en (citrus) fruit. Heerlijk rokerig en ziltig (gerookt spek). De smaak bevestigt grotendeels de neus… honing, rook, zilt, iets medicinaals. Dit is absolute top! Nu ja, voor 700 euro verwacht je geen rommel natuurlijk. Lange ziltige en rokerige finish. I love it! Met vlag en wimpel mijn beste Ardbeg tot op heden.