Spring naar inhoud

Posts tagged ‘48%’

11 sep

Ardmore 20y 1992, Archives

Ik heb nog enkele samples van de vierde Archives release staan, waarvan een Ardmore 1992 mij aanlokkelijk staat aan te staren. Ardmore 1992, we weten immers al dat dat erg lekker kan zijn. 80 euro kost deze fles.

 

Ardmore 20y 1992/2012, 48.6%, Archives, Whiskybase, bourbon barrel #4764, 90 bottles
Ook deze mist alvast z’n start niet, wat je ruikt is meteen bingo: een heerlijke combinatie van zachte turf, zoet fruit en mineralen. In het fruitcompartiment denk ik aan sappige rode appels, zoete kersen, rijpe kruisbessen en meloen. Qua mineralen gaat het naar nat gras en natte aarde, maar ook gepoetst zilverwerk. Olijfolie en een lichte farmy toets (nat hooi). Peterselie nu ook nog. Lovely! Zacht op de tong, olieachtig mondgevoel. Opnieuw zachte turf, opnieuw gras en hooi, opnieuw mineralen en opnieuw fruit. Meloen en ananas. Wat wel nieuw is, zijn kruiden: gember en kaneel. Rozenbottelthee. Lange afdronk in het verlengde van de smaak. Ardmore 1992 ìs gewoon goed, dat kan je bijna blind kopen. 89/100

14 dec

Glenlossie 36y 1975, Liquid Sun

Ik proefde al de Glenlossie 1975 van The Whisky Agency, in hun ‘Grotesque Crocs’ reeks, vandaag proef ik een 1975 van hetzelfde huis, maar dan gebotteld onder het Liquid Sun label. Een sherryvat trouwens, waar de andere een bourbonvat was. Deze kost net als de Crocs een kleine 200 euro.

 

Glenlossie 36y 1975/2011, 48.3%, Liquid Sun, refill sherry hogshead, 132 bottles
Erg elegante en subtiele neus. Niet onmiddellijk whan-bam of super-expressief, de aromas nemen hun tijd om zich bloot te geven. Wat sinaas, wat noten, wat kruidnagel, wat zoethout, wat munt, wat eik, wat tabak, wat leder… subtiel, ik zei het al, delicaat bijna. Maar na wat wachten treden de geuren meer op de voorgrond en krijgt het geheel zelfs iets licht ‘farmy’ (je weet wel, de boerderij-associaties van mest en nat hooi en zo). Erg lekker om ruiken. En al even lekker om te proeven. Vol en romig mondgevoel, start minder delicaat dan de neus, meteen erg aromatisch. Kruidig en fruitig. Zoethout en kruidnagel, mandarijn en sinaas. Ook de noten kom ik opnieuw tegen, net als het leder en wat koffie. Een klein beetje rook zelfs. Geen turf, eerder rook van het hout. Eik? Ja, maar op de achtergrond. Lange afdronk, mooi in het verlengde van de smaak, maar vooral het zoethout valt op. Zeer lekkere whisky, en beter dan de ‘Grotesque Crocs’ als je ’t mij vraagt. 90/100

7 sep

5 Reacties

Glendronach 21y ‘Parliament’

Ik denk niet dat ik de enige was bij wie er vorige week een sample van de nieuwe Glendronach 21y in de bus stak. Leuke actie, dank aan GlenDronach en The Nectar!
Na de standaard 12y, 15y (Revival) en 18y (Allardice), wordt de range dus uitgebreid met een 21y. Deze 21 jarige whisky kreeg de naam ‘Parliament’ mee. Parliament is naast de gekende betekenis ook de naam die men geeft aan een verzameling roeks, een kraaiachtige vogel. GlenDronach was lange tijd een favoriete nestplaats voor deze vogel. Let op, onderstaande foto toont de sample, niet de 70cl fles.

 

Glendronach 21y ‘Parliament’, 48%, OB 2011
Romige, bitterzoete neus. Complex, met alle associaties perfect geïntegreerd. Mooie verwevenheid m.a.w. (ik denk niet dat ik Danny E. reeds bedankt heb voor deze uitbreiding van mijn whisky-vocabularium, bij deze). Maar over welke associaties hebben we het hier? Om te beginnen chocolade (niet te bitter, eerder melkchocolade), praliné, rozijnen (op rum), dadels, pruimentaart en warme aarbeienconfituur. Lekker zoet, inderdaad. Voor het (aangename) bittere tegengewicht zorgen zachte kruiden en al even zachte, warme eik. En de balans zit perfect. Na enige tijd ook leder, geboend leder. Noten ook. Een neus om van te genieten. Stevig, rond mondgevoel. 48% lijkt me ideaal, krachtig maar geen behoefte om water toe te voegen. Ook hier heb ik chocolade, donkere deze keer. Pruimen, rozijnen, koffie, karamel en tabak, dat komt het eerste in me op. Dan veel kruiden, meer dan op de neus. Peper, kruidnagel. Pompelmoes. Hazelnoten. En best wat eik. Licht drogend. Lange, verwarmende afdronk, de whisky blijft echt in je mond plakken. Kruiden domineren, samen met wat leder. Integenstelling tot bij de eerste batchen van de Revival en de Allardice heb ik hier niets van zwavel, nice! Perfect gebalanceerde, volle en complexe whisky. 88/100

5 okt

1 reactie

Laphroaig Triple Wood

De Laphroaig Triple Wood is in feite een Quarter Cask die nog een extra, derde rijping meekreeg op sherryvat. Hij zat dus eerst het grootste deel van de tijd op bourbonvat, dan op kleinere ‘quarter casks’ en dan nog even op Olorosovat, wat dus eigenlijk een tweede finish is. Benieuwd of dit een meerwaarde betekent voor de whisky.

 

Laphroaig Triple Wood, 48%, OB 2008, 1L
Verrassend zachte neus, het hout dat ik verwachtte, houdt zich gedeisd. De neus is vooral zoet (veel vanille), met lichte turfrook (ook minder dan verwacht), medicinale toetsen en kruiden. Rokerige kruidenthee. Yep, de Lapsang Souchong. Wat fruit erdoorheen. Zoet fruit, banaan, rijpe (rode) kruisbessen. Een beetje peper en een beetje zout. Subtiele en erg lekkere neus. Meer rook op de smaak met het zoete en de ‘herbal’ kruidigheid van de neus die ook hier meespelen. Vanille, zachte karamel (vanille fudge eigenlijk), zoethout, kaneel. Sinaas. Niet direct veel hout, wel veel vanille dus. En kruiden. Het hout heeft op een bepaalde manier dus wel z’n werk gedaan. En dan heb ik het zowel over de quarter casks als over de Europese eik, ze drukken beide een eigen stempel op deze whisky. Gedroogde bloemen. Deze Laphroaig blijft lang hangen, de finish is romig, zoet en rokerig met assen (maar zeker niet teveel), vanille, melkchocolade en hooi. Ik vond de neus geweldig, op de smaak en in de afdronk spelen de assen net iets teveel op om negentig te scoren. Vergeleken met de Quarter Cask heb ik bij deze laatste meer rook op de neus dan op de smaak, hier is het omgekeerd. In ieder geval, voor mij is hij beter dan de Quarter Cask, maar ik ben blijkbaar een uitzondering. 88/100

22 apr

Yamazaki 25y 1984

Een flesje van 550 euro, benieuwd of ie z’n geld waard is.

 
Yamazaki 25y 1984, 48%, Suntory 2009, matured in Mizunara oak
Vette sherry met rood fruit (woudvruchten à la frambozen, bosbessen, braambessen – ja vooral bramen), hout, hars, vanille, leder en kruiden op de neus. Alles mooi in balans moet ik zeggen. Het rode fruit en het hout zitten natuurlijk ook in de smaak, naast pruimen, munt, noten, geroosterde kastanjes en karamel. Krachtig! Middellange, kruidige afdronk met een beetje hars en munt erdoorheen. Dit is lekkere whisky, maar voor dat geld koop ik me toch liever iets anders. 86/100