Tobermory 23y 1972, Lombard
Tobermory is de enige distilleerderij op het eiland Mull. Vandaag bottelt Tobermory onder z’n eigen naam niet-geturfde whisky, en geturfde onder de naam Ledaig. Ik proef vandaag een Tobermory 1972, die Lombard bottelde onder z’n Jewels of Scotland label.
Tobermory 23y 1972, 46%, Lombard Jewels of Scotland
De neus start niet al te geweldig op scherpe granen, karamel, overrijpe (maar dan écht wel overrijpe) sinaas, peper, boter, medicinale toetsen en scherpe turfrook. Mosterd ook. Van Dijon. Scherp is het woord, en helemaal niet zo aangenaam. Na enige tijd komt er zelfs wat zeep bij, wat niet echt een verbetering te noemen is. Op de smaak heb ik die zeep vrij meteen (misschien omdat ik er nu op gefocust ben). Er is spijtig genoeg ook een soort van plastic waar te nemen, net als het even geweldige natte karton. Oké, aan de andere kant van het spectrum valt er ook wat sinaas, peper en nootmuskaat te ontwaren, maar daar moet je al moeite voor doen. Soit, het heeft niet veel zin nog verder te zoeken, het is toch al om zeep. De afdronk is gelukkig niet al te lang. Jewels of Scotland… mja. 58/100

Chocolade en kokos ook. Clean meer weinig bekoorlijk. Door water toe te voegen wordt hij mineraliger, zoeter ook en krijgt hij een lichte farmy toets. Ja, water is hier echt wel een toegevoegde waarde. De smaak is meteen een pak prikkelender, de alcohol doet z’n werk met zoete en granige tonen, en een beetje (citrus) fruit ertussendoor. Een beetje. Kokos? Ja, ook wat kokos. Licht zilt. Met water chocolade en de kokos die meer op de voorgrond treedt. Redelijk lange, stevige afdronk op sterke thee. Matige Tobermory die wel wat water nodig heeft. 78/100

