Spring naar inhoud

Posts from the ‘Glen Keith’ Category

18 dec

Glen Keith 21y 1992, The Nectar Of The Daily Drams

Glen Keith werd op 14 juni 2013 heropend door eigenaar Pernod-Ricard, na een sluiting van 14 jaar. Het volume alcohol zou in vergelijking met de productie voor de sluiting verdubbeld zijn tot 6 miljoen liter per jaar.

 

Glen Keith 21y 1992/2013, 50.9%, The Nectar Of The Daily Drams
Frisse en cleane neus, gedomineerd door fruit, vanille en zachte granen. Muesli. Ook wat marsepein in de verte, en warme cake. Met appeltjes. Dat laatste brengt me bij warme appelmoes. En gekarameliseerde appels. Rijpe kruisbessen. Ananas. Het geheel wordt hoe langer hoe expressiever. Zachte mosterd nu ook. En de geur van gedroogde bloemen. Zacht eik. Op de smaak is die eik iets luider, samen met de mosterd, zoethout, kaneel en gember. Licht prikkelend. Het fruit en de vanille blijven echter prominent aanwezig. Qua fruit noteer ik onder andere ananas (uit blik), appelsien en appels. Lichte tonen van gras en hooi. Geroosterde noten. En croissants. Vers gebakken. Het mondgevoel is romig. Middellange afdronk, kruidig en zoet (vanille, marsepein). ‘Modern’, maar dan in positieve zin (fris en clean). Erg aangename en makkelijk drinkbare whisky. 88/100

1 jun

Glen Keith 40y 1970, The Whisky Agency

Geweldig veel Glen Keith 1970 is er niet geweest, maar het was wel allemaal top. Bij mijn weten bestaat er een Malts of Scotland, twee Silver Seals, een botteling voor The Whisky Fair en drie onder de vlag van The Whisky Agency: de Landscapes, een gedeelde botteling met Three Rivers Tokyo en deze, die gedeeld werd met The Nectar. In totaal zeven vaten. Of beter zeven bottelingen, er kan hier en daar nog wat opgesplitst zijn geweest. Een schande dat ik er daar maar één van heb besproken. Dankzij Gunther (geweldig bedankt voor de sample!) maak ik die schande ongedaan.

 

Glen Keith 40 YO 1970/2011, 54.2%, The Whisky Agency with The NectarGlen Keith 40y 1970/2011, 54.2%, The Whisky Agency with The Nectar, bourbon hogshead, 163 bottles
Hèhè, die neus beantwoordt perfect aan mijn (hooggespannen) verwachtingen. Geweldig aromatisch, zoet en super-fruitig. Vanillecrème, smeuïge honing en veel (heel veel) sappig fruit, zoals perziken, rijpe peren, sappige abrikozen, verse ananas, meloen en mango. Zalig! Zelfs een beetje kokos. Zachte kruiden zoals dille en munt, gevolgd door bloemen van de weide. Ondanks de leeftijd maar een heel weinig eik, amper waar te nemen. Op de smaak treedt deze eik iets meer op de voorgrond, zoals wel vaker, maar het blijft allemaal erg binnen de perken. Het fruit speelt duidelijk de eerste viool. Pompelmoes (fantastische bitterheid), mango, abrikozen, ananas, meloen en een hint van passievrucht (fantastische tropische toets). Hooi en heide komen ook nog om de hoek kijken en zorgen samen met de eik en kruiden (zoals daar zijn: peper, nootmuskaat en zoethout) voor wat extra body. Zelfs een lichte rokerigheid helemaal op het einde. Rook van het hout. Lange en vooral fruitige afdronk. Enkel een beetje kruiden mogen nog meespelen met het fruit. Wat een dijk van een whisky! En spijtig dat ik moet teruggrijpen naar bottelingen van twee jaar geleden om dit soort scores te kunnen geven. 93/100

25 mei

1 reactie

Intermezzo: Glen Keith 1970, Malts of Scotland #6042

Vandaag en morgen maak ik graag tijd voor een zijsprongetje in het rijtje, nl. voor twee van de nieuwe Malts of Scotland bottelingen. Omdat ik toch in de sfeer van toppers wil blijven, is mijn keuze uit de nieuwe bottelingen nogal gericht, ik licht er immers een Glen Keith 1970 en een Caperdonich 1972 uit.

 

Glen Keith 40y 1970/2011, 47.9%, Malts of Scotland, Bourbon Hogshead #6042, 163 bottles
Ruiken: yeeha! Proeven: yeeha! Jawadde, dit is goed! En zo absoluut mijn ding… Enorm fruitige neus. Sappig, rijp fruit, onmogelijk om alle associaties te vangen. Zowel wit Europees fruit (ik denk aan perzik, peer en gele appels) als de meer tropische variant (lychee, ananas, mango), en telkens de meest sappige varianten. Het-sap-druipend-van-je-kin variant. Met je neus boven een kom superieure fruitsla. Vervolgens met je neus boven een aantal kruidenthees. Ijzerkruid, zoethout, linde… Wat honing in die thees. Nog iets anders zoets. Nougat? Vanillepudding. Gewoon fantastisch die neus. Ook op de tong roept het fruit het hardst om de aandacht, met de tropische variant die pas naar het einde de kop opsteekt. Veel ananas. Wat eik en pompelmoes geven het geheel een perfecte bitterheid. Net als een lichte kruidigheid. Kaneel. Op een warme appeltaart. Een klein beetje gember ook. De gekonfijte versie. Fruit, zoet en bitter perfect gebalanceerd. Lange, fruitige finish met diezelfde zalige bitterheid. Nu echt wel op pompelmoes, en het tropisch fruit dat zich niet weg laat drukken. Sublieme whisky. 93/100

190 euro kost deze veertigjarige whisky, maar als je een fles wil aanschaffen, zou ik daar niet al te lang mee wachten.

20 apr

4 Reacties

Glenisla

Net als Craigduff is ook Glenisla een naam waaronder Signatory geturfde Glen Keith bottelde. Tijdens de jaren zeventig durfde Glen Keith al eens te experimenteren met geturfde runs, en dit door licht geturfde malt en zwaar geturfd water bij elke wash toe te voegen. Naar het schijnt zou men voor de Glenisla het geturfde water zelfs eerst door de still gejaagd hebben om de turfconcentratie nog te verhogen. Het resultaat werd gebruikt voor blends, o.a. voor de ‘Century of Malts’ botteling van Chivas. Toch kon Signatory enkele vaten in handen krijgen en bottelen als single malt.

 

Glenisla 28y 1977/2006, 48.6%, Signatory Cask Strength Collection, cask 19598, 274 bottles
Mmm, geweldig peaty is dit niet. De neus moet het vooral hebben van grassige tonen (gedroogde bloemen, nat hooi, stro) en daarna van lichte farmy tonen (mest tussen het stro). Vanille ook, en een beetje peer. Alhoewel, dat beetje fruit neigt op de duur meer naar zeep. En dat stoort. Ook de smaak is grassig en wat farmy (minder dan op de neus echter) maar daarnaast ook granig (popcorn). Noten heb ik nog, net als vanille. Het geheel wordt vrij bitter en droog. De granen en de alcohol beginnen te domineren. Eau de vie? Korte, alcoholische afdronk. Nee, het licht zepige op de neus en de te grote bitterheid op de smaak maken dat deze whisky mij absoluut niet kan bekoren, doe mij dan maar de Craigduff! 68/100

11 feb

1 reactie

Craigduff

Craigduff is geturfde Glen Keith, bij mijn weten enkel door Signatory gebotteld. Naast de onderstaande 1973 is er nog een andere 1973 (vat 2514) door hen onder dezelfde naam op flessen getrokken. Signatory heeft trouwens ook een Glenisla op de markt gebracht, een nog zwaarder geturfd Glen Keith experiment.
Toen Signatory z’n eerste Craigduff 1973 bottelde, ging men er verkeerdelijk van uit dat het om geturfde Strathisla ging, maar nader onderzoek wees uit dat de whisky gedistilleerd werd op Glen Keith. Het label vermeldt dus een verkeerde distilleerderij.
Het experiment dat men op Glen Keith uitvoerde, was op basis van licht geturfde malt én zwaar geturfd water dat bij elke wash toegevoegd werd, à ratio van 10 gallons (een kleine 38 liter) per wash.

 

Craigduff 32y 1973/2005, 49.4%, Signatory Cask Strength Collection, sherry butt #2513, 566 bottles
Frisse, levendige en complexe neus. Cleane turf, geen medicinale elementen, wel veel bijenwas, honing, noten, vers gemaaid gras, composterend tuinafval (dat valt hier heel wat beter mee dan het zo neergeschreven overkomt), wat frisse kruiden ook (the herbal kind). Erg lekker! Op de smaak is hij stevig en mondvullend, waxy, licht rokerig en grassig. Het niveau van de neus wordt hier niet helemaal doorgetrokken, het frisse en zoete ontbreekt. Wat kruiden naar het einde, net als hars. Vooral het waxy karakter valt op. Middellange, eerder droge en kruidige afdronk. Van neus over smaak naar afdronk gaat het van heerlijk tot matig. 86/100

18 mrt

1 reactie

Glen Keith 1990, Malts of Scotland

Nog twee Malts of Scotland wachten op proeven. Ik begin met een Glen Keith, morgen een Glengoyne.

 
Glen Keith 19y 1990/2010, 52.1%, Malts of Scotland, cask 13678, 232 bottles – Speyside
Mmm, die neus lijkt me weer dik in orde. Zacht en fris met veel fruit. Ik heb druivensap, banaan (nog wat groen) en pompelmoes. Maar ook bloemen en bloesems, linde en honing. En een waxy touch om het helemaal af te maken. Zalig seg! De smaak is vol en smeuïg op kruidenthee (met honing), citrus en wat hout. Licht drogend. Kruiden naar het eind en in de middellange afdronk. Deze Glen Keith is een topper op de neus en meer dan aangenaam op de tong. Weer een verdomd knappe vatselectie van de Malts of Scotland en voor 75 euro zeer koopwaardig. 88/100

28 feb

1 reactie

Twee Daily Drams

Daily Dram is de naam van een reeks whisky’s gebotteld door The Nectar – Belgische whiskyinvoerder en verdeler – samen met de Nederlandse invoerders Bresser & Timmer. De deskundige neus van Mario Groteklaes (The Nectar) is bepalend bij de selectie van de vaten. En gezien de reputatie van Mario’s neus hebben deze whisky’s over het algemeen dan ook een erg goeie prijs/kwaliteitverhouding.
Vermits dit Belgisch bottelingen zijn, heeft ons land meteen een stevig aantal flessen ter beschikking, waar dat bij bv. Britse onafhankelijke bottelingen meestal maar enkele zijn.
De reeks bestaat ondertussen al enkele jaren (zie o.a. de Rosebank 25y 1981/2006), maar kreeg recent een facelift. Deze facelift ging gepaard met de invoering van het whiskyanagram. Ik denk spontaan aan de Mad Glance, de Local Ai, de Feral Clangs, de Long Red en de lichtjes fantastische Aloha Grip. Een tasting note van deze – jawel, u hebt het juist – Laphroaig volgt later, er zijn hier de laatste tijd al genoeg Laphroaigs de revue gepasseerd me dunkt, je zou nog gaan denken dat ik een boontje heb voor dat spul. Soit, op deze manier is elke botteling dus – even – een puzzel.

 
Glen Keith ‘Keen Light’ 30y 1978/2008, 46%, The Nectar, Daily Dram – Speyside – 88/100
Erg lekkere nieuwe botteling van The Nectar. Zachte, frisse neus met veel (wit) fruit, veel hout en lichte rook. Balsamico! Ook de smaak is erg zacht. Zoet, noten, fruit en weer die lichte rokerigheid. Ook de afdronk is lekker, fruitig.
 
Cooley ‘The Mad(eira) Angel’ 15y 1993/2008, 46%, The Nectar, Daily Dram, Madeira finish, 370 bottles – Ireland – 83/100
Whisky gefinished op een Madeiravat. Aiai… Zowel de neus als de smaak zijn zoet en fruitig (citrus, appel). Ook wat kruiden, vooral in de smaak dan. Andere kernwoorden zijn ‘vettig’ (boter), ‘karamel’ en ‘lichte rook’. Lange fruitige afdronk. Mijn reserves blijken ongegrond, dit is een meer dan lekkere whisky.