Spring naar inhoud

Posts from the ‘Craigellachie’ Category

1 mei

Craigellachie 20y 1991, A. Dewar Rattray

Schotlandreizigers die in Craigellachie belanden, moeten zeker ook de Speyside Cooperage en z’n visitor centre bezoeken, eigenlijk interessanter en zeker unieker dan de distilleerderij. Jaarlijks worden er een 100.000 vaten vervaardigd, opnieuw geassambleerd. Ook het Craigellachie Hotel is een aanrader, net als de Macallan distillery die ook in Craigellachie ligt. Eigenlijk moet je ooit eens in Craigellachie geweest zijn, maar de gelijknamige distilleerderij is misschien nog het minst interessant.

 

Craigellachie 20y 1991/2011, 59.5%, A. Dewar Rattray, first fill bourbon #6921, 240 bottles
Wat bizarre maar ver van ongename neus. Geroosterde granen, smoutebollen en goed doorbakken frieten (no kidding). Gedroogde bloemen ook, wat al minder ongewoon is, net als groene appels, zoethout en gras. Wel, ik kan hier best van genieten, alhoewel ik deze combinatie niet elke dag ruik. Geen frieten op de smaak, alhoewel deze wel olieachtig is. En erg krachtig (60%, wat wil je). Zonder water is de smaak floraal (de gedroogde bloemen, gedroogd gras), zoet (honing), kruidig (peper, gember) en granig. Met water komt er wat fruit om de hoek kijken (appels, pompelmoes en kokos) en komt er ook eik bij. Naar het einde en in de afdronk wordt het wel droog en licht bitter. De afdronk is niet erg lang en kruidig. Bijzondere whisky, maar op de smaak (ook met water) net iets te bitter om hoger te scoren. 82/100

3 feb

Craigellachie 32y 1973, Douglas Laing Platinum

Craigellachie is niet meteen de meest bekende, laat staan meest sexy distilleerderij. Sedert 1998 is het in handen van John Dewar & Sons (deel van de Bacardi groep), die ook MacDuff en Aberfeldy in portefeuille hebben. Craigellachie, gelegen aan de samenvloeiing van de Spey en de Fiddich, is misschien nog meer bekend van z’n hotel (mét indrukwekkende whiskybar) dan van z’n distilleerderij. En van de Speyside Cooperage natuurlijk. En van Macallan, inderdaad. Eigenlijk van heel wat… kortom, een must bij een bezoek aan Speyside.

 

Craigellachie 32y 1973/2005, 42.7%, Douglas Laing Platinum, 181 bts.
Zoete en grassige neus. Gedroogd gras, gaat richting hooi. Honing. Daarna fruit. Lekker, sappig fruit. Appels, appelsap. Vanille. Wat me ook opvalt, is de geur van geroosterde granen, het maken van muesli (dat is een jeugdherinnering). Natuuryoghurt, samen een ideaal ontbijt. Die neus is echt complex, er komt ook nog wat hout bij en een klein beetje hars. Ha, nu we het toch over bomen hebben: berkensap. Nog zo’n jeugdherinnering. Erg boeiende, lekkere, complexe neus. Op de smaak heb ik meer hout, kruiden, linde, munt en ook hier best wat fruit. Clementines, limoen. Honing, wat hars en een licht mineralige toets. Licht bitter op het einde en in de vrij lange, zoete, kruidige afdronk. Heerlijke genietwhisky, die blijft en blijft boeien. 89/100

2 apr

Een nieuwe Dez Mona en een oude Craigellachie

Dez Mona heeft met Hilfe Kommt eind vorig jaar een nieuwe plaat uitgebracht. Hun vorig album, Moments Of Dejection Or Despondency was wat mij betreft één van de beste Belgische albums ever. Maar ook deze is sterk. Misschien niet helemaal het niveau van Moments maar er staan toch weer enkele juweeltjes van songs op. Ik denk aan nummers à la Beyond Redemption, Carry On, Get out of Here, In the Yard en Jack’s Hat.
Dez Mona, toch wel van het boeiendste wat de Belgische muziekscène heden ten dage te bieden heeft als je ’t mij vraagt. Ik beluister hun nieuwe nog een keer, vandaag in het gezelschap van een oude Craigellachie. Eéntje uit 1962, in 1987 gebotteld door Moncreiffe.

 
Craigellachie – Glenlivet 25y 1962, 46%, Moncreiffe & Co for Meregalli ’87
Een Craigellachie, dat is weer even geleden. 23 jaar geleden op flessen getrokken, dat zou wel eens wat old bottle toestanden kunnen opleveren. En inderdaad, in de neus oude kleren (een koffer op zolder met oude kledij van één of andere overleden groottante), oude boeken, de geur van een antiquariaat, antiekwas, zilverpoets. Dit alles vermengd met gedroogd fruit, zoethout en noten. Lekkere hoor! De smaak is zoet (honing) en kruidig. Het zoethout, wat peper en nootmuskaat ontwaar ik. Wat grassing ook wel. Licht mineralig. Redelijk lange, krudige afdronk. Ongetwijfeld niet meer hetzelfde als bij botteling, maar misschien wel beter. 87/100

7 jul

Dewar Rattray

Een bottelaar die nog niet de revue is gepasseerd, is Dewar Rattray. De naam verwijst naar de twee stichters, Andrew Dewar en William Rattray. Zij stampten in 1868 het bedrijf A. Dewar Rattray uit de grond, dat zich in de beginjaren voornamelijk toelegde op de import van Franse wijn en Italiaanse olijfolie en sterke drank. Na een tijdje werd de activiteit uitgebreid naar de blending en de opslag van malt en grain whisky. De firma werd de vertegenwoordiger en makelaar van verschillende Highland distilleerders.
De drooglegging van de jaren 1920 maakte ook bij de whiskymakelaars slachtoffers. Dewar Rattray diende de zaak te verkopen aan William Walker. Walker slaagde erin de zaak niet alleen draaiende te houden, maar ook uit te breiden met de overname van enkele kleinere handelaars.
Vandaag is Dewar Rattray opnieuw in familiehanden. Huidige eigenaar Tim Morrison is immers afstammeling van stichter Andrew Dewar. Morrison had z’n sporen verdiend bij Morrison Bowmore Distillers.

2004 werd een sleuteljaar voor de bottelaar. Het was in dat jaar dat Tim Morrison besloot enkele van de vaten die hij zelf geselecteerd had te bottelen. Dit luidde een nieuw hoofdstuk in de geschiedenis van Dewar Rattray en een hele reeks eigen bottelingen in.
Dewar Rattray bottelt al z’n single malts als Single Cask en op vatsterkte. De whisky wordt nooit gekleurd en is altijd un-chillfiltered. Je vindt ze onder het Dewar Rattray Cask Collection label.

Twee Speysiders van deze bottelaar:
 
Craigellachie 15y 1989/2005, 54.2%, Dewar Rattray, refill cask 3882, 315 bottles – Speyside – 78/100
Zoete (honing) neus met veel rijp fruit. Appel, perzik. Peer. Yep, that’s it, echt de geur van een rijpe peer. Ook de smaak is erg fruitig en zoet. De honing weer. En een beetje peper ook. Middellange zoete afdronk. Niet slecht, maar mag iets complexer.
 
Glenglassaugh 21y 1986/2007, 53.4%, Dewar Rattray, sherry cask 162, 399 bottles – Speyside – 65/100
Zware sherry neus met ‘Maggi’ associaties. Sinaas ook. Smaak is erg zoet en wat bitter. Karamel. Korte, ietwat bittere afdronk met terugkerende karamel. Tegenvaller.