Een nieuwe Dez Mona en een oude Craigellachie

Dez Mona heeft met Hilfe Kommt eind vorig jaar een nieuwe plaat uitgebracht. Hun vorig album, Moments Of Dejection Or Despondency was wat mij betreft één van de beste Belgische albums ever. Maar ook deze is sterk. Misschien niet helemaal het niveau van Moments maar er staan toch weer enkele juweeltjes van songs op. Ik denk aan nummers à la Beyond Redemption, Carry On, Get out of Here, In the Yard en Jack’s Hat.
Dez Mona, toch wel van het boeiendste wat de Belgische muziekscène heden ten dage te bieden heeft als je ’t mij vraagt. Ik beluister hun nieuwe nog een keer, vandaag in het gezelschap van een oude Craigellachie. Eéntje uit 1962, in 1987 gebotteld door Moncreiffe.

 
Craigellachie – Glenlivet 25y 1962, 46%, Moncreiffe & Co for Meregalli ’87
Een Craigellachie, dat is weer even geleden. 23 jaar geleden op flessen getrokken, dat zou wel eens wat old bottle toestanden kunnen opleveren. En inderdaad, in de neus oude kleren (een koffer op zolder met oude kledij van één of andere overleden groottante), oude boeken, de geur van een antiquariaat, antiekwas, zilverpoets. Dit alles vermengd met gedroogd fruit, zoethout en noten. Lekkere hoor! De smaak is zoet (honing) en kruidig. Het zoethout, wat peper en nootmuskaat ontwaar ik. Wat grassing ook wel. Licht mineralig. Redelijk lange, krudige afdronk. Ongetwijfeld niet meer hetzelfde als bij botteling, maar misschien wel beter. 87/100