Spring naar inhoud

Posts from the ‘Cooley’ Category

21 mei

Cooley 13y 1999, The Whisky Mercenary

Cooley 1999, het kan me bekoren, erg bekoren. Wel ja. Ook Jürgen draagt gezwind z’n steentje tot de reputatie bij.

 

Cooley 13 YO 1999/2013, 51.4%, The Whisky MercenaryCooley 13y 1999/2013, 51.4%, The Whisky Mercenary
Ronde, zoete en fruitige neus, met onderliggend mineralen en een lichte rokerigheid. Laat ons met het fruit beginnen. Ik ruik perziken, lychees, meloenen en rijpe kruisbessen. Suikerspin, vanille, butterscotch en mokka-ijswat het zoete betreft. Gekonfijte gember. De mineralen? Wel, daar zorgen nat gras en gepoetst zilverwerk voor. Zachte turfrook. Bijenwas en kaarsvet. Waxy, that is. Bingo, opnieuw. Maar laat ons niet vergeten te proeven. Erg zacht en romig. Zijdezacht. Het fruit (mandarijn, appels, ananas) behoudt de bovenhand, de zoete elementen spelen mee, de kruiden (peper, kaneel, zoethout, gember) treden iets meer op de voorgrond. De turfrook blijft discreet aanwezig. De was doet ook nog mee. Zilt als extraatje. Lange afdronk, zoet, fruitig en licht rokerig. Wat minder turfrook dan in zusterbottelingen, wat zachter ook. Maar opnieuw volledig mijn ding. Mocht je de Thosop gemist hebben, krijg je nu een herkansing. 90/100

24 aug

3 Reacties

Cooley 1999, Thosop

Iets waar ik altijd reikhalzend naar uitkijk, is een nieuwe Thosop botteling. En deze maand zijn dat er twee, een Aberlour 1985 en deze Cooley 1999. Een beetje een vreemde eend in de bijt, want de eerste niet-Schotse whisky onder het Handwritten Label. En dan is het nog een erg jonge Ier. Tot ik ‘m proefde, toen leek het ineens niet meer dan logisch dat hij onder dit label z’n plaats heeft. Cooley kan immers zowel erg matige dingen produceren als af en toe prachtige. Denk maar aan sommige jonge Cooley’s gebotteld door Cadenhead.

 

Cooley 1999/2012, 53.3%, Thosop, Handwritten label, 179 bottles
Erg zachte en elegante neus met de perfecte hoeveelheid turf. Dat wil zeggen: je ruikt de turf, je hoeft er niet naar te zoeken, maar hij gaat helemaal niet domineren. Integendeel, de turf ondersteunt het geheel en maakt het extra complex, geeft het diepte. Wat het meest op de voorgrond treedt, is fruit. En dat kan ik altijd bijzonder appreciëren. Roze pompelmoes, mandarijn, ananas en meloen. Vanille. Bijenwas, nog zoiets dat alleen maar een meerwaarde is. En dan krijgt hij op de duur nog een farmy-kantje ook. Nog een punt erbij. Hooi, stallen, dat soort zaken dus. In de verre verte misschien zelfs wat mest (aandachtige lezers weten dat ook dat in tegenstelling tot wat het lijkt een pluspunt is). Geweldige neus. Complex, gelaagd, subtiel en elegant. Het goede nieuws is dat de smaak niet onderdoet. Zacht en romig, fruitig en kruidig, licht rokerig,en waxy. Roze pompelmoes, meloen en ananas wat het fruit betreft, gember, zoethout en peper wat de kruiden betreft. Een beetje zout en vanille vervolledigen. De turfrook is aanwezig, op dezelfde manier als in de geur, in perfecte hoeveelheden dus. Eik proef ik ook wel, maar net als de turf bescheiden, puur als meerwaarde. Lange, kruidige afdronk, met een beetje zilt en zachte turf. Belachelijke score voor twaalf jaar oude Cooley, ik weet het. Het is op mijn schaal echter niet anders. M’n fles is gereserveerd. 91/100

7 mei

Cooley 10y 2000, A. Dewar Rattray

Let’s go Irish again. De Ierse distilleerderij Cooley brengt met Kilbeggan, Greenore, Connemara en Tyrconnell enkele bekende labels op de markt, maar onafhankelijke bottelingen verschijnen meestal onder de naam Cooley (of onder een andere naam zoals Drunken Angel of varianten). Waar Connemara bv. typisch een geturfde whisky is en Tyrconnell niet, kunnen onafhankelijke Cooley bottelingen dus het één of het ander zijn.

 

Cooley 10y 2000/2011, 46%, A. Dewar Rattray, barrel #3240, 262 bottles
In de geur van deze Cooley is alvast amper turfrook te bespeuren, maar des te meer florale en fruitige aroma’s. Gras, boterbloemen, andere weide- en veldbloemen, pompelmoes, citroen en gele appels. Ha, ook wat banaan. Naast al deze frisse sensaties best wat honing en vanille. Groene thee duikt ook nog op. Fris. Romig en zacht op de tong, grassig en zoet. Citroensnoepjes. Ananas (in blik). Lichte, ondersteunende eik. Lijnzaadolie in de verte. En toch iets heel licht rokerigs. Eerder van het hout. Naar het einde toe pompelmoes en kruiden, het laat je mond licht bitter achter. Middellange, droge afdronk op citrus en kruiden. Een aangename en vlotdrinkbare lentewhisky. De mensen van Cooley kunnen whisky maken, maar dat wisten we al langer. 84/100

17 jan

2 Reacties

‘Jag Loan Needed’ wedding dram, Cooley

’Jag Loan Needed’, dat kan bijna niet anders dan een botteling van The Nectar zijn, onder hun vorige anagram label. Maar deze is geen gewone botteling, hij heeft volgens mij ook nooit in de winkels gelegen. Deze whisky werd gebotteld voor het huwelijk van Jan Broekmans. Meer nog, hij werd gedistilleerd op 24 maart 1999, de dag dat hij zijn echtgenote voor het eerst ontmoette, en gebotteld op de dag van hun huwelijk, 11 november 2008.

 

‘Jag Loan Needed’ wedding dram 9y 1999/2008, 59.6%, The Nectar, Cooley Distillery
Mmm, lekkere neus. Prikkelend en levendig. Zoet (vanille, butterscotch en marsepein), granig en fruitig (appels, perziken en peren). Daarna ook een beetje kruidig (kaneel en gember). En dat alles op een tapijtje (om geen ‘bedje’ te gebruiken) van zachte turfrook. Rond en vol mondgevoel waar de zoete turf de eerste viool speelt. Honing en vanille ronden de scherpe kantjes van de turf af. De gember zit ook hier, maar is gekonfijt. Peper en kaneel heb ik ook nog. En daaronder priemen fruitige tonen. Warme appels, banaan (misschien nog wat groen, maar zo heb ik ze het liefst) en ananas in blik. Licht drogend, maar nooit storend, alhoewel water het geheel nog wat zoeter maakt (en zoals even vaak ook de rook meer naar voren brengt). Vrij lange afdronk op kruidige en zoete turf. Knappe vatselectie van de heer Broekmans. 88/100

21 aug

1 reactie

Cooley 10y, Cadenhead

Cadenhead heeft een aantal Cooley’s uitgebracht, op leeftijden tussen 10 en 16 jaar. Het betreft hier eigenlijk geturfde Connemara – het bekenste product van de Ierse distilleerderij – gerijpt op bourbonvat.

 
Cooley 10y, 59.3%, Cadenhead, 2003, 234 bottles
En een verdomd lekkere Connemara. Geen heftige turf op de neus, maar wel zachte en zoete, vermengd met veel fruit. Peer, meloen, pruimen, rijpe sinaas… door honing overgoten. Lichte farmy notes ook (stallen), zalig seg. Diezelfde lekkere turf (farmy en zoet) op de tong, naast notes van limoen, hooi en hout. Die laatste twee verdwijnen met enkele druppeltjes water. Redelijk lange finish op pompelmoes en turf. Op het eerste zicht misschien een nogal hoge score voor een 10-jarige Connemara, maar proef hem, neem er je tijd voor en je geeft me gelijk (of ook niet natuurlijk). 90/100

24 nov

1 reactie

Our Angel

Gisteren een geweldige Brora & Clynelish tasting gehad, maar met amper twee uur slaap wil de kop vandaag niet echt mee, dat verslagje volgt dus morgen of overmorgen. In de plaats daarvan mijn bevindingen van Our Angel, die ik vorige week (nog eens) gedronken heb. The Drunken Angel en The Mad(eira) Angel hebben we al gehad. Telkens ging het om vaten van Cooley, de Ierse distilleerderij achter o.a. Connemara en Tyrconnell, gebotteld door The Nectar. Ook deze ‘Our Angel’ is een Cooley, maar een bijzondere want geselecteerd door de deelnemers van de Cooley Masterclass op het Spirits in the Sky festival te Leuven, editie 2008. Zij kregen een aantal cask samples te proeven en deze won het pleit, wat me na proeven niet verbaasde.

 
Cooley ‘Our Angel’ 9y 1999, 46%, Daily Dram – Ireland – 87/100
Zoete maar vooral fruitige whisky. Perzik, ananas, (sappige) peer, crème de banane, honing, bloemen. Zeer fris en vooral erg lekker, zowel op de neus als in de smaak. Ideaal op een zomers terrasje, maar eigenlijk evengoed op eender welke andere plek want dit is een pure genietwhisky. Wel oppassen want hij kapt erg makkelijk binnen.

28 feb

1 reactie

Twee Daily Drams

Daily Dram is de naam van een reeks whisky’s gebotteld door The Nectar – Belgische whiskyinvoerder en verdeler – samen met de Nederlandse invoerders Bresser & Timmer. De deskundige neus van Mario Groteklaes (The Nectar) is bepalend bij de selectie van de vaten. En gezien de reputatie van Mario’s neus hebben deze whisky’s over het algemeen dan ook een erg goeie prijs/kwaliteitverhouding.
Vermits dit Belgisch bottelingen zijn, heeft ons land meteen een stevig aantal flessen ter beschikking, waar dat bij bv. Britse onafhankelijke bottelingen meestal maar enkele zijn.
De reeks bestaat ondertussen al enkele jaren (zie o.a. de Rosebank 25y 1981/2006), maar kreeg recent een facelift. Deze facelift ging gepaard met de invoering van het whiskyanagram. Ik denk spontaan aan de Mad Glance, de Local Ai, de Feral Clangs, de Long Red en de lichtjes fantastische Aloha Grip. Een tasting note van deze – jawel, u hebt het juist – Laphroaig volgt later, er zijn hier de laatste tijd al genoeg Laphroaigs de revue gepasseerd me dunkt, je zou nog gaan denken dat ik een boontje heb voor dat spul. Soit, op deze manier is elke botteling dus – even – een puzzel.

 
Glen Keith ‘Keen Light’ 30y 1978/2008, 46%, The Nectar, Daily Dram – Speyside – 88/100
Erg lekkere nieuwe botteling van The Nectar. Zachte, frisse neus met veel (wit) fruit, veel hout en lichte rook. Balsamico! Ook de smaak is erg zacht. Zoet, noten, fruit en weer die lichte rokerigheid. Ook de afdronk is lekker, fruitig.
 
Cooley ‘The Mad(eira) Angel’ 15y 1993/2008, 46%, The Nectar, Daily Dram, Madeira finish, 370 bottles – Ireland – 83/100
Whisky gefinished op een Madeiravat. Aiai… Zowel de neus als de smaak zijn zoet en fruitig (citrus, appel). Ook wat kruiden, vooral in de smaak dan. Andere kernwoorden zijn ‘vettig’ (boter), ‘karamel’ en ‘lichte rook’. Lange fruitige afdronk. Mijn reserves blijken ongegrond, dit is een meer dan lekkere whisky.

7 apr

1 reactie

Enkele Ierse single malts

En om het hoofdstuk Ierland af te sluiten, hieronder proefnotities van enkele Ierse single malts:
 
Bushmills 10y, 40%, OB 1999 – Ireland – 66/100
Moutig, beetje zoet ook. Vanille, zowel in smaak als afdronk. Erg zacht, té zacht. Mist kracht, complexiteit, finesse… Kan doorgaan voor een betere blend, maar is een zwakke malt.
 
Cooley ‘The Drunken Angel’ 15y 1992/2007, 46%, Daily Dram, 65 bottles – Ireland – 72/100
Botteling voor The Nectar (Daily Dram). Fruitige neus met banaan en citrus en beetje kruiden. Zachte zoete smaak (Ierse whisky weet je). Ook de afdronk is zacht en zoet. Lekker, zonder echt bijzonder te zijn.
 
Tyrconnell Single Malt, 40%, OB 2006 – Ireland – 68/100
Niet ouder dan 8 jaar is deze malt. Cleane, zachte neus met veel graan en vanille. Karamel ook. En een beetje fruit (peer?). Fruitige smaak. Citrus, ananas. Kweepeer. Beetje wijn-ig… middellange afdronk. Mist kracht. In het beste geval voor ’s zomers op een terrasje.