Spring naar inhoud

Posts from the ‘Benrinnes’ Category

30 mei

Benrinnes 24y 1972, Signatory

Benrinnes, zo één van die behoorlijk onbekende distilleerderijen. Het is ook nog maar de vijfde die ik hier bespreek. De vorige vier scoorden maar matig, dit is een kanon. Bedankt om deze te delen Bert!

 

Benrinnes 24 YO 1972, 56.3%, Signatory, cask 9602Benrinnes 24y 1972/1997, 56.3%, Signatory, cask 9602, 394 bottles
Zalige sherryneus. Erg rijk en vol. Noten, gekarameliseerde appels, warme cake, kersen, aardbeien met suiker, tabak, hooi, drop… en dat blijft maar komen, en dat blijft maar evolueren. Daarna gaat de geur de tropische kant op. Mango, meloen, papaja. Prachtig vind ik dit. Bruine suiker. En dan iets wat ik nog maar zelden in whisky heb geroken: geroosterde sesamzaadjes. Gomasio, iemand? Ja, ook dat beetje zout zit er in. Het geheel wordt ondersteund door sappige eik. Wat een ontdekking! De smaak houdt dit niveau niet helemaal aan, maar ook hier blijft het toch genieten. Appelsienen en kersen op een bedje, of zeg maar bed) van kruiden. Hoestsiroop. Karamel. En een licht vegetale toets. Veel eik en ook okkernoten, welke maken dat het naar het einde toe vrij droog en een beetje bitter wordt. Krachtig en explosief. De afdronk is redelijk lang en licht drogend, met koffie en munt als extra. Zou het kunnen dat 15 jaar flesrijping zo z’n meerwaarde heeft? De vraag stellen, is ze beantwoorden. 91/100

18 okt

Benrinnes 1993/2011, Connoisseurs Choice

Benrinnes werd gebouwd in 1826 maar werd amper drie jaar later al vernietigd door een overstroming, komende van de berg Ben Rinnes. Onmiddellijk werd overgegaan tot het bouwen van een nieuwe distilleerderij, vlakbij de eerste, op de gronden van de Lyne of Rutherie boerderij, de naam waaronder de distilleerderij in het begin ook opereerde. In 1864 werd het opnieuw Benrinnes distillery.

 

Benrinnes 1993/2011, 43%, Gordon & MacPhail, Connoisseurs Choice
Frisse, cleane neus op vers gemaaid gras, allerlei noten, hars en florale tonen. Bloemen in het gras. Daarna krijg ik de geur van sinaas, van koffie met (veel) melk en uiteindelijk zelfs ook een beetje rook. De smaak is rond en vrij stevig. Noten en melkchocolade vallen op, net als het hars dat ik ook in de geur aantrof. Deze Benrinnes wordt langzaamaan zoeter, de chocolade wordt vervoegd door nougat en honing. Sinaas ook. Het zoete groeit echt, en verdrukt op de duur de rest. DE afdronk is niet erg lang en vooral zoet. Best lekker, maar op de duur gaan de ééntoning zoete tonen toch wat vervelen. 83/100

19 jan

Benrinnes 26y 1984, Kintra

Benrinnes is een distilleerderij waar ik nog niet veel bottelingen van geproefd heb. Het is dan ook een typische blenderswhisky, alhoewel er af en toe toch ook single malts van verschijnen, meestal onder onafhankelijke labels.
De geschiedenis van Benrinnes gaat terug tot 1826 en naar goede gewoonte is de distilleerderij doorheen de jaren enkele malen van eigenaar veranderd, om uiteindelijk in de handen van het huidige Diageo terchtgekomen.

 

Benrinnes 26y 1984/2011, 58.3%, Kintra Single Cask Collection, refill sherry butt #2272, 120 bottles
Vrij onaangename neus op tonen van natte kranten, al even nat karton, gekookte artisjok en champignons. Klink niet erg aanlokkelijk, geef toe. Toch nog even zoeken naar wat aangenamere tonen… Schoensmeer misschien? Ja, schoensmeer. En ook iets vlezigs. Ham. En zachte karamel. Oké, misschien niet geheel onaangenaam, maar genieten is er toch niet bij. Krachtig en alcoholisch op de tong. Kirsch. Eau de vie van pruimen. Bitter. Tonic. Water brengt misschien beterschap. Met water wordt het grassiger en komt er fruit door, ik denk aan mandarijn. Maar ook hier komt het niet in de buurt van lekker. Middellange, bittere afdronk. Nope, dit is het niet. 71/100

14 dec

Benrinnes 1988, Malts of Scotland

De Benrinnes proefde ik een tijdje geleden. Hieronder mijn notes.

 
Benrinnes 21y 1988/2009, 46.3%, Malts of Scotland, 2009, cask 888, 175 bottles – Speyside
Mooie zachte, fruitige en licht zoete neus op sinaas, ananas, honing, amandel (marsepein!), granen (muesli) en gras. Wat mineralig ook, de natte steen. Ook de smaak geeft fruit (citrus, peer), maar ook vanille, een beetje hout en kruiden. Subtiele turf erdoorheen. Wat bitter op het einde. Eerder korte, fruitige afdronk, beetje zurig. Al bij al lekkere whisky, deze Benrinnes. 82/100

25 aug

Enkele Speysiders

Vandaag maak ik tijd voor enkele Speysiders die ik tot op heden heb verwaarloosd. Soms ten onrechte, soms ook niet zo blijkt.

 
Deanston 12y, 46.3%, OB, 2008 – Speyside – 67/100
Deze whisky hebben ze vóór het bottelen nog enkele weken op nieuwe eiken vaten gestoken, kwestie van het vocht een extra zoete touch te geven. En dat hadden ze beter niet gedaan. De whisky is inderdaad behoorlijk zoet (vanille, honing), maar het hout is te dominant, wat resulteert in een erg droge whisky op hooi, hout, zoethout en andere bittere toestanden. Daarnaast heeft de neus nog wel een beetje fruit en granen, en de smaak fruit (sinaas), suiker en een lichte kruidige touch, maar het geheel is te droog en te bitter. Droge, eerder korte afdronk. Saai allemaal, mist de nodige complexiteit. Toch wel een beetje een teleurstelling, mijn eerste Deanston.
 
Glencraig 33y 1974/2008, 50.5%, SMWS 104.9 ‘Church incense in naughty dungeons’, 204 bottles – Speyside – 87/100
Glencraig bottelingen zijn zeldzaam, om de eenvoudige reden dat de distilleerderij maar een korte tijd actief was, van de jaren zestig tot begin jaren tachtig. Deze 1974 heeft een erg frisse neus met bloesems en fruit. Beetje waxy. Ook de smaak is erg fruitig, evoluerend naar kruidig. Erg lekker.
 
Benrinnes 11y 1996/2008, 46%, Dun Bheagan, cask 91022, Tokay finish, 288 bottles – Speyside – 72/100
Neus: fruit (sinaas) en bloemen. Oeh, na een tijdje ook lijm, wat hier toch wel een storend element is (hoeft niet altijd zo te zijn). Smaak: zoet (vanille), pudding (vanille pudding dus), wijnachtig. Geen al te beste wijn. Middellange zoete finish met citrustonen. Niet bijzonder. Whisky en Tokay, het wil maar niet lukken.