Glendronach 16y 1992

Vandaag en morgen is het Glendronach-time. Ik begin met een botteling van een paar jaar geleden, morgen een nieuwe klepper.

Glendronach 16y 1992/2009, 57.2%, OB oloroso cask #1140, 598 bottles
Erg lekkere, sappige sherryneus. Voor het sappig karakter zorgt rood fruit zoals kersen en frambozen. Hij is ook zoet, met tonen van karamel, gele rozijnen en aardbeienconfituur. De geur heeft ook iets licht vegetaals. Voor de rest zijn er nog wat typische sherry-associaties zoals noten, leder en koffie. Niet veel kruiden echter. Wel stevige, ronde eik. Maar vooral het sappige rode fruit weet me te verleiden. Geweldige neus. De smaak is zoals wel vaker bij dit soort sherrybommen voor mij iets te droog, zeker naar het einde toe. Het begint nog op fruit, zoals rozijnen en pruimen, bramen en aardbeien. Daarna krijg ik koffie en leder. En dan zetten de eik, de noten en de kruiden (kaneel, peper, kruidnagel) zich door. Maar deze laatste smaken gaan dus overheersen. Lange, verwarmende en droge afdronk. Licht bitter (maar dan chocolade-bitterheid). Op de neus scoor ik dit negentig, omdat hij de mond iets te veel uitdroogt, wordt het 88/100