Twee Cadenheads

Glenallachie – Glenlivet 17y 1989/2007, 58.5%, Cadenhead, 240 bottles – Speyside – 84/100
Ha ha, een Glenallachie (met de klemtoon op de eerste a en niet op de tweede zoals een terechtwijzende mannelijk-gerokte blik mij duidelijk maakte), die hebben we nog niet gehad. Glenallachie maakt zo goed als uitsluitend whisky voor de blenders, heel af en toe wordt er eens een vat vrijgegeven om als single malt gebotteld te worden, meestal zonder al te veel indruk te maken. Laat mijn eerste Glenallachie dan meteen een uitzondering zijn, want deze is dus wel lekker. Wat blijft bij? De stevige neus met z’n houtskool, vanille, kaarsvet en fruit (abrikoos, perzik, dat soort); de karamel, noten, zilt en drop in de smaak en de kruidige afdronk. Dit alles resulterend in een mooie 84 punten.
 
Inchgower 18y 1989/2008, 57.6%, Cadenhead, 290 bottles – Speyside – 65/100
Neus is zonder water vrij gesloten. Enkel wat vanille. Met water thee en bloesems. Ook de smaak is zonder water een tegenvaller, alhoewel hij met water niet veel beter is. Zoet, wat vettig (boter?), beetje zoethout. Vrij korte afdronk.