Spring naar inhoud

Posts tagged ‘whisky review’

26 nov

Clynelish 14y

Clynelish 14 is één van die standaardbottelingen die mij maar matig kan bekoren, ondanks het feit dat ik een zwak heb voor het Clynelish profiel. Eens zien of de recentste batch hier verandering in brengt.

 

Clynelish 14y, 46%, OB 2011
Cleane, mineralige neus die start op granige en florale tonen, gevolgd door vanille, een beetje zilt en turf. Fruit? Ja, maar niet veel, appel misschien, en iets van rode bessen, maar dat fruit zit wel ver op de achtergrond. Bijenwas? Ja, maar ook dat eerder weggestoken. Zacht, romig mondgevoel, en qua smaak in het verlengde van de geur. Clean, mineralig, zoet (vanille en granen) en zilt. En ook hier een weinig fruit (appel), een even weinig was, maar wel wat meer kruiden (peper). Middellange, eerder droge afdronk op het zilt en de granen van de smaak, aangevuld met lichte rook en eik. Wat beter misschien dan vorige batchen, maar nog steeds geen hoogvlieger. 78/100

15 okt

1 reactie

Bunnahabhain ‘Toiteach’

Toiteach is Gaelic voor rokerig. Deze whisky is dus een geturfde whisky, wat we van Bunnahabhain niet gewoon zijn. Uit het recente verleden herinner ik me nog de Moine voor het Feise Isle 2004. De Toiteach vermeldt geen leeftijd. De gebruikte turf is trouwens mainland turf, anders dan de Islay turf die medicinaler en zilter is.

 

Bunnahabhain NAS ‘Toiteach’, 46%, OB, 2009
Zoete, granige en florale neus met een vegetaal kantje. Oxo. Gedroogde bloemen. Honing. Misschien wat noten. Turf erdoorheen, welke met de tijd meer op de voorgrond treedt. Matig, ben hier niet geweldig zot van. Op de smaak is de turf meteen daar, samen met de honing, sinaas en kruiden. Rokerig, zoet en kruidig dus. Het geheel is een beetje ruw. De finish is behoorlijk lang, zoet en rokerig. Correcte whisky met groeipotentieel zonder echt geweldig te zijn. 80/100

4 jul

De nieuwe Bowmore 12y

Terug met de beide voeten op de grond. En de nieuwe Bowmore 12y in de hand.

 

Bowmore 12y, 40%, OB 2010
Lichte neus op turf (maar in beperkte mate), zilt, een blik sardines (geopend weliswaar), sinaas, banaan en meloen, nat hout, honing, fudge… aangenaam. De smaak is wat dunnetjes (40%) en licht olieachtig. Je treft er de zachte turf en zilt van de neus aan. Daarnaast heb ik vanille, sinaas, eik, melkchocolade. Subtiel kruidigheid. Smooth. Lichte, middellange, licht bittere afdronk op kruiden en rook. Wordt zoeter naar het einde. Niet slecht en een stevige verbetering t.o.v. van vroegere batchen me dunkt. 83/100

6 mei

Black Bull 40y ‘Deluxe Blend’

Deze blend is niet zomaar een blend. Ten eerste is de jongste whisky die er in zit minstens 40 jaar oud, hij bevat ook niet veel anders dan single malt whisky. Benieuwd wat dat geeft.

 
Black Bull 40y ‘Deluxe Blend’, 40.2%, Duncan Taylor 2009
Wauw, op de neus geeft dat vuurwerk! Romige honing, bijenwas, zacht hout en fruit, veel fruit. Banaan, ananas, peer, perzik, meloen. Een lichte kruidigheid ook. Zacht, subtiel, complex… prachtig! Op de tong idem dito. Zacht, boterig, dik met het hout en de kruiden die je van oude whisky verwacht, vermengd met lekker fruit. Kruiden: zoethout, nootmuskaat, kruidnagel, peper. Fruit: banaan, perzik, sinaas. Lange, complexe afdronk in het verlengde van de smaak. Dit is een whisky die zowel oud als fris overkomt. Niet jong, niet duf. Knap! Neen, ze hebben daar bij Duncan Taylor geen rommel gebruikt voor deze blend, hier zitten oude pareltjes tussen. De beste blend van het moment? Het zou wel eens kunnen. 91/100

9 apr

Ben Nevis 1999 Jean Boyer

Ik heb de laatste maanden enkele verrassend lekkere Ben Nevis’en geproefd. Benieuwd of ook deze 1999 van Jean Boyer mij kan bekoren.

 
Ben Nevis 1999/2009, 40%, Jean Boyer Best Casks, 1980 bottles
Oh nee, dit wordt een tegenvaller. Scherpe neus op rubber, havermoutpap, kruiden en heel lichte rook. Na enige tijd komt er iets zurigs bovendrijven. De smaak is iets beter en steviger dan de 40% doet vermoeden. Fruitig en kruidig zijn de kernwoorden. Citroen en pompelmoes. Kruisbessen. Middellange, bittere finish. Nope, er bestaat heel wat betere recente Ben Nevis. 71/100

16 mrt

Rosebank 15y

Rosebank 15y, 50%, OB bottled 1980’s – Lowland
Scherpe, maltige en etherische neus, met gedroogd gras, granen, hars en kruiden. Na enige tijd komt er een klein beetje honing, ananas en bloemen door, wat de scherpe kantjes wat verzacht. Ook op de smaak toont ie zich scherp en zonder al te veel franjes. Droog en licht bitter met associaties van kruideninfusie, kruisbessen, pompelmoes, en zoethout. Erg recht-voor-de-raap. Eerder korte en lekker-bittere afdronk. Verre van slecht hoor, maar ik kan me voorstellen dat sommigen op dit smaakprofiel afknappen. 83/100

30 jan

Glenmorangie 10y

Glenmorangie 10y, 40%, OB 2007 – Highland
Lichte zilt in de neus, met wat zeepondertonen. Of is het ‘bloemig’? Fruitig ook. Rijpe perzik, abrikoos. Vanille. Smaak is zoet en licht kruidig. Wordt zoeter en zoeter. Korte zoete afdronk. Beter dan de 2000 botteling die ik al eens besprak, maar bijlange nog niet écht lekker te noemen. 72/100