Spring naar inhoud

Posts tagged ‘SMoS’

11 feb

Clynelish 34y 1972, Single Malts of Scotland

Aan Clynelish 1972 ga ik niet te veel woorden meer vuil maken. Het is Clynelish, het is 1972, ik vind dat lekker.

 

Clynelish 34y 1972/2007, 50.5%, Single Malts of Scotland, Speciality Drinks, casks 20156 & 24651, 409 bottles
Op de neus het heerlijkste wat Clynelish te bieden heeft. En dat is smeuïge was (kaarsen van bijenwas en boenwas), sappig fruit (perziken, peren, rode appels, ananas, papaja en pruimen), honing en een beetje zilt. Achter deze typische zaken gaan er mineralen schuil, kruiden zoals gember en zoethout, iets van peperkoek, suikerspin en zachte eik. Alles erg levendig en expressief. En dan ook nog wat subtiele rook op de achtergrond. Geweldig is dit. Het mondgevoel is rond en romig, en brengt een waslijst aan aroma’s naar voor. Honing en karamel zorgen voor een zoete toets. Appels, perziken en ananas voor een fruitige. Bijenwas voor een romige. Gember, peper, hars en eik voor de mooi bittere toets, die zeker naar het einde toe de kop op steekt. Zilt vult aan, samen met de delicate rook. De afdronk is lang en verwarmend, waxy, zoet en kruidig. Op de smaak is deze Clynelish misschien iets droger dan andere 1972’ers, maar dit is hier zeker geen minpunt, op de neus is het even geweldig. Bedankt Lars! 91/100

29 jun

Longmorn 36y 1970, Single Malts of Scotland

1969 is volgens velen (die ik niet tegenspreek) het beste jaar voor Longmorn. Met deze 1970 van Specialty Drinks zitten we daar dus dicht in de buurt.

 

Longmorn 36 YO 1970/2006, 56.1%, Single Malts of Scotland, sherry cask #28Longmorn 36y 1970/2006, 56.1%, Single Malts of Scotland, sherry cask #28, 255 bottles
Prikkelende geur. Wat alcoholisch (dit ís natuurlijk ook 56% alcohol) en scherp. Veel kruiden in het begin. Maar dat scherpe verdwijnt na enige tijd naar de achtergrond om plaats te maken voor fruit. Aardbeidenconfituur, bramen en cassis. Na enige tijd ook lichte tropische toetsen (lychee, meloen) maar niet zo rijk als de 1971 voor Spirito Divino bv. De kruiden verzachten wat van karakter. Gember en peper maken plaats voor nootmuskaat en kaneel. Gaat verder op vanille, marsepein en bijenwas. Onderliggend een lichte rokerigheid. En vrij veel eik ook. Op de smaak valt die eik nog meer op, het start behoorlijk droog. Maar er is voldoende zoets (zachte karamel) en fruit (perzik, meloen, aardbei, appelsien) aanwezig om het geheel te balanceren. Wel veel kruiden. Ik denk daarbij onder andere aan kruidnagel, kaneel, nootmuskaat en zoethout. En ook hier de zachte rook. Lange, kruidige afdronk met het fruit dat het onderspit delft. Misschien net iets te droog op de smaak om de negentig te halen. 89/100

16 feb

1 reactie

Clynelish 38y 1972, Single Malts of Scotland

Clynelish 1972. Geen verder commentaar. Bedankt Dominiek, ook voor deze.

 

Clynelish 38 YO 1972/2011, 42.1%, Single Malts of Scotland, cask 430341Clynelish 38y 1972/2011, 42.1%, Single Malts of Scotland (TWE), cask 430341, 439 bottles
Clynelish 1972, hoe kan dat in godsnaam tegenvallen? Effe de neus in het glas steken, maakt meteen duidelijk dat dat ook bij deze niet het geval zal zijn. Typische Clynelish 1972, op dezelfde manier als de Brora typische Brora 1972 was. Typisch Clynelish 1972, dan moet ik dus niet de term ‘farmy’ bovenhalen, maar ‘waxy’. Bijenwas, honing, pollen, we zitten echt wel bij de imker. Na de bijeninvasie kom ik bij het fruit terecht: meloen, ananas en pompelmoes. Vanille nestelt zich naast de honing. En ook de wel vaker aanwezige mineralen tekenen present. Heel lichte zilt en een beetje kruiden, maar deze aroma’s worden stevig overstemd door de bijenwas en het fruit. Fantastische neus. De smaak houdt dit niveau niet helemaal aan, alhoewel hij sterk van start gaat. Honing, citrusfruit (sinaas hier vooral) en bijenwas. Langzaamaan komt er eik opzetten, peper, kaneel en mosterd. Die eik en de kruiden gaan op de duur wel domineren, wat de balans een beetje scheeftrekt. Middellange afdronk, met ook hier het licht bittere dat net de bovenhand haalt op de zoetere elementen. Kamille valt op. Omwille van het iets te drogende karakter op de smaak gaat er een punt (misschien zelfs twee) af. De geur verdient dus eigenlijk meer dan 91/100

29 mei

Glen Grant 34y 1972, Single Malts of Scotland

De op twee na laatste whisky in het feestrijtje is een Glen Grant 1972 gebotteld door Speciality Drinks Ltd., de firma van Sukhinder Singh achter onder andere The Whisky Exchange.

 

Glen Grant 34y 1972, 54.9%, Single Malts of Scotland, Speciality Drinks, sherry butt #2380, 447 bottles
Sherry voor sherryliefhebbers. Zowel op de neus als op de smaak stevige maar ook complexe sherry. Dat vertaalt zich in de geur van rode vruchten (zoete kersen, duidelijk), noten, romige karamel, eik, pruimencompot en drop. Dat alles met een lichte rokerigheid op de achtergrond. Erg dik en ‘rijk’, rijk aan geuren. Ook de smaak is dat. Hier denk ik aan hetzelfde rode fruit maar ook gedroogd fruit (abrikozen, rozijnen, pruimen), kruiden, eik, kandij, pompelmoes (mooie bitterheid) en opnieuw drop. Zoute drop. Tabak ook nog. Lange, verwarmende, bitterzoete afdronk. Erg mooie, complexe Glen Grant met – wat me hier vooral aanstond – veel rood fruit. 91/100

18 aug

Twee geweldige 15-jarige Longmorns 1990

Laat ons vandaag twee Longmorns 1990 naast elkaar zetten die reeds veelvuldig bejubeld zijn. Het betreft enderzijds vaten 30111 & 30112 van Berry Bros en anderzijds vat 30091 van Speciality Drinks, gebotteld in hun Single Malts of Scotland reeks. Beide whisky’s werden in 2005 op de markt gebracht.

 

Longmorn 15y 1990/2005, 46%, Berry Bros & Rudd, casks 30111-30112
Die neus is zalig. Veel fruit, zoet en sappig fruit. Ik denk aan peer, banaan, meloen, druiven, limoen en nog heel wat andere soorten. Dit succulent fruit gaat vergezeld van rook, bijenwas en honing. Zachte karamel (vanille fudge?) dien ik nog te vermelden, alsook mokka. Gianduia-chocolade! Daarna komen er bloemen opzetten… zalig. Erg complex, doet me denken aan (veel oudere) Clynelish. Op de tong heb ik gelijkaardige aroma’s. Fruit (pompelmoes, limoen), honing, florale elementen en karamel. Daarna wordt hij wat droog: noten, sterke thee, hout… Spijtig. Lichte zilt en nog lichtere turf. Bitter-fruitige afdronk met witte pompelmoes, hout en kruiden. Louter op basis van de neus zou ik ‘m 93 scoren, omwille van de licht storende bitterheid in de smaak en afdronk valt het eindoordeel iets lager uit. 91/100

 

Longmorn 15y 1990/2005, 60.4%, Single Malts of Scotland (TWE), cask 30091, 129 bottles
De neus is zoeter dan die van de Berry Bros, wat minder fruitig en natuurlijk ook een pak krachtiger. Het fruit is hier perzik en abrikoos, evoluerend naar banaan en ananas. Geconfijte ananas. Veel vanille, wat hout en gesuikerde amandelen. Latte Macciato (met veel suiker), kandij, munt… ook deze neus is om van te smullen! Complexe, zoete smaak en verdacht drinkbaar op dit percentage. Wit fruit (meloen, peer), mokka, peper, nootmuskaat, hout (maar hier stoort dit niet). Met wat water worden de zoete en fruitige tonen nog versterkt. De afdronk is lang en kruidig. De neus van de Berry Bros vond ik beter, qua smaak prefereer ik de SMoS. Globaal genomen zijn ze evenwaardig, geen reden dus om deze anders te scoren. 91/100

7 jul

Twee ‘St. Magdalene’s’

De St. Magdalene distilleerderij werd in 1765 door Sebastian Henderson opgericht onder de naam Linlithgow in het gelijknamig stadje, op de plaats waar zich indertijd een lepra-hospitaal bevond. De geschiedenis hiervan gaat terug tot de 12e eeuw en de tempelridders, later werd dit hospitaal omgevormd tot het St. Magdalene klooster. De Scottish Malt Distillers company – wat later United Distillers en nog later Diageo werd – kocht de distilleerderij in 1912 en sloot het in 1983. Nu doen de gebouwen dienst als woonblokken.
Tot 1968 moutte St.Magdalene z’n gerst zelf, daarna betrok het mout van Glenesk. De whisky werd twee maal gedistilleerd, wat vrij ongewoon is voor een Lowland whiksy, die meestal triple-distilled is.
Doorheen de jaren werd de whisky zowel onder de naam St. Magdalene als Linlithgow gebotteld.
 
Linlithgow 25y 1982/2008, 46%, SMoS, The Whisky Exchange, cask 8902, 245 bottles – Lowland – 80/100
Frisse neus met perzik en appel, bloemen, een beetje hout en lichte rook. Ook wat hout in de voor de rest zoete (honing) en fruitige smaak. Granny Smith, lichtjes zuur. Droge, wat bittere finish.
 
St. Magdalene 26y 1982/2008, 50%, DL OMC, cask 1615, 511 bottles – Lowland – 77/100
Sample van Ruben. De neus is wat scherp en heeft veel hooi, gras, hout, hars (dat scherpe), een lichte kruidigheid en wat zoet fruit. Appels vooral, maar ook banaan en citrus. Ha, ook wat (subtiele) rook. De olie-achtige smaak is bitter en zoet. Hout, sinaasschil, zoethout. Ook de afdronk is bitter-zoet op appels, hout, zoethout en ook hier hooi/gedroogd gras. Slecht is dit niet, maar het geheel is me toch wat te wrang en kan me maar matig boeien.
 
Twee lekkere whisky’s zonder meer, maar St. Magdalene van begin jaren 1980 is toch niet te vergelijken met wat ze daar in de jaren zeventig en vooral zestig (1964! 1965! 1966!) uit hun stills hebben getoverd. Bij de weg, ik heb me zondag eBay-gewijs een 1966/1996 Gordon & MacPhail Connoisseurs Choice aangeschaft. Gezien de prijs die ik er voor betaalde, heb ik de indruk dat er weinigen beseffen hoe goed deze whisky’s wel niet zijn. Nu ja, je gaat mij niet horen klagen, ik wacht enkel nog op DHL.

12 mei

1 reactie

The Whisky Exchange (TWE) en hun Single Malts of Scotland (SMoS)

The Whisky Exchange, onderdeel van Speciality Drinks van de gebroeders Sukhinder en Rajbir Singh is een begrip in Groot-Brittannië en ver daarbuiten. Deze online whiskyhandel zag het licht in 1999. Op de website vind je meer dan 1.500 whisky’s, alsook honderden cognacs, rums en andere geestrijke dranken.
Aangezien het aanbod aan andere dranken de jongste jaren enorm is toegenomen en het niet evident is een cognac te zoeken op een website die de naam ‘The Whisky Exchange’ draagt, werd recent www.specialitydrinks.com uit de grond gestampt. Op deze site vind je een duizendtal diverse sterke dranken, waaronder heel wat zeldzame bottelingen, van rum tot absynth, van armagnac tot tequila.
Recent opende The Whisky Exchange een winkel in hartje Londen, welke ik eind deze maand met een bezoekje (en ongetwijfeld aankoop) ga verblijden.

Door de jaren heen kon TWE de hand leggen op vaten single malt whisky van verschillende Schotse distilleerderijen. Deze whisky’s worden sinds 2005 gebotteld onder het Single Malts of Scotland (SMoS) label, en natuurlijk te koop aangeboden op de website. Heel wat van deze bottelingen vind je trouwens ook bij andere whiskyslijters over de hele wereld.
Het merendeel (van 10 tot 40 jaar oud) wordt als single cask en op vatsterkte gebotteld, en altijd uncoloured en un-chillfiltered.
 
Ardmore 12y 1994/2007, 46%, TWE Single Malts of Scotland, casks 578 & 598, 745 bottles – Speyside – 80/100
Botteling van twee Hogshead vaten. Scherpe neus die langzaam toegankelijker wordt. Granen en wat kruiden. Peper. Lichte rook. Gerookte zalm? Smaak is wat zoet met lekkere turf. Erg subtiel allemaal, en lekker. Relatief lange, zoete en rokerige afdronk.
 
Bowmore 16y 1990/2007, 58.6%, TWE Single Malts of Scotland, cask 1333, 283 bottles – Islay – 85/100
Ah, eindelijk nog eens een lekkere Bowmore! Aangename rook in de neus, zonder de zeep deze keer. Honing ook, en iets bloemigs. Zoete smaak met honing, chocolade en heerlijke rook. Gerookte heilbot! Wat peperig ook. Lange afdronk op honing en rook. Mooie balans.