Spring naar inhoud

Posts tagged ‘M&H’

17 okt

1 reactie

Caol Ila 1979, Taste Still

Taste Still was een label van M&H (Mario & Hubert) dat midden jaren 2000 een reeks – meestal schitterende – whisky’s op de markt bracht. Zo ook deze Caol Ila 1979.

 

Caol Ila 1979/2006, 57.4%, Taste Still, cask #2796, 227 bottles
Ja ja, weer die old-style Caol Ila geur, I just love it. Ik heb het dus over die zoete, olieachtige turf. Olijfolie, lijnzaadolie aan de éne kant, zoete medicinale turf aan de andere. Dat zoete wordt gevormd door bananen, honing en marsepein. Een mooie waxyness ook. Kaarsvet. En een groeiende mineraliteit. Natte gazon. Een beetje kruiden. Ik vind het weer super. Krachtig en mondvullend, prikkelend op de tong. Meer kruiden (peper, nootmuskaat, zoethout), turf, daarna gevolgd door het fruit. Banaan (nog wat groen hier, minder zoet) en rode appels. Zilt. Best wat eik en okkernoten, wat het samen met de kruiden en de groene banaan wat droog maakt. Lange afdronk, rokerig, zilt en zoet. Op basis van de neus had ik ‘m nog een puntje meer gescoord, op de smaak neigt de balans net iets te veel naar het droge. Maar dit is en blijft heerlijke whisky. 90/100

26 sep

2 Reacties

Mijn beste Caperdonich tot op heden

En dat kan dan bijna niet anders dan een 1968 of een 1972 zijn (alhoewel er recent ook enkele 1970’ers gebotteld werden). Het is een 1968 geworden, ééntje op sherryvat. En dat het een onafhankelijke botteling is, mag nog minder verbazen. Er bestaan immers zo goed als geen officiële Caperdonichs, de eigenaars stuurden bijna altijd hun volledige productie naar de blenders. Enkel onafhankelijk bottelaars slaagden er af en toe in een vat op de kop te tikken, vooral na de definitieve sluiting in 2002, toen kwamen er meer en meer onafhankelijke Caperdonichs op de markt. En wij weten ondertussen dat dit een zegen is.

 
Caperdonich 1968/2006, 49.5%, M&H Cask Selection, sherry, 131 bts
De kleur verraadt het vat. De neus en de smaak nog meer. Zachte, zoete en waxy sherrytonen met amandel, marsepein, veel chocolade (gianduja, die amandelen weer), mokka, eucaluptus, oud leder, antiekwas, balsamico, enzoverder enzomeer. Een klein beetje turfrook ook. Zalig, een neus om in alle stilte en rust van te genieten, je vult er je avond mee. De smaak is zowel bitter als zoet-fruitig. Het éne ogenblik overweegt het bittere, het andere het zoete fruit. Sinaas, abrikoos, pruim. Zowel gestoofd als gedroogd fruit. Dat bittere vertaalt zich in koffie, noten, donkere chocolade, kruiden, hout en wat rubber, maar wordt nooit te wrangs of te droog, de balans blijft perfect behouden. Lange, bitterzoete afdronk. Schitterende whisky! 93/100

11 mrt

Ben Nevis 1990, M&H Taste Still Selection

Ben Nevis 1990/2006, 58.3%, M&H, Taste Still Selection, cask 2712, 313 bottles – Highland
De mooie complexe neus geeft gestoofd fruit, munt, (kruiden)thee, amandel, hout, boenwas en koffie. Het alcoholpercentage zorgt mede voor een erg stevige smaak, die bittere (hars) tonen vermengd met zoete (honing, vanille, het gestoofde fruit). En ook hier een lekkere waxy touch. Middellange, zoete afdronk. Lekkere stevige Ben Nevis die geen water nodig heeft, en na de Ben Nevis 1996 van Malts of Scotland een tweede aangenaam treffen met deze distilleerderij. 87/100

12 okt

M&H

M&H is de eerste Belgische onafhankelijk bottelaar en staat voor Mario (Groteklaes) en Hubert (Corman) van Corman Collins uit Battice (in de buurt van Luik). Corman Collins is zo’n beetje de belgische afdeling van La Maison du Whisky.
Mario Groteklaes is ook één van de mensen achter The Nectar. Beide heren zijn erin geslaagd enkele schitterende vaten onder hun label te bottelen, waaronder een Port Ellen van 1982, een 40 jarige Tomatin en een 1971 Clynelish. Ook het onderstaande mag er wezen.

 
Scapa 12y 1993/2005, 46%, M&H, 330 bottles – Orkney – 79/100
Naast Highland Park de enige actieve distilleerderij op Orkney (eiland ten Noorden van het Schotse vasteland). Zoete neus met veel fruit. Geconfijt fruit. Honing ook. Vanille. Appel. Kruidig ook. Peper. Smaak is wat scherp, naar het bittere toe, zonder echt onaangenaam te zijn. Pompelmoes. Fruitige en licht ziltige afdronk. Best wel lekker.
 
Blair Athol 12y 1993/2005, 55.7%, M&H Selection, 300 bottles – Highland – 85/100
Dit vat is voor de helft op vatsterkte geboteld, de andere helft is versneden tot 46%. Dit is dus de vatsterkte versie. Heb deze gedronken na de 15 jarige Blair Athol van Blackadder (73/100). Deze ligt me duidelijk beter. Lekkere neus. Ook hier kruiden, maar ook fruit (sinaas, peer). Zelfs een hint van rook. Tabak? Smaak ligt in het verlengde van de neus. Kruiden, fruit, rook. Beetje ziltig ook. Water is niet echt nodig, maar doet zeker geen afbreuk aan het pallet. Relatief lange en aangenaam bittere afdronk. Heel wat beter dan de Blackadder me dunkt.