Spring naar inhoud

Posts tagged ‘McTear’s’

21 feb

2 Reacties

McTears et al


 

Naar aanleiding van de slechte ervaring die Luc Timmermans had met McTears, wil ik graag mijn ervaring met hen – waarnaar ik vorige week reeds verwees – delen.

 

In mei 2010 kocht ik een fles bij McTears, een lot uit de Rare Whisky Sale van 5 mei. Toen ik deze ontving was de schroefdop van de fles volledig ingetaped en bij het vastnemen van de fles zaten mijn handen meteen onder de whisky. Ook was er een briefje van de verzendmaatschappij bijgevoegd met volgende boodschap:

 

Het niveau in de fles was duidelijk lager dan op de foto van de veilingcatalogus. Het was dus meer dan ‘slowly’, er moeten enkele centiliters uit de fles zijn gelekt tussen het ogenblik dat de foto werd genomen (als het al dezelfde fles was die op de foto stond) en het ogenblik dat ik de fles ontving. Ik verstuurde onderstaand klachtenmail naar McTears:

Last Friday I received the bottle (out of the Rare Whisky Sale of May 5th and as mentioned in the attached invoice), but I’m afraid this is a defective bottle, as also noticed by Mail Boxes Etc., see the customer note saying they had to seal it to be able to ship.
However sealing the bottle didn’t prevent more whisky to leak out during the shipment. I don’t know for how long this bottle isn’t closed properly, but as it was bottled nineteen years ago, the remaining whisky is probably not good anymore.
I don’t understand why it was put for sale in the first place. What do you propose?

Het beleefde antwoord van McTears:

I am very sorry to hear what has happened to your bottle.
I have looked into the bottle that you won at the auction and I could see nothing wrong with the bottle and entered it into the sale as per the description. Although the level was lower than normal it is not uncommon for a number of these older bottles to be at different levels.
I would have to say that when this bottle left McTear’s it was not leaking and we would of not of been shipped if it had been. What may of occurred is that if the bottle was stored on its side the whisky could of eroded the cork and caused the leak. May I ask if you took out any insurance for the delivery?

Daarna antwoordde ik nog het volgende:

Thanks for your reply. A lower fill level is indeed not uncommon for older bottles, but I fear that for this bottle it isn’t due to some breathing but rather to this leak. The bottle has a screw cap and this cap was loose (although seal not broken, not been opened), you can turn the cap 90° left and right.

Vervolgens werden nog enkele emails over en weer gestuurd, waarbij de bottom line was dat ik me maar moest wenden tot de verzender, Mail Boxes Etc., omdat die een verzekerde verzending stuurde. Maar die verwees dan weer naar McTears omdat zij volgens hen de fles zo (lekkend) van McTears ontvangen hebben, er was bij de verzending geen schade opgetreden, zij konden hier de verzekering niet inroepen. Een logische redenering van MBE lijkt me, maar McTears weigerde elke aansprakelijkheid.

Slotsom is dat er geen enkele compensatie volgde en dat ik met een fles zit waarvan ik niet weet hoe lang ze slecht gesloten was, als het al geen fake betreft waarbij er amateuristisch een andere (weliswaar eenzelfde als de originele) dop is opgeduwd. Ik heb onmiddellijk de dop van de fles proberen vast te zetten en er opnieuw tape rond gedraaid, wat verder lekken en vervliegen zal voorkomen, maar damage done natuurlijk. Nadien heb ik niets meer via hen gekocht en de kans dat ik het ooit nog doe, is klein, of het moet al een fles zijn die zeer hoog op mijn verlanglijstje staat en die ik voor een scherpe prijs op de kop kan tikken.

12 nov

2 Reacties

Bowmore

Bowmore, daar moeten we het toch ook eens over hebben. Ze hebben daar schitterende whisky gemaakt – zeg maar van het beste wat er ooit gestookt is – maar ook serieus wat bocht.

 
Bowmore
 

Bowmore is één van de oudste en grootste distilleerderijen van Schotland. Het ligt in het gelijknamige dorp op het Island Islay, aan de oevers van Loch Indaal. De naam Bowmore betekent ‘groot rif’ of ‘zeerots’.
Het was éne Simpson die de distilleerderij oprichtte in 1779. Van die eerste jaren is er weinig informatie voorhanden. In 1837 werd het bedrijf overgenomen door William en James Mutter, welke de distilleerderij verder uitbreidden. James Mutter was vice consul en vertegenwoordigde het Ottomaanse rijk, Portugal en Brazilië via hun consulaten in Glasgow.
In 1892 nam een zekere Joseph Robert Holmes Bowmore over. In 1925 kocht J.B. Sheriff & Co de distilleerderij om het in 1950 opnieuw te verkopen aan William Grigor & Son Ltd.. Gedurende de twee wereldoorlogen lag de productie stil. Tijdens WOII deden de gebouwen trouwens dienst als uitvalsbasis voor de RAF Coastal Command (o.a. watervliegtuigen).
Na het faillissement in 1963 ging Bowmore deel uitmaken van Stanley P. Morrison, later omgevormd tot Morrison Bowmore Distillers Ltd. (samen met o.a. Auchentoshan en Glen Garioch). Deze holding is sedert 1994 eigendom van de Japanse gigant Suntory.

Bowmore heeft z’n eigen moutvloer en droogt z’n gemoute gerst gedeeltelijk op een turfvuur, resulterend in een fenolengehalte tussen 18 en 25 p.p.m.. Omdat de gerstproductie op Islay onvoldoende is, voert het ook (reeds gemoute) gerst in. Bowmore heeft met twee wash stills en twee spirit stills een jaarlijkse productie van ongeveer 2 miljoen liter. De whisky wordt gebotteld in Springburn (Glasgow), voor een groot deel als single malt whisky. Een deel wordt ook gebruikt voor blends als Black Bottle, Islay Legend of King Pride.

De distilleerderij brengt een uitgebreid aanbod aan leeftijden en finishes op de markt, die niet allemaal een even consistente kwaliteit bieden. Over het algemeen wordt de whisky gekenmerkt door een rokerig en zilt aroma, duidelijk minder zwaar geturfd dan de drie zuiderburen op Islay, maar anderzijds wel meer dan een gemiddelde Bruichladdich of Bunnahabain.
Om één of andere bizarre reden hebben distillaten van de jaren 80 vaak een zeeparoma, wat niet echt bevorderlijk is voor de smaak… Indien je echter de hand kan leggen op een distillaat van de jaren zestig (of ouder), weet dan dat je waarschijnlijk een pareltje in bezit hebt.

In september 2007 heeft het veilingshuis McTear’s een 157 jaar oude Bowmore geveild voor 29.400 pond (op dat moment een slordige 41.500 euro), meteen de duurste whisky ooit. Hieronder mijn proefnotities… van, ahum, iets anders:

 
Bowmore 16y 1989 Cask Strength, 51.8%, OB 2005 – Islay – 77/100
Mooi rokerig in de neus. Lichte turf ook. Smaak is minder. Zeep? Wat ziltig ook, naast de vanille en het fruit. Drop. Kruidig in de lichte maar elegante afdronk. Niet slecht (zeker wat de neus betreft), maar eens je die zeep hebt opgemerkt, is ie … euh, om zeep.
 
Bowmore 15y 1992/2008, 46%, Cadenhead, 333 bottles – Islay – 72/100
Zwaar geturfd voor een Bowmore. Daarnaast wat zoets en frutigs. Kamille ook. Smaak valt tegen, vrij vlak. Zachte, zoet turf, maar wat plattekes. Ook de afdronk is een mager beestje.