Spring naar inhoud

Posts tagged ‘Mario Groteklaes’

26 sep

2 Reacties

Mijn beste Caperdonich tot op heden

En dat kan dan bijna niet anders dan een 1968 of een 1972 zijn (alhoewel er recent ook enkele 1970’ers gebotteld werden). Het is een 1968 geworden, ééntje op sherryvat. En dat het een onafhankelijke botteling is, mag nog minder verbazen. Er bestaan immers zo goed als geen officiële Caperdonichs, de eigenaars stuurden bijna altijd hun volledige productie naar de blenders. Enkel onafhankelijk bottelaars slaagden er af en toe in een vat op de kop te tikken, vooral na de definitieve sluiting in 2002, toen kwamen er meer en meer onafhankelijke Caperdonichs op de markt. En wij weten ondertussen dat dit een zegen is.

 
Caperdonich 1968/2006, 49.5%, M&H Cask Selection, sherry, 131 bts
De kleur verraadt het vat. De neus en de smaak nog meer. Zachte, zoete en waxy sherrytonen met amandel, marsepein, veel chocolade (gianduja, die amandelen weer), mokka, eucaluptus, oud leder, antiekwas, balsamico, enzoverder enzomeer. Een klein beetje turfrook ook. Zalig, een neus om in alle stilte en rust van te genieten, je vult er je avond mee. De smaak is zowel bitter als zoet-fruitig. Het éne ogenblik overweegt het bittere, het andere het zoete fruit. Sinaas, abrikoos, pruim. Zowel gestoofd als gedroogd fruit. Dat bittere vertaalt zich in koffie, noten, donkere chocolade, kruiden, hout en wat rubber, maar wordt nooit te wrangs of te droog, de balans blijft perfect behouden. Lange, bitterzoete afdronk. Schitterende whisky! 93/100

28 feb

1 reactie

Twee Daily Drams

Daily Dram is de naam van een reeks whisky’s gebotteld door The Nectar – Belgische whiskyinvoerder en verdeler – samen met de Nederlandse invoerders Bresser & Timmer. De deskundige neus van Mario Groteklaes (The Nectar) is bepalend bij de selectie van de vaten. En gezien de reputatie van Mario’s neus hebben deze whisky’s over het algemeen dan ook een erg goeie prijs/kwaliteitverhouding.
Vermits dit Belgisch bottelingen zijn, heeft ons land meteen een stevig aantal flessen ter beschikking, waar dat bij bv. Britse onafhankelijke bottelingen meestal maar enkele zijn.
De reeks bestaat ondertussen al enkele jaren (zie o.a. de Rosebank 25y 1981/2006), maar kreeg recent een facelift. Deze facelift ging gepaard met de invoering van het whiskyanagram. Ik denk spontaan aan de Mad Glance, de Local Ai, de Feral Clangs, de Long Red en de lichtjes fantastische Aloha Grip. Een tasting note van deze – jawel, u hebt het juist – Laphroaig volgt later, er zijn hier de laatste tijd al genoeg Laphroaigs de revue gepasseerd me dunkt, je zou nog gaan denken dat ik een boontje heb voor dat spul. Soit, op deze manier is elke botteling dus – even – een puzzel.

 
Glen Keith ‘Keen Light’ 30y 1978/2008, 46%, The Nectar, Daily Dram – Speyside – 88/100
Erg lekkere nieuwe botteling van The Nectar. Zachte, frisse neus met veel (wit) fruit, veel hout en lichte rook. Balsamico! Ook de smaak is erg zacht. Zoet, noten, fruit en weer die lichte rokerigheid. Ook de afdronk is lekker, fruitig.
 
Cooley ‘The Mad(eira) Angel’ 15y 1993/2008, 46%, The Nectar, Daily Dram, Madeira finish, 370 bottles – Ireland – 83/100
Whisky gefinished op een Madeiravat. Aiai… Zowel de neus als de smaak zijn zoet en fruitig (citrus, appel). Ook wat kruiden, vooral in de smaak dan. Andere kernwoorden zijn ‘vettig’ (boter), ‘karamel’ en ‘lichte rook’. Lange fruitige afdronk. Mijn reserves blijken ongegrond, dit is een meer dan lekkere whisky.

12 okt

M&H

M&H is de eerste Belgische onafhankelijk bottelaar en staat voor Mario (Groteklaes) en Hubert (Corman) van Corman Collins uit Battice (in de buurt van Luik). Corman Collins is zo’n beetje de belgische afdeling van La Maison du Whisky.
Mario Groteklaes is ook één van de mensen achter The Nectar. Beide heren zijn erin geslaagd enkele schitterende vaten onder hun label te bottelen, waaronder een Port Ellen van 1982, een 40 jarige Tomatin en een 1971 Clynelish. Ook het onderstaande mag er wezen.

 
Scapa 12y 1993/2005, 46%, M&H, 330 bottles – Orkney – 79/100
Naast Highland Park de enige actieve distilleerderij op Orkney (eiland ten Noorden van het Schotse vasteland). Zoete neus met veel fruit. Geconfijt fruit. Honing ook. Vanille. Appel. Kruidig ook. Peper. Smaak is wat scherp, naar het bittere toe, zonder echt onaangenaam te zijn. Pompelmoes. Fruitige en licht ziltige afdronk. Best wel lekker.
 
Blair Athol 12y 1993/2005, 55.7%, M&H Selection, 300 bottles – Highland – 85/100
Dit vat is voor de helft op vatsterkte geboteld, de andere helft is versneden tot 46%. Dit is dus de vatsterkte versie. Heb deze gedronken na de 15 jarige Blair Athol van Blackadder (73/100). Deze ligt me duidelijk beter. Lekkere neus. Ook hier kruiden, maar ook fruit (sinaas, peer). Zelfs een hint van rook. Tabak? Smaak ligt in het verlengde van de neus. Kruiden, fruit, rook. Beetje ziltig ook. Water is niet echt nodig, maar doet zeker geen afbreuk aan het pallet. Relatief lange en aangenaam bittere afdronk. Heel wat beter dan de Blackadder me dunkt.