Spring naar inhoud

Posts tagged ‘Jura’

1 okt

Jura 1995 ‘Boutique Barrels’

Hoog tijd om nog eens een Jura te bespreken. De 1995 uit de Boutique Barrels serie, en voor mij één van de beste recente Jura’s. Bourbon Jo finish? Jawel, dat is toch wat het label vermeldt. Heb zelfs geen zin om het te gaan opzoeken.

 

Jura 1995 Boutique Barrels, 56.5%, OB 2012, Bourbon Jo FinishJura 1995 ‘Boutique Barrels’, 56.5%, OB 2012, Bourbon Jo Finish
Mmm, dat ruikt wel meer dan aangenaam. Warm, romig, zoet. Zoete granen, zachte karamel en vanille. Lichte tonen van citrus en gedroogde bloemen. Zachte eik en al even zachte kruiden: kaneel, zachte gember en zoethout. Amandelen. Zelf een lichte waxy toets. Boenwas. De smaak is rond en romig. Vanille en wit fruit maken de dienst uit. Sappig wit fruit: peren, perziken. De eik en de kruiden blijven ook op de smaak erg zacht. Marsepein geeft nog een extra zoete toets mee. Middellange afdronk, romig en zoet, op de tonen van de smaak, met appelsien als extraatje. Ik vind dit dus erg lekkere Jura. Eén van de betere van de afgelopen jaren, zeker bij de officiële bottelingen. 88/100

5 mrt

1 reactie

Isle of Jura 1988, The Whiskyman

Bewijzen dat het beter kan, doen we met een Isle of Jura 1988 die The Whiskyman heeft gebotteld voor de Zweedse markt. Hier dus moeilijk vast te krijgen. 1988 blijkt een puik jaar te zijn voor deze distilleerderij. Daar mag er nog wel wat van op de markt gegooid worden.

 

Isle of Jura 24 YO 1988/2013, 51.3%, The Whiskyman for Viking Lines, SwedenIsle of Jura 24y 1988/2013, 51.2%, The Whiskyman for Viking Lines, Sweden, bourbon cask, 116 bottles
Pure boter op de neus. Boter in de pan. Bakken en braden. Echt uniek, zo boterig heb ik mijn whisky nog niet gehad. Niets ranzigs echter, dit is helemaal niet storend. Integendeel, ik vind het geweldig. Daarenboven maakt de boter plaats voor fruit: kruisbessen en abrikozen, en ook een beetje rabarberspijs (met suiker, het heeft niets bitters). Heide en hooi zorgen voor een mooie droge toets. Romige witte chocolade voor een zoete toets. Er is ook lichte zilt en al even lichte turfrook te ontwaren. En leder. En een subtiele mineraliteit. Complex seg! Perfecte drinksterkte, rond en vol in de mond en absoluut geen behoefte aan water. Boterig opnieuw. Best wat kruiden (zoals zoethout, peper, nootmuskaat en tijm) en zilt. Lichte jodium. Mooie bitterheid dankzij pompelmoes, amandelen en zachte eik. Qua fruit ook wat appelsien. Zoete elementen zoals chocolade en gezouten karamel. Leder, tabak en zachte turf maken het plaatje compleet. Man, dit is lekker! Lange afdronk, kruidig, zilt en grassig, met mooie ronde eik. Prachtige bitterheid. Ongelooflijk boeiende whisky met een uniek profiel. 90/100

30 jul

Isle of Jura 24y 1988, Archives

De tweede botteling uit de Archives third release die ik proef, is een Isle of Jura 1988. Voor 85 euro is hij de jouwe.
Jura is met nog geen 200 permanente bewoners zeer dunbevolkt. Ik ben er zelf nog nooit geweest, maar naar het schijnt loopt er maar één deftige weg over het eiland. En aan deze weg bevindt zich dan ook de enige distilleerderij van het eiland.

 

Isle of Jura 24y 1988/2012, 51.3%, Archives, bourbon cask #752, 60 bottles
Aromatische en zoete neus op tonen van witte chocolade, praliné (witte pralines), honing en na enige tijd ook marsepein. Dat laatste brengt amandelen mee, gevolgd door gebakken appels en abrikozencompot. Warme appeltaart met amandelschilfers op. Best mineralig ook: natte stenen en vooral gepoetst zilverwerk. Hooi, nat hooi. Ook nog iets aangenaam zurigs. Ik denk aan yoghurt. Over een bord muesli (lichte granen). Complex en lekker om ruiken. De smaak kan dit niveau echter niet helemaal handhaven, hiervoor domineren de granen net iets te veel. Naast het graan noteer ik nog appels, zilt, zoethout en gember. Iets vegetaals ook dat ik niet onmiddellijk kan thuisbrengen. Eik, pompelmoes en niet zo rijpe kruisbessen geven het een bitter kantje. Opnieuw dat natte hooi. Grassige, kruidige, aangenaam bittere afdronk. De neus verdient zeker twee punten meer. 86/100

18 feb

Isle of Jura 1966, MacKillop’s Choice

1966 is voor Isle of Jura blijkbaar hetzelfde wat dat jaar voor Ben Nevis of Glenburgie is, een cultjaar. Wat ik al dronk aan Jura 1966 gaat voor mij van zeer lekker tot ronduit indrukwekkend. Laat het duidelijk zijn dat mijn verwachtingen zeer hoog gespannen zijn.

 

Isle of Jura 33y 1966/2000, 43%, MacKillop’s Choice, cask 1870
Mooie, ronde geur op tonen van amandelen, zachte karamel, rijpe (rode) kruisbessen, braambessen en cassis. Natte bladeren, mos, zachte eik en zoethout. Best wat zilt ook. Zoute drop. Een klein beetje balsamico heb ik nog, net als oud leder. Een beetje rook rondt het geheel af. Erg aangenaam om ruiken, laat dat duidelijk zijn. Zachte, romige smaak op vanillefudge, hazelnoten, zilt, allerlei bessen, eik en turfrook. Meer turfrook dan op de neus. Pas in tweede instantie zetten er zich kruiden door: peper, zoethout en gember. Heerlijk. De afdronk is niet geweldig lang, met vooral nog kruiden en een beetje rook die blijven hangen, het fruit neemt snel de benen. Misschien niet de beste Jura 1966 (de twee Signatory’s – 10th anniversary en dumpy – en de Samaroli zijn nóg beter), maar zoveel scheelt het nu ook weer niet. Prachtige whisky. 92/100

19 dec

1 reactie

Isle of Jura Prophecy

De 10y kon me niet echt bekoren, hopelijk doet de Prophecy dat wel. Deze Jura draagt de boodschap ‘Profoundly peated’, waar de Superstition de boodschap ‘Lightly peated’ meekrijgt. En elk jaar verschijnt er een zogenaamde limited release van. Dit jaar is dat de derde, in 2009 zag de eerste release het levenslicht.

 

Jura ‘Prophecy’, 46%, OB 2011
De neus start niet erg bijzonder op granen, noten, teer en lichte rubber, maar bloeit daarna open met aan de éne kant zoete en fruitige associaties zoals banaan, sinaas en chocolade (orangettes), en aan de andere kant de turf. Daardoorheen priemen kruiden à la zoethout en anijs en ook een beetje boenwas. Wordt echt wel mooi. Op de smaak valt de turf meer op, waar het vergezeld gaat van Europees fruit (ik denk aan peren, appels en kruisbessen) en kruiden (peper, nootmuskaat en zoethout). Zilt ook, en hooi. Pompelmoes naar het einde toe. Het mondgevoel is olieachtig. Lange, drogende afdronk op turf, zoethout en wit fruit. Profoundly peated? Bwa, dat blijkt wel mee te vallen. Knappe balans tussen de turf en de zoete tonen, en sowieso mijn favoriete officiële Jura tot op heden. 86/100

18 dec

Isle of Jura 10y

Isle of Jura, dat is weer even geleden. Vandaag en morgen proef ik twee standaardbottelingen. Beginnen doe ik met de laatste batch van de ultieme standaard Jura, de 10y.

 

Isle of Jura 10y, 40%, OB 2011
Lichte neus op zilt, granen, gras, gevallen bladeren, eik en honing. Ah, misschien toch ook wat fruit. Inderdaad, gedroogde abrikozen, wat rozijnen en appels. Mwa, niet slecht maar weinig prikkelend. Ook de smaak is licht, zelfs wat vluchtig en eerder droog. Kruiden (zoethout en gember), granen, zilt en witte pompelmoes vallen op. Korte, droge afdronk op granen, eik, kruiden en een beetje honing. Tja, matig is het woord. Misschien een beetje beter dan de vorige batch die ik proefde, maar veel zal het niet zijn. Morgen een betere Jura! 76/100

9 jun

Weedram Masters – Het derde koppel

Laat ons de draad van de Weedram Masters terug opnemen. De derde distilleerderij die aan bod kwam was Isle of Jura, Jura voor de vrienden. De alom gekende Superstition mocht de wat mij betreft beste Jura ever inleiden, de 1966/1998 Signatory 10th Anniversary (bedankt voor de foto Mark).

 
Isle of Jura ‘Superstition’, 43%, OB 2011
Ook deze had ik al een paar keer geproefd, de laatste keer nog geen jaar geleden, maar nooit zo slecht gevonden als nu. Zeer vreemd, dit kan bijna niet anders dan een nieuwe batch zijn. Een neus die muf start maar snel overgaat naar de geur van aangebrande spruiten, groene kool, veel granen en turf. Vegetale turf, wat ik wel vaker heb, maar hier ver van aangenaam. Zoet en vegetaal op de smaak met hier meer turf. Medicinaal. Maar lekker? No way. 68/100
 
 

Isle of Jura 1966/1998, 50.6%, Signatory, 10th Anniversary, cask 1485, 248 bottles
En dan een whisky die mij reeds tweemaal van m’n sokken blies, in Avelgem een derde keer. Wat ben ik blij dat ik deze in alle rust kan herproeven. Superfruitig op neus en smaak, ik ga de soorten niet opsommen, dat is onbegonnen werk. Op de neus doorheen het fruit succulente honing, marsepein, fudge, de geur van een weide (allerlei bloemen, boterbloemen, papavers, gras), heide, boter (echte melkerijboter), lichte zilt, discrete rook, oud geboend leder… goddelijk! Op de tong heb je niet het gevoel iets aan toch nog meer dan 50% alcohol te drinken. Superzacht, romig mondgevoel met ook hier een enorme fruitigheid. Nougat en vanille zorgen voor het zoets, allerlei kruiden en wat eik voor de nodige pit. Bijenwas. En ook hier een heel klein beetje rook. Subliem, ronduit subiem. Afdronk? O ja, van hetzelfde laken een broek. 95/100
 

Niet meer of niet minder dan de bevestiging van de cultstatus die deze whisky voor mij al had. Nu nog een fles zien te vinden…

14 sep

Een nieuwe Isle of Jura ‘Superstition’

Vorige batchen kregen het label ‘heavily peated’ mee, deze niet. En dat merk je, alhoewel de turf er niet helemaal uit verdwenen is. Het water dat gebruikt wordt voor de Isle of Jura whisky’s komt van een nabijgelegen meer en is op zich al vrij turfhoudend.

 
Isle of Jura ‘Superstition’, 43%, OB 2010
De neus start weinig aromatisch. Granig, mineralig en licht fruitig. Een beetje hout. Maar na een tijdje komt hij open, wordt fruitiger (appel, peer, perzik), en gewoon aangenamer. Een beetje rook op de achtergrond. Ook de smaak start weinig aromatisch, maar in tegenstelling tot de neus gebeurt hier ook na enige tijd niet veel. Granen, hout, gras, een beetje turf, zoethout en nootmuskaat is zowat het belangrijkste om te noteren. Minder fruit dan in de geur. De afdronk is niet erg lang, zoet maar nogal vlak. De score is grotendeels op het conto van de neus te schrijven. 80/100

20 apr

Twee 16-jarige eilanders

Bij publicatie van deze post zit ik waarschijnlijk op Islay, maar het zijn de eilanden Jura en Orkney die vandaag aan bod komen met de nieuwe Isle of Jura 16y en de nieuwe Scapa 16y.

 
Isle of Jura 16y, 40%, OB 2009
De neus is een beetje alcoholisch maar voor de rest lekker zoet & fruitig. Granen, hooi, citrus, confituurtoestanden, karamel, cake. Op de tong is hij zacht en olieachtig. Ik heb granen, citrus, kruisbessen en een beetje kruiden. Gember. Drogend en minder lekker dan de neus. De afdronk is vrij kort, zoet en kruidig. Ja, dat kan er mee door. Zeker de neus is geslaagd te noemen. 79/100
 
Scapa 16y, 40%, OB 2009
De lichte neus start zoet, op honing en gebakken banaan. Daarna is er plaats voor appel, citrus, gras en munt. Gerookt vlees ook. Ja, een lichtje ziltigheid. Best aangenaam die neus. Zachte en zoete smaak op fruit (sinaas en peer), honing, zilt en nootmuskaat. Die kruidigheid speelt meer en meer op, samen met een lichte houttoets. Eerder lange en bitterzoete afdronk. Ik vind dit lekkere whisky, en een merkelijk vooruitgang t.o.v. vorige batch. 82/100

24 feb

Enkele nieuwe officiële bottelingen

Drie naar mijn smaak matige standaardbottelingen.
 
Aberfeldy 12y, 40%, OB 2009 – Highland
Zoete neus met de geur van bloemen, gedroogd gras en kruiden. Aangenaam zonder meer. Ananas heb ik ook. Op de tong heb ik honing, kruiden (gember) en lindethee. Middellang en kruidige (herbs) afdronk. Lekker zonder echt stunning te zijn. 79/100
 
Isle of Jura 10y, 40%, OB 2009 – Jura
Neus: acaciahoning, granen en hars. Sober (‘austere’). Dennennaalden ook. Lichte vernis-touch. Smaak: licht en beetje bitter. Witte pompelmoes, hout en hars. Afdronk: kort en drogend. Licht bitter. Ik kan dit niet slecht noemen, maar mijn ding is het toch niet. 74/100
 
Bunnahabhain 12y, 40%, OB 2009 – Islay
Neus: yoghurt, granen, muesli. Ontbijtwhisky? Wat vanille ook en bodding. Smaak: granen, beetje hout, peper, beetje gember en een lichte tabaktoets. Korte, granige afdronk. Saaie, weinig uitgesproken whisky. Niet beter dan de 2006 batch die er van proefde. 72/100

17 okt

Elbow & Jura

Elbow

Elbow – een band uit Manchester – heeft met The Seldom Seen Kid een wel erg knappe plaat afgeleverd, een plaat die vorig jaar trouwens de Mercury Price won – niet geheel onterecht als je het mij vraagt. The Bones of You, Grounds for Divorce, Some Riot (die laatste twee minuten!), An Audience with the Pope, The Fix (dat nu speelt), stuk voor stuk ijzersterke nummers. De band viel al langer in de smaak bij critici en collega-bands, maar het is met dit vierde studio-album dat ze ook bij het grote publiek doorbraken.

Goeie muziek noopt tot goeie whisky, dat spreekt. Ik heb me er dan ook een lekkere 35 jarige Isle of Jura bij ingeschonken.

 
Isle of Jura 35y 1966/2001, 47.8%, Douglas Laing Old Malt Cask, 204 bottles – Jura – 88/100
Vrij mineralige neus. De geur na een frisse zomerbui. Rood fruit heb ik ook, en amandel. Beetje zilt, beetje hout en hoe langer hoe meer kruiden. En laat ons de balsamico niet vergeten. Complex! Olie-achtige smaak (boter) met opnieuw het rode fruit, rozijnen, vanille, noten, wat zilt en naar het einde – zoals wel vaker – peper. Tintelende, wat droge en fruitige afdronk. Zalige Jura!