Spring naar inhoud

Posts tagged ‘Italy’

Ballantine’s Blended, Quartino import 1950’s

Ballantine’s, ik heb er trauma’s van! Hoe slecht kan whisky zijn? Oké, ik weet ook wel dat er andere Ballantine’s zijn dan de standaard blend – zo gooide de 17-jarige nog hoge ogen in de recentste Whisky Bible van Jim Murray – maar ik wil nu toch eens zien wat de gewone leeftijdloze Ballantine’s uit lang vervlogen tijden waard was. En dat zal ik spoedig weten want voor mij heb ik de eerste botteling voor de Italiaanse markt staan, eentje uit de jaren vijftig. Grazie Giovanni!

 

Ballentine’s Blended, 43%, OB imported by Quartino 1950’s, first import in Italy
De neus moet het hebben van de verwachte granen, maar ook van heel wat meer. En zo goed als geen karamel. Dat heel wat meer komt verdacht fris over voor meer dan vijftig jaar op fles te hebben gezeten: kamille, eucalyptus, jodium, lichte rook… daarna mos en wierook (vraag me niet welke). Antiekwas, oud leder, oude kleerkast… ja, lichte old bottle toestanden, maar op de achtergrond. Op de smaak wel een beetje karamel, wat granen maar ook zoethout, vrij veel kruiden, misschien wat zilt, gekonfijt fruit, melkchocolade. En ook hier dat licht stoffige op de achtergrond, net zoals in de middellange, granige en waxy afdronk. Niet meer te vergelijken met het huidige spul, maar of dat aan de blend van vijftig, zestig jaar geleden ligt dan wel aan die periode op de fles… het is ongetwijfeld een samenspel van beide. 84/100

Bruichladdich 17y, Moon import

De eerste sample vanop het Lindores Whisky Fest die ik kraak, is een oude (of wat had je gedacht) 17-jarige Bruichladdich, Moon import, geïmporteerd in Italië dus, ergens rond 1980. Begin jaren zestig distillaat inderdaad. Sample van Giovanni Guiliani.

 
Bruichladdich 17y, 43%, OB, Moon import, Italy +/- 1980, 75cl
De neus is erg clean, fris en olieachtig. Lijnzaadolie. Mineralen. Granen. Wat zilt ook, net als zeelucht en daarna fruit: peer, meloen, ananas… heel zachte assen. Ook de smaak is clean en olieachtig, op granen, suikerspin, mineralen (steentjes in je mond) en zilt. Gele appels. Een klein beetje turf. Middellange, zoet en zilte finish. Niet geweldig complex, maar zo’n fles is leeg voor je het beseft, kapt binnen als limonade (maar geef mij dan toch maar dit). 87/100

Nog twee Highland Parks

Highland Park 12y, 43%, OB bottled 1980’s for Italy (Ferraretto), 75 cl – Orkney
Zachte en zoete neus op honing, pollen, appelsienconfituur, een beetje hout, appelbloesems, heel lichte rook en nog heel wat meer. Complex dus, en erg lekker. Stevige smaak (moest ik niet beter weten, ik zou ‘m een 50% schatten) met karamel, cake, koffie, wat rubber en een aangename kruidigheid (peper, kruidnagel). Drogend naar het einde. Lange, droge finish met honing en zilt. Merkelijk beter dan de huidige standaardbotteling. 88/100
 
Highland Park 14y 1995/2009, 57.6%, SMWS 4.132 ‘Wrestling match on Hobbister Hill’, 296 bottles – Orkney
Lichte turf in de neus, naast honing en citrus. Sinaas. Wat mineralig ook. Smaak in het verlengde hiervan, met kruiden op het einde. Niet slecht, maar ook niet bijzonder. 77/100