Spring naar inhoud

Posts tagged ‘Indische whisky’

15 feb

Amrut 62.7% Blackadder

Vandaag een fel bejubelde Amrut van Blackadder. Ik proefde in het verleden reeds een botteling van hen op 46%, vandaag de vatsterkte op 62.7%. Jonge Amrut, het blijft toch een uniek profiel… Niet dat we ooit oude Amrut gaan hebben natuurlijk, daarvoor is de angel’s share ginds iets te groot.

 

Amrut NAS, 62.7%, Blackadder 2008, cask BA 1/2008, 277 bottles
Mooie, aromatische en complexe neus. Ontbijtgranen met yoghurt en honing, zoet fruit (banaan, sappige appels) en vanille. Wat kruiden ook, nootmuskaat en gember. Geboend leder (licht waxy deze neus), en op de achtergrond lichte rook. Zeer mooi. Stevig op de tong, mondvulllend. Met associaties van zoete granen, veel kruiden (gember, peper, nootmuskaat, kaneel), sinaas, honing, vanille en een beetje turf. Ook wat eik ontbreekt niet. En thee, English Breakfast (de alcohol laat zich gelden). Met water komen de kruiden nog meer naar de voorgrond. En krijg ik de smaak van gemarineerd en gerookt vlees. Lange, kruidige afdronk met ook hier een toefje turfrook. Heerlijke whisky. 89/100

16 mrt

1 reactie

Amrut ‘Two Continents’

De Amrut ‘Two Continents’, matured across the continents, rijpte eerst in India en daarna nog enige tijd verder op Europees grondgebied, op een niet nader genoemde plaats. Gezien de erg hoge ‘angel’s share’ is dat geen onlogische strategie, maar waarom dan niet volledig laten rijpen in andere en vooral koelere klimatologische omstandigheden? En aangezien deze later opnieuw in Bangalore werd gebotteld, gaan we het maar niet hebben over de ecologische voetafdruk…

 

Amrut ‘Two Continents’, 46%, OB 2009, 786 bottles
Dit is een neus die je tijd moet geven. Toen ik ‘m voor het eerst en snel proefde, vond ik ‘m nogal duf, op granen en zelfs lichte tonen van nat karton. Maar met wat tijd te geven, komen er waxy tonen door. Schoensmeer, kaarsvet. Honing, zoethout, mos ook en varens. Op de tong is hij romig en mondvullend. Misschien wat droog, met veel kruiden. Nootmuskaat, gember en zoethout. Granen, vanille en een beetje fruit maken het plaatje af. De afdronk is niet al te lang, wel lekker en kruidig. Hij begint niet echt geweldig, maar met wat tijd wordt hij beter. 82/100

22 jan

Amrut 2003, Milroy’s

Vandaag proef ik een vijf à zes jaar oude Amrut, gedistilleerd in 2003 en gebotteld in 2009 door Milroy’s. Hij behaalde brons op de Malt Maniac Awards 2009. Vermits Amrut omwille van het Indische klimaat een erg hoge angel’s share heeft, zullen we het met deze leeftijden moeten doen en nooit 15 of 20 jarige Amrut te proeven krijgen.

 
Amrut 2003/2009, 46%, Milroy’s, cask 08/08/30-1, 210 bottles
De neus van deze Amrut start granig en licht herbal, maar evolueert daarna richting floraal, grassig, mineralig en zoet (honing). Lindebloesems. Aangenaam om ruiken. Ook op de smaak start hij vrij vlak met wat kruiden en granen, maar hij wordt beter met de tijd. Herbal, grassig en floraal. Romig mondgevoel. Eerder korte en licht zoete afdronk. Heeft wat tijd nodig, maar is dat best lekker. Mist wel een beetje pit op de tong, de neus vond ik het beste deel. 84/100

19 okt

Amrut Peated

Ik heb al enkele lekkere Amruts geproefd, maar nog geen geturfde versie (tenzij de Fusion ook voor een geturfde Amrut kan doorgaan). Laat ons daar meteen verandering in brengen zie.

 

Amrut ‘Peated’ NAS, 46%, OB 2010
Zachte en romige neus. Wit fruit, vanille, hooi, en zachte kruiden. En maar een een klein beetje turf. Niet erg expressief allemaal, ik moet moeite doen om deze neus te vatten. Maar wat ik uiteindelijk ruik, is wel lekker. Meer turf op de smaak die voor de rest zoet, fruitig (appel, peer) en kruidig (gember, peper) is. Middellange, kruidige afdronk met ook hier niet meer dan een beetje turf. Het fruit is er nog bij maar komt toch wat in de verdrukking. Conclusie: een gedempte maar wel lekkere Amrut. 85/100