Spring naar inhoud

Posts tagged ‘Green Label’

Wild West Whiskyfest 2010, editie II

Volgend weekend vindt de tweede editie van het onvolprezen Wild West Whiskyfest van Bert Bruyneel en de zijnen (V.C.W.C) plaats. De eerste editie was meteen een schot in de roos vond ik, dus ook dit jaar zullen we richting Kortrijk bollen. Mijn ervaring was dat dit festival zowel nieuwelingen als meer ervaren liefhebbers kon bekoren en dus een goede mix bood tussen standaardbottelingen en het zeldzamere werk. Ik ga er van uit dat het dit jaar niet anders zal zijn.
Als Bert z’n ‘experiment’ nog eens uit de kast haalt – en ik meende van hem begrepen te hebben dat dit effectief het geval zou zijn – zeker doen. Je proeft dezelfde whisky waarvan speciaal voor deze gelegenheid een deel niet koud-gefilterd noch gekleurd werd, een deel niet koud-gefilterd en wel gekleurd, nog een deel koud-gefilterd en niet gekleurd en tenslotte een deel dat zowel koud-gefilterd als bijgekleurd werd. Opmerkelijk (en voor mij confronterend) om te zien wat het effect is en wat je zelf nu het beste vindt.
Soit, het festival gaat dus door op beide weekenddagen, 5 en 6 juni en dit telkens van 13u tot 18u. Plaats van het gebeuren is het meetingcenter in Kortrijk Xpo. Een schare aan distilleerders, bottelaars, importeurs, winkels en verenigingen stellen ten toon en ten proef. Allen daarheen! Voor mee info en last minute bestellen van kaarten, klik hier.
 
Dit gezegd zijnde, tijd voor whisky. Meer bepaald voor de Green Label van Johnny Walker, de tweede keer trouwens dat ik deze bespreek. De vorige was de 2007 batch.

 
Johnnie Walker 15y ‘Green Label’, 43%, OB 2009
Zoete neus op karamel, sinaas, cake en geconfijt fruit. Frisse bloemen ook. En wat turf die er subtiel doorheen priemt. Na wat staan ook een lichte kruidigheid (nootmuskaat). De romige smaak is best pittig met zoet en kruidig als dominante tonen. Qua zoets heb ik honing en sinaas opgeschreven. Qua kruiden denk ik aan peper en nootmuskaat. Een beetje zilt ook, net zoals de subtiele turf van de neus. Relatief lange afdronk op kruiden en geroosterde noten. Beter dan de vorige batch (2007). 82/100

Drie vatted malts

Johnnie Walker 15y ‘Green Label’, 43%, OB 2007 – 76/100
De ‘Green label’ is de enige malt whisky van de Johnnie Walker labels, alle andere (red, black, gold, blue) zijn blends. De belangrijkste single malt whiskies die in deze vatting zitten staan vermeld op de doos. Het zijn Cragganmore, Linkwood, Talisker en Caol Ila, alle minimum 15 jaar oud. Lekkere, kruidge neus met citrus fruit, zilt en hint van rook. Fruitige smaak met beetje turf en ook hier iets ziltigs. Aangename afdronk. Best ok, kan gerust naast de betere single malt gaan staan.
 
Monkey Shoulder NAS, 40%, OB 2006 – 77/100
Een botteling van William Grant, met drie single malt whiskies: Glenfiddich, Balvenie en Kininvie. Neus is fris en zacht, behoorlijk zoet (vanille, honing) met veel fruit (appel vooral), en ook een beetje waxy. Ook de smaak is zacht en zoet. Vanille, karamel, banaan, granen (muesli!), beetje hout. Mag misschien wat expressiever, maar het is een erg vlot drinkbare malt. Eerder korte, maltige finish.
 
The Big Smoke ’40’, 40%, OB 2007 – Islay – 76/100
Frisse zeegeur. Zilt en jodium. En de te verwachten rook natuurlijk, maar geen ‘turf-rook’, eerder een ‘cleane’ rook. Houtskool misschien. Citroen ook. Smaak wat in het verlengde, met zilt en droge rook. Ietsje zoet. Rokerige (of wat had je gedacht) afdronk. Smoke? Ja. Big? Nee. Bestaat ook een 60% versie van, maar nog niet geproefd.