Twee Duncan Taylors
En nog lekker ook…
Glenlochy 26y 1980/2006, 53.2%, DT Rarest of the Rare, cask 2452, 294 bottles – Highland – 84/100
Complexe neus. Fruitig (sinaas) en bloemig. Gras ook. Vers afgereden gras (’t is dat ik dat zonet nog ‘live’ heb kunnen ruiken). Daarnaast hout en vanille. Lekker! Hetzelfde geldt voor de smaak, lekker en complex. Fruitig (eerder perzik en peer hier), wat zoet (gedroogde vijgen?) en weer de lekkere houttoets. Lange, zoete afdronk. Een erg aangename whisky.
Glenlivet 37y 1968/2006, 41.7%, DT Lonach – Speyside – 78/100
De whisky’s uit de Lonach reeks van Duncan Taylor (link) zijn mengelingen van meerdere vaten waarvan er één of meerdere under strength (<40%) waren en dus op zich niet gebotteld konden/mochten worden.
Frisse, bloemige neus met vanille en groene appels. Erg zacht en fruitig (citrus) in de mond met hout, kruiden (nootmuskaat), vanille… Easy drinking. Relatief korte finish op vanille.
Onversneden 