Spring naar inhoud

Posts tagged ‘first release’

12 feb

Balblair 2003

Vandaag één van de nieuwe officiële Balblairs, de 2003, samengesteld uit achtien bourbonvaten. Kost een kleine 40 euro.

 

Balblair 2003, 46%, OB 2013, first release, bourbon oak casks
Je ruikt alvast dat dit nog vrij jonge whisky is. Veel granen, wit fruit zoals appels en peren, nog niet helemaal rijpe kruisbessen, vanille en lichte florale toetsen. Ik denk aan heide en weidebloemen. Boterbloemen, paardenbloemen, je kent ze. Daar komt nog wat honing bij. En iets vaag mineraligs. Kalk? Misschien. Na enige tijd valt er zelfs bubblegum waar te nemen, wat de jonge leeftijd nog wat extra onderlijnt. Deze Balblair kapt vlot binnen, maar is een beetje simpel. Ik proef vanille en honing, granen, appelsien en rode appels, en grassige elementen. De heide weer. Lichte kruiden. Kaneel en tuinkruiden. Die kruiden groeien naar het einde en domineren de eerder korte afdronk, samen met gras en lichte citrustonen. Fris en jong profiel dat de nodige complexiteit mist. Net niet goed genoeg om tachtig te scoren. 79/100

12 mrt

Glen Garioch 21y 1990, Archives

In de First Release van Archives (de tweede, na de Inaugural dus) zit ook een Glen Garioch 1990, te koop via hun shop voor 70 euro. Ik proefde reeds een Glen Garioch 1990 van Kintra en van A. Dewar Rattray, geen van beide kon me overtuigen. Ik begin hier dus met enige onvermijdelijke scepsis aan.

 

Glen Garioch 21y 1990/2012, 54%, Archives, bourbon hogshead #252, 267 bottles
Frisse neus die start op een combinatie van planten en honing. Serieus wat flora, naast de planten ook gras, weide en de bijhorende bloemen. Het is lente! De honing zorgt voor zoets, hierin ondersteund door kokos. Vervolgens krijgt de neus een fruitige twist: abrikoos, perzik en appels. Wat olie ook. Erg genietbaar. De smaak start wat nerveus op appel en groene bananen, en gaat dan over in honing en sinaas. Opnieuw het grassige dat ik ook op de neus had. Naar het einde zoethout en zelfs wat zilt. Lange afdronk, vegetaal en zoet. Wat vooral blijft hangen, is groene thee met honing. Ik vind dit erg lekkere whisky, en een stuk beter dan z’n hierboven vermelde tegenhangers. Dit is dus een knappe selectie. 86/100

10 mrt

Port Ellen 1st release

De eerste van de jaarlijkse releases van Port Ellen is een whisky die op tien jaar tijd meer dan vertienvoudigd is in waarde. Indien je deze whisky nu op de kop wil tikken op één of andere veiling, mag je 1200 tot 1500 euro neertellen. En dat louter en alleen omdat het de eerste release is, het is – zoals blijkt – zeker niet de beste.


 

Port Ellen 22y 1979/2001, 56.2%, OB, 1st annual release, 6000 bottles
Hola, krachtig drankje. Veel teer, asfalt, rubber en rook om mee te beginnen, elementen die samen met de alcohol voor de nodige scherpe zorgen, het snijdt echt doorheen de neus. Aarde en mos ook en pas na wat ademen ook zachtere tonen zoals vanille en appel. Maar dan de groene, eerder zure variant. Pfiew, toch een ander profiel dan recentere en dus oudere Port Ellen. Water toevoegen brengt peper en zout naar voor. Ook de smaak is punchy, en prikkelend, de whisky danst op je tong (sommige vlijen zich zijdezacht op je tong, dit is hier dus het tegenovergestelde). De rook, de rubber en de teer zijn ook hier prominent aanwezig, net als het wit fruit. Citroen heb ik nu ook. Veel gember en peper, uitdrogend naar het einde. Scherp als een mes. De afdronk is dat ook, op citroen, rook, zilt, teer en peper. Let op, dit is erg lekkere whisky, maar bij de latere releases zitten er heel wat betere tussen, het mag voor mij allemaal wat ronder. Port Ellen blijkt trouwens een whisky te zijn die erg goed rijpt, er wachten ons ongetwijfeld nog pareltjes. Met een stevig prijskaartje spijtig genoeg. 88/100